Melden! Je wilt niet dat een van de kinderen wordt gebeten en jij achteraf met dit verhaal komt. En ook even met de gebeten buurman in gesprek, we kennen het verhaal erachter niet waarom hij niets zegt, misschien is het schaamte of angst of iets heel anders.
Ik snap de aanpak niet helemaal? Je man heeft gezien dat hij beet, maar doet net alsof hij van niks weet, waarom? Waarom niet gewoon;’Pfoe, ik zag door het raam wat er gebeurde! Hoe gaat het?’ Dan krijg je in ieder geval gewoon het verhaal, zonder alle aannames. Plus je kan gewoon zeggen dat je het hebt gezien en daarom die erfafscheiding hoger wil ivm jullie kinderen - ongeacht waarom hij beet overigens, hij kon er over springen en deed dat ook, ik zou dat absoluut niet willen.
Maar er is een heel groot gebied tussen direct buren te gaan melden wat je denkt te hebben gezien/gehoord zonder enige context te weten of zelfs politie te gaan waarschuwen en gewoon eens open aan je buren te vragen "joh wat gebeurde er nou gisteren, ik ben erg geschrokken..." Direct je buren melden is een hoop stemmingmakerij, misschien voor niks. De politie zal niet eens iets doen met je melding zolang het slachtoffer geen melding wil maken.
Een hond hoort niet over een hek te kunnen springen en dan iemand te kunnen bijten.dit verzwijgen is zeer verdacht. Verder kan de politie zonder meldingen niets. En bij een volgend bijtincident denken ze dan dat dit de 1e keer is waardoor er niet de gepaste maatregelen kunnen worden getroffen zoals een muilkorfplicht. Ik zou verder zelf willen weten dat de hond van de buren iemand heeft aangevallen. Dan kan ik er tenminste voor zorgen dat mijn kinderen uit de buurt van die hond blijven. Een hond kan nou eenmaal veel schade aanrichten en met lakse baasjes die bijtincidenten verzwijgen en geen maatregelen nemen om een nieuw incident te verkomen heb ik geen medelijden als de politie aan de deur staat.
Nee, melden bij de buren met kinderen, je hoeft niet meteen naar de politie te gaan. Maar dat er iets mee gedaan moet worden is duidelijk. Misschien wilt het gezin met kinderen dan het hek verhogen of iets dergelijks. Je moet hun ook de mogelijkheid geven om hun kinderen te beschermen. Hoe je het wendt of keert, er is iemand gebeten en dat kan nog een keer gebeuren, met grote gevolgen.
Alles kan, theekan koffiekan, melkkan. Maar ik vind het hypocriet om naar het slachtoffer semi-nonchalant te zeggen "ach gut, wat is er gebeurd?", naar de eigenaar van de hond helemaal niks, maar wel naar de buren te lopen en te zeggen "weet je wat er nu gebeurd is, let op hoor voor die hond!" Brrr, nee, niet mijn stijl. Heb dan gewoon het lef naar de hondeneigenaar te gaan en te zeggen "joh, ik stond bij het raam toen dit gebeurde en maak me zorgen over deze situatie. Kunnen we praten?" Dan hoor je iig de context voor je onrust in de wijk gaat maken. Waarom gaat iedereen er vanuit dat er geen maatregelen worden getroffen, alleen omdat de buurman (slachtoffer) geen behoefte heeft de hele buurt op de hoogte te stellen? Misschien hebben ze JUIST samen goede afspraken gemaakt. Wat is er mis om eerst even MET de betrokkenen te praten, in plaats van OVER ze?
Ik zou het als moeder zijnde wel willen weten. Mijn zoon is een keer gebeten door een hond en heeft toen ehbo nodig gehad omdat het nogal bloedde. Achteraf zeiden die mensen (we waren op bezoek en hond was gewoon in de huiskamer) dat die hond niet van kinderen houdt. Had ik dat geweten dan was ik óf niet op bezoek gegaan óf ik had ze gevraagd de hond naar een andere ruimte te brengen. Maar ik zou het ook wat directer aan de buurman vragen. Wel naar de buurvrouw met kinderen gaan maar naar de andere buren doen alsof je van niks weet vind ik hypocriet.
Oe lastig! De buurman die het er niet over wil hebben is zijn pakkie aan. Verder zou ik zeker de andere buren waarschuwen, ik zou het mijzelf nooit vergeven als 1 van die kinderen gebeten wordt. En als moeder en buurvrouw zou ik dit ook heel graag willen weten.
