Nee het is niet continu. Voornamelijk als ze moe is of ineens moet focussen. Vandaag viel het weer erg mee al houdt ze haar oog wel veel dicht. Wel schoot me vandaag ineens binnen dat ze sinds een maand ontzettend angstig is. Ik moet bijvoorbeeld bij haar buiten blijven anders komt ze huilend achter me aan. Ook al zeg ik dat ik bijv. alleen mijn zonnebril ga pakken. Misschien heeft het er iets mee te maken.
Dank je wel. Ja ik hou het goed is de gaten en anders kijk ik of de ha wat kan betekenen. Van het weekend gaat ze bij mijn ouders logeren dus ben ook heel benieuwd hoe ze het daar doet.
Hoe ziet het scheelzien eruit? Loenst ze naar binnen of naar buiten? Blijft het oogje staan als ze naar verschillende kanten kijkt? Zit ze met haar hoofdje scheef? Hangt het ooglid ook lager? Moeilijk om op afstand te zeggen of dit kan wachten, en of de oogarts wel de juiste dokter is.
Nee dat klopt, de orthoptist/oogarts lijkt me een logische eerste stap naar wat ik lees. En mocht het nodig zijn dan kunnen we door verwijzen (al dan niet met spoed)
Het oogje draait dan naar binnen. Soms lijkt hij niet helemaal mee te gaan als ze een andere kant op kijkt maar hij blijft niet stil staan. Schuin kijken is me niet opgevallen.
Kan het oog wel goed naar buiten draaien? (als je het goede oog afdekt, volgt het dan helemaal naar buitenste ooghoek?)
Misschien ook angstig door dubbelzien? Of bv diepte niet meer goed kunnen inschatten? Ik heb als kind een onopgemerkt lui oog gehad en durfde ineens geen stoeprand meer af, waarschijnlijk doordat ik schrok van het afstappen omdat het bv dieper was dan ik dacht. Trappen vond ik echt heel eng. Ik was toen nog heel jong (2-3 jaar) dus ik herinner het me niet meer, maar mijn moeder vertelt dit altijd. Pas later is ontdekt dat ik met 1 oog heel weinig zie en dat mijn hersenen nu dat oog negeren. Vermoedelijk dus een onbehandeld lui oog.
Ja dat klinkt allemaal wel heel herkenbaar. Ook het traplopen is ineens een drama. Helemaal overstuur als ze alleen de trap op of af moet. Ook uit bed klimmen doet ze niet meer zelf. We moeten dan ook bij haar op de kamer blijven tot ze slaapt.
Tjonge, dat vind ik best heftig! Idd vrij logisch dat ze dingen met diepte nu eng vindt. Hopelijk heb je snel antwoorden. Zou niet te lang wachten. Bij onze dochter wat het een stuk minder erg, maar doordat het niet tijdig gezien is (arts wuifde mijn zorgen weg) had ze al een dusdanig lui oog dat we bijna 5 jaar bezig zijn geweest met plakken.
Over 2 weken kunnen we terecht bij de oogarts. Heb meteen actie ondernomen toen het me opviel. Onze huisarts nam het gelukkig meteen serieus. Hopelijk kunnen ze gaat helpen want het is wel heel sneu.
Juist die kleine scheelzienshoekjes geven over het algemeen diepe luie ogen en moet je ook lang onderhoudsplakken. Waarschijnlijk was dus sowieso lang bezig geweest (misschien wel minder lang per dag), maar mogelijk wel een even lange periode.
Ik ben twee keer weggestuurd bij het cb. De arts kon echt niets bijzonders zien. Maar ik wist het zeker, was toch niet gek! Dus ik schoorvoetend toch naar de huisarts. Ik zei: ‘je zult me wel een overbezorgde moeder vinden, want de cb-arts zegt dat ze niet scheelkijkt, maar...’ Huisarts lachte me nog net niet uit: ‘ja, dat zie ik zelfs zonder lampje nog wel!’ Maar wat Nelta zegt, je weet ook niet zeker dat je echt erger had kunnen voorkomen. Ik heb van de orthoptist begrepen dat luie ogen bij kinderen heel snel kunnen gaan.
Het ligt eraan of er toch al een klein hoekje was, wat nu meer is geworden of al een sterkteverschil. Maar ik zie wel eens kinderen die echt net scheel zijn geworden en nog geen lui oog hebben (en het tweede consult dan vaak wel)
Even een update voor de mensen die het interessant vinden. Vandaag bij de oogarts geweest en ze krijgt een bril. Meteen maar een modelletje uitgezocht en volgende week mag ze hem ophalen. Doormiddel van de bril hopen ze dat de ogen zichzelf corrigeren. Over 4 maanden moeten we weer terug. Verder was er niets mis met de ogen. View attachment 572342