Hi lieve meiden, Ik durf er eigenlijk niet over te beginnen, omdat ik weet hoe er gereageerd kan worden... maar toch wil en moet ik het even kwijt. Hopelijk veroordelen jullie mij niet teveel... Zoals jullie weten verwachten we een tweede zoon. En ik weet zeker dat ik weer super veel van dit mannetje ga houden, ik weet daarnaast ook dat gezondheid het belangrijkst is en dat ik blij mag zijn om mama te zijn... maar omdat het wss ons laatste kindje is (ik zou nog wel een derde willen maar vriend niet) heb ik best wel af en toe verdriet om het feit dat ik nooit een dochter zal hebben. Ik droom al jaren van een meisje, al sinds ik zelf jong ben hoop ik ooit een dochter te krijgen en ik moet nu accepteren dat het nooit zal gebeuren. De meisjesnaam die we al jaren hebben zal nooit worden gebruikt. Ik zal nooit zo’n goede moeder-dochter band hebben als die ik zelf heb met mij moeder. Ik zal nooit mooie jurkjes gaan kopen Etc etc. Ik zal niet dichtbij een dochter staan als ze later zelf zwanger is... Ik weet inmiddels 10 weken dat we een zoon verwachten. Ik vind het voor mijn zoon geweldig dat hij een broertje krijgt. En het idee van twee boefjes vind ik ook supertof. Ik probeer er positief naar te kijken. Ik dacht dat ik er goed mee om ging, het steekte wel eens af en toe maar hoefde er niet meer om te huilen... tot vanochtend... Een vriendin van mij heeft vandaag te horen gekregen dat ze na een zoon een dochter krijgt en op dat soort momenten is het confronterend. Ik merk dat ik mijn gevoelens heb weggestopt. Ik heb ze denk genegeeerd, ik wil mij namelijk niet zo voelen. En toen ik hoorde dat zij wel een dochter krijgt, kwam het ineens weer terug. En lig ik al de halve middag te huilen. Ik voel mij verschrikkelijk. Om mij vervolgens weer schuldig te voelen tegenover mijn zoontjes. Ik heb het vorige week besproken met mijn VK en ik ga er met iemand over praten. Want ik wil mij niet zo voelen... Maar ik vind het echt heel lastig...... ik weet niet zo goed waarom ik dit hier post, maar ik moet het denk gewoon even kwijt.
Ach meid! Zo raar is dat toch niet? Ik heb ook altijd gehoopt in ieder geval een meisje te mogen krijgen, dat was ons direct al gegund. Ik had ook echt even moeten wennen als ik geen dochter zou hebben.... Het is niet dat je minder houdt van jullie zoon die onderweg is, maar dat je altijd nog een stille wens voor een dochter hebt/had. Die gevoelens mogen er gewoon zijn, geef ze ook de ruimte, maar realiseer je daarnaast ook wat voor moois je al hebt en nog zult krijgen...
Ach meis..... ik kan het me heel goed voorstellen hoor! Het is toch ook helemaal niet raar dat je graag n dochter had gewild. Ik kan me niet voorstellen dat iemand je daarom zou veroordelen. Met een dochter doe je weet hele andere dingen dan met een zoon. En tuurlijk ga je onwijs veel van m houden!! Maar dat neemt niet weg dat je best verdrietig mag zijn dat je geen meisje krijgt. Ik vind het heel dapper van je dat je dit gevoel uitspreekt en dat je erover gaat praten met iemand. En heel misschien denkt je man/ vriend er over n tijd toch weer anders over een komt er alsnog n meisje.... you never know.... Als je je verhaal kwijt wil kan dat hier altijd. Of anders pb me maar! Xx
Ik sluit me helemaal aan bij de vorige reacties...het is absoluut niet gek of verkeerd om dit te voelen hoor meid Ik had denk ik hetzelfde gehad als het hier ook zo zou zijn...vooral bij de eerste was ik ergens “bang” dat het geen meisje zou zijn en voelde me daardoor ook heel lullig, maar het is echt niet erg dat je hier verdrietig om bent. Alleen maar heel naar voor jezelf. Dikke knuffel!
Heel begrijpelijk hoor!! Ik heb dan al een dochter en krijg nu weer een dochter.. Maar stiekem hadden wij in ons geval graag een zoontje gehad .. Dat leek ons ook leuk Maargoed je doet er weinig aan.. En idd gezondheid is het belangrijkste maar begrijp je wel goed hoor
Thanks voor jullie begrip. Dat waardeer ik echt ontzettend en doet mij goed. Na mijn bericht werd mijn zoontje wakker en tijd met hem doorbrengen relativeert enorm. Ik denk dat ik het een plaatsje moet geven en mezelf even de tijd geven om te verwerken
Hier straks ook mama van 2 boys! Tuurlijk een meisje had me prachtig geleken, maar heb zo veel vriendinnen die ook 2 zoontjes hebben, zo leuk zijn ze samen. Wij krijgen gewoon hele leuke schoondochters
Joehoeee woensdag het babykamertje halen Vandaag en morgen schilderen Donderdag kamertje in elkaar zetten. En dan kan ik lekker gaan rommelen in het kamertje!
Neem ook gewoon je tijd! Het ‘plaatje’ wat je voor ogen had, verandert opeens en dat kan best ingrijpend zijn. Zo zag ik bij mijn man dat de omschakeling van geslacht al enorme impact had, terwijl dit maar een paar weken ingezonken was!
Wij zijn ook begonnen met het verven van de kamer! Merk wel dat de komst van de kleine nog heel ver weg lijkt. Zo heb ik nog steeds geen idee wat ik in huis moet hebben voor de baby komt.. . Herkennen jullie dit?
Heerlijk!! Voor mij komt het juist steeds dichterbij hihi en heb een hele lijst met wat ik zelf moet kopen en wat we als kraamcadeautjes kunnen vragen! Begin gewoon lekker met de grote dingen (kamertje, kinderwagen, autostoeltje etc.) en de rest volgt vanzelf!
Ik heb vanmiddag een aantal telefoontjes moeten plegen om te bepalen tot wanneer ik de medicijnen moet slikken, het was bij niemand echt duidelijk. Irritant! Ook al wat zitten googelen naar geboortekaartjes, erg leuk! Ik ga binnenkort maar vast wat boeken halen bij de drukker
Ik zou zeggen: begin met de lijst van je kraamzorgorganisatie. Daarna komt de extra aankleding, leuke dekentjes etc!
Ik vond deze lijst heel fijn. De must haves kopen/lenen en de rest komt vanzelf: https://www.24baby.nl/zwanger/wat-regelen/baby-uitzetlijst/ Wat ik net voor bevalling nog gedaan heb is een cosleeper gekocht. En manlief heeft nog wat spulletjes bij de hema gekocht (extra hydrofielen en wiegdeken voor kinderwagen (dec baby)) in de eerste week. Verder hadden we een normale thermometer, maar een snelle is voor baby wel heel fijn. Verder geen tips, via internet ook alles potentieel alles morgen in huis, dus maak je er niet te druk om.