Advies nodig

Is het ook. En is ook makkelijker gezegd dan gedaan. Daarom is advies vragen een goede tussenstap. Je kan dat ook nog anoniem doen, als het goed is. En hoe moeilijk het ook is, de situatie klinkt zeer zorgelijk. Dan is niks doen geen optie, denk ik.

 

Ik heb eenzelfde situatie gehad, en inderdaad ook meer sprake van verwaarlozing dan mishandeling (dacht ik toen). Mijn intuitie heeft me laten bellen voor advies met veilig thuis. Zij hebben de casus overlegd intern en mij teruggebeld met het plan van aanpak wat zij juist vonden.

Laten we het erop houden dat het in mijn geval zeer terecht was en er een behoorlijk stuk achter de schermen bleek te spelen waar niemand zicht op had.

Als ik je een advies mag geven... Ondanks dat het dubbel voelt, en dat stukje begrijp ik maar al te goed; bel voor advies. Ze kijken je echt niet raar aan, dit gebeurd veel vaker. Maar zij kunnen je wel handvaten geven, of ingrijpen indien zij dit nodig vinden op welke manier dan ook .

 

Lastige situatie, maar ik denk dat je er goed aan doet om te bellen.
Zouden er bij school ook geen belletjes rinkelen, aangezien de oudste nog niet zindelijk is?
Misschien wordt er ook al wel gewerkt aan hulp, maar vertelt ze dat niet aan jou.
Het kan in ieder geval geen kwaad om te bellen, ze kan ook hulp krijgen bij haar financiën (bijvoorbeeld budgetbeheer). En vanuit veilig thuis kunnen ze dat ook adviseren en de juiste hulp inschakelen.

 

Ik lees eerlijk gezegd 2 verschillende verhalen naar mijn idee. Enerzijds geef je aan dat haar huis vies en ongezond zou zijn, hier al eerder melding over is gedaan en je een poging hebt gedaan dit te verbeteren door haar te helpen en anderzijds dat ze eerst bij haar moeder woonde en nu bij een vriendin met ook kinderen.
Qua zindelijkheid, sorrie ik ben van mening dat je hier moeilijk over kunt oordelen tenzij je 24/7 in het gezin betrokken bent. Wanneer school onder andere hierdoor zorgen heeft zouden die hier ook al voor aan de bel hebben getrokken en geadviseerd qua hulpverlening. Dat hoeven ze niet direct bij jeugdzorg te doen dat kan ook via bijvoorbeeld een maatschappelijk werkster of iemand van het sociaal wijkteam.
Qua financiën, baseer je dit op haar uitspraken/handelswijze of omdat je zicht hebt op de daadwerkelijke financiën?

Wat ik ermee wil zeggen is hoe zeker ben je ervan dat je beoordelingen daadwerkelijk kloppen en niet mede veroorzaakt worden door het beeld wat je van haar hebt?

Advies vragen zou ik nog tot daar aan toe vinden, maar ik denk dat je je dan wel echt af moet vragen in hoeverre je je beoordeling op feiten baseert en in hoeverre ze gebaseerd zijn op jouw beeld over haar. Gezien je uitlatingen betreffende therapie en Uwv heb ik het idee dat dit beeld wel degelijk mee speelt in je beoordeling. Ik denk dat je je daarin af moet vragen of jij de uitgelezen persoon bent om haar evt te helpen met het advies wat je terug krijgt.

Sorrie als ik hierin kritisch ben maar er wordt veelal voorbij gegaan aan het feit dat een onterecht verklaarde melding voor een ouder niet simpelweg het ‘dichtklappen van het dossier’ is zoals bij de medewerkers bij desbetreffende instanties. Zowel door de instanties als door de maatschappij, die veelal handelen dat waar gezegd wordt dat rook is er ook vuur zal zijn.

 

Ik zou eerst het gesprek met haar aan gaan over hulpverlening. Of ze hiervoor open staat. Want duidelijk is dat ze ondersteuning nodig heeft.
Als ze hiervoor niet open staat dan contact met veilig thuis. Je kan daar ook terecht voor advies, dit hoeft niet direct een melding te zijn. Dit kan anoniem.
Een melding betekent niet dat kinderen daarmee direct uit huis geplaatst worden. Zo snel plaatsen ze kinderen niet uit huis, dan moet de situatie al heel onveilig zijn. Wel kunnen ze ervoor zorgen dat er hulpverlening start en eventueel gedwongen hulpverlening als dit noodzakelijk is.


Weken geen eten kunnen kopen is duidelijk verwaarlozing. Tevens een kind van 6 jaar wat nog niet zindelijk is duidt op, dat er wellicht iets is, ofwel iets met het kind (maar dan zoek je naar hulp hiervoor) of dat de kinderen niet worden gestimuleerd in hun ontwikkeling.
Ook kinderen van de ene woning naar de andere vind ik geen gezonde ontwikkeling voor de kinderen. Want wat is de reden dat ze even niet bij haar moeder wil wonen?

 

Een kind wat geen eten heeft omdat moeder een gat in haar hand heeft.... ik zou niet hoeven twijfelen

 

Ik begrijp dat je man een positieve ervaring heeft met jeugdzorg in het verleden. Helaas brengen hierin rendementen uit het verleden ook geen garanties voor de toekomst.
Dat ‘heftig’ reageren kan immers ook op basis van ervaringen zijn. Hier helaas een zeer negatieve ervaring doordat vermoedens van andere belangrijker werden gevonden dan de daadwerkelijke feiten die ze ook zelf herhaaldelijk vastgesteld hebben.

 

Inderdaad eens overleggen met VT en dan bezien of het een melding moet worden. Op die manier kom jij er niet te 'diep' in en kan een professionele partij de inschatting maken. Daarnaast geldt: iedere vorm van mis-handelen is fout, of dat nou bewust/verklaarbaar/invoelbaar of wat dan ook is.

Heel veel succes!

 

Ik wil je toch even een veer in je kont geven dat je wél hebt gebeld, ondanks je twijfels of je het juiste deed. Je hebt het beste met ze voor, dat is duidelijk.

Ik hoop oprecht dat je vriendin inziet dat dit je laatste halm is, en echt. Trek aan die bel als ze oogkleppen ophoudt. Maar voor nu, you go girl.