Wat erg! In het begin van je post dacht ik nog dat je moeder er niet meer was. Maar ze is uit vrije wil niet op jullie huwelijk komen opdagen! Ik kan daar met mijn verstand niet bij... Mijn vader was ook niet aanwezig maar dat komt omdat hij 2 jaar voor mijn huwelijk was overleden. Ik heb behoorlijk wat tranen gelaten om dat feit. Idd dan liever nog op rubber laarzen.
Als je het zo bekijkt heb je eigenlijk gewoon gelijk. Uiteindelijk is kleding maar bijzaak. Heb je evengoed wel een fijne dag gehad ondanks dat jouw moeder er niet was? Ik hoop niet dat het een te grote stempel erop heeft gezet
Zoiets hebben wij ook meegemaakt. Anderhalf uur gereden voor de receptie en we kregen alleen een slagroomsoesje bij de koffie/thee. De rest van de avond werd er geen eten meer geserveerd
Ja, je wil een ouder echt niet missen op je bruiloft... Ze wilde er inderdaad niet bij zijn. Of tenminste, ze zei dat ze wel wilde, maar dat ze al iets anders had.
Mijn vriend drinkt niet en de grootste reden is dat hij niet tegen drank kan (lees na 2 biertjes al aangeschoten). Maarja..zijn broertje was jarig en iedereen dronk dus hij vond het zelf wel een goed idee om ook ‘1’ Biertje te doen. Dat bleef dus niet bij 1 biertje... Opeens zag ik hem over de dansvloer glijden als 1 van de beegees En de danspasjes werden steeds erger...op het hoogtepunt trok hij zijn opa en oma mee de dansvloer op waar hij al 20 jaar fikse ruzie mee heeft
@Manque Jeetje wat naar Ik hoop inderdaad ook dat het niet een te grote stempel heeft gedrukt. Ik ben vijf weken geleden getrouwd, toen we moesten gaan staan voor het ja-woord heeft mijn man snel bij mijn zusje (getuige + ceremoniemeester) een rennie moeten pakken omdat ik ineens een enorme vlaag maagzuur omhoog kreeg De foto waarop we hierom lachen is overigens wel erg leuk geworden
Ik werd in eerste instantie geweigerd op de bruiloft van mijn toenmalige beste vriendin omdat ik net een kind had gekregen en ze de baby er niet bij wilde hebben. Dan zou de aandacht niet naar haar uitgaan. Ik ben uiteindelijk alleen (dus zonder baby) naar de kerkdienst geweest omdat ik bang was dat ze anders boos zou zijn dat ik niet kwam die dag maar ik had net zo goed niet hoeven komen. Ook nog alle huwelijksuitnodigingen voor haar gemaakt, er kon geen bedankje van af. Sindsdien eigenlijk nooit meer contact gehad.
Ze had helemaal geen ceremoniemeester nodig, maar een serveester/keukenhulp. Wat jij benoemt zijn in verste verte geen taken van een ceremoniemeester. Echt lief dat je dat allemaal hebt lopen uitvoeren..
Wat ik wel bijzonder vond trouwens. Toen een collega van mijn man ging trouwen werd niemand van het werk uitgenodigd, ook de bazen niet. (Klein bedrijf) Prima hun keuze. Werd ook niet raar van opgekeken. Week na de bruiloft heeft de collega iedereen van fb afgegooid want hij was boos dat hij géén groot kado had gehad. (Buiten de standaard ,overigens goed gevulde, enveloppe)
Waaat?! Jeetje, wat asociaal! Wij zijn heel klein getrouwd, maar collega’s van mijn man hadden de datum en locatie opgevangen en tijdens ons diner werd er ineens een práchtig bloemstuk afgeleverd met een kaart vol gelukswensen. Dat vond ik wel súper attent, maar ik had echt geen verwachtingen.
Wat lief! Wij hadden wel alle collega's en aanhang uitgenodigd. We kregen dus zowel van het werk als van de collegas persoonlijk een kado/enveloppe. Maar dat hadden we absoluut niet verwacht. Ik vond het vrij bijzonder idd dat deze collega daar zo boos over was.
Ik was laatst op een zogenaamde sprookjesbruiloft maar wel op budget. We waren uitgenodigd op de voltrekking en daarna de receptie (allemaal op 1 locatie). Alleen zat daartussen een gat van een half uur en moesten we (groepje neven en nichten) maar buiten wachten zodat het bruidspaar met andere genodigden taart konden eten en foto' nemen. Het was zo enorm awkward. Zaten we daar buiten zonder drankje ofzo, en kwamen ze continu voorbij om foto's te nemen. Er zijn dus ook geen foto's met ons. En de receptie zelf stelde ook niks voor. 1 drankje en wat borrelnootjes. Nee echt niks voor mij. Als ik trouw doe ik het goed. Met een geweldig menu voor iedereen, geen onderscheid.
Nou op die van ons was schoonzusje (15 jaar) lekker aan de boemel gegaan. Kotsen! Pff ze moet t nu bij elk feestje aanhoren Verder waren er een aantal corsages niet geleverd en hadden een aantal mensen ze zomaar gepakt dus hadden de getuigen geen corsages. Mijn ceremoniemeester was te laat, en zeg er uit of ze naar het strand ging, op teenslippers en een grote zak uhm jurk aan. Normaal zag ze er heel leuk uit dus was ff apart.
Ook mijn vader vond het vreselijke onzin in eerste instantie. Maar toch heeft hij het gedaan omdat ik het hem vroeg. En op het moment zelf was hij zó trots en blij dat hij het gedaan had, zei hij achteraf (en was ook aan hem te zien). Mijn vader was toen al erg ziek en sinds 1,5 jaar overleden. ik ben zo blij dat ik het hem gevraagd heb, maar tegelijkertijd besef ik me dat hij mijn veel jongere zusje nooit zal kunnen weggeven wanneer zij ooit trouwt.
Op een trouwfeest van vrienden. Na het ja woord gingen ze foto's maken op een andere locatie. We hebben we twee uur gewacht tot ze terug waren zonder eten. En de bar ging op een gegeven moment ook dicht. Ook moesten we buiten wachten omdat ze de ruimte klaar maakte voor het diner. Ik heb de hele middag echt honger gehad. Het was niet voor iedereen duidelijk dat het diner niet voor iedereen was en gasten die uit engeland kwamen moesten ineens weg, om later op een andere feestlocatie terug te komen. Hadden ze al uren gewacht tot het bruidspaar terug kwam van foto's maken mochten ze niet blijven eten.