@TS: Hier ben ik het echt helemaal mee eens. Ik snap dat het nu lastig is, omdat je man in eerste instantie heeft gedaan of hij van niks wist. Als je het vervelend vindt om nu terug te gaan en te laten weten dat hij het wel gezien heeft, zou je eventueel nog kunnen doen alsof jij degene bent die het gezien heeft. Al zou ik liever eerlijk zijn. Je man kan toch zeggen dat hij even niet wist hoe hij moest reageren. Maar goed, als dat nu hetgeen is waardoor jullie niet in gesprek zouden durven met de buren, zou je het zo nog kunnen aanpakken. Dan lijdt je man geen 'gezichtsverlies'. Overigens zou het natuurlijk best kunnen dat de buurman (ook) door ouderdom last heeft van zijn been. Je denkt namelijk dat hij samen met de buurvrouw naar de spoed ging. Maar dat weet je niet. Voor hetzelfde geld gingen ze ergens anders heen en had het niks te maken met de situatie met de hond.
Ik zou dus echt niet met andere buren gaan praten daar komt sowieso geruzie en geroddel van Ik zou echt de politie bellen die gaan vast even langs en kunnen de situatie inschatten en als er niets nodig is dan blijkt dat ook Tegenwoordig lees je zovaak trauma helikopter enz als een kindje gebeten wordt Terwijl er dus mensen wisten dat die hond beet
Dit. Jij kent het verhaal niet, dus de politie een bijt incident melden vind ik bizar. Je hebt niet gezien waarom die hond beet. En je weet ook niet waarom die man toen wegging. Je doet de aanname dattie naar t zh ging, maar dat weet je niet. Wie weet liep die letterlijk al mank. Op basis van wat je gezien hebt en aannames sowieso geen politie. Hooguit aan die "gebeten" buurman vragen wat er nou is gebeurd.
Serieus, je denkt dat als de politie ineens op de stoep staat bij de buren zonder dat iemand hun heeft aangesproken er geen geruzie en geroddel komt. Hoe zie je dat voor je? Er even vanuit gaand dat de buren TS niet hebben gezien, zal hondenbaas er vanuitgaan dat slachtoffer de politie heeft geraadpleegd ondanks misschien een goed gesprek. Voila, eerste geruzie. Buren hebben vervolgens ieder hun eigen verhaal, gaan met andere buren praten ennnnn daar is de roddel. Ik schrik oprecht hoeveel mensen hier zonder blikken en blozen verhalen over de buren gaan vertellen zonder eerst aan hun te vragen wat er speelt. En zelfs de politie op ze afstuurt. Als iemand dat over mijn honden zou doen zou mijn bloed gaan koken hoor.
Zo'n maand geleden hoorde dochter en ik door de babyfoon een heel raar geluid. Dochter kijkt naar buiten en ziet een amerikaanse stefford Daisy de straatpoes dood bijten. Ik ben meteen naar buiten gegaan en heb de man geconfronteerd. Voor Daisy was het helaas te laat en dochter heeft er een trauma aan over gehouden. De dierenambulance kwam en maakte melding bij de politie. Politie doet niks.. Deze hond heeft vorig jaar een hond doodgebeten. 1 een oor eraf gebeten. En 1 zo hard gebeten dat de baarmoeder er uit moest.. Muilkorf doet de baas niet want nee dat is niet nodig . ze doet niemand kwaad. Hond in laten slapen wil baas ook niet. Dus wat zegt de politie het is heel erg moeilijk om iemand te dwingen zijn huisdier in te laten slapen. Gegarandeerd dat ik hem kapot schop als het mijn kinderen waren geweest .(Excuse my language) Aan de andere kant weer een ander verhaal. Buurvrouw had een yorkshire terrier. Beestje was 22 jaar en zijn vacht was een en al klit. Er werd een melding gemaakt dat ze het beestje niet zou verzorgen. Dierenarts gaf aan dat als hij geschoren zou worden het zijn dood zou zijn door de stress. Buurvrouw wilde beestje lekker thuis in laten slapen op zijn eigen moment. Gemeente eiste spuitje voor hondje en helaas is dat ook gebeurt. Krom recht systeem toch. Wat ik wil zeggen is meer dan je buren en omwonende inlichten kan je in deze situatie niet doen.
De politie bellen ben ik zeker niet van plan. Als ik wil weten wat de politie ervan denkt dan moet ik niet ver zoeken. Zowel mn schoonbroer als schoonvader werken bij de politie. Hoe de buren het onderling geregeld hebben zijn mijn zaken niet. Ik maak mij gewoon zorgen om de buren met hun kleine kinderen. Ik denk dat ik waarschijnlijk de gebeten buurman aanspreek met het feit dat ik het gezien heb (leugentje om bestwil) ik kan dan polsen naar het hoe en het wat en van daaruit kijken wat ik doe met de buren en hun kleine kinderen. Ik zou me gewoon héél erg schuldig voelen moest de hond daar ook over de draad springen en schade aanrichtten.
Nog een kleine aanvulling. De eigenaar heeft in z’n tuin 4 honden zitten. Ik heb dus geen idee wie de dader is vermits het om 3 honden gaat vandezelfde soort
Jeetje wat zitten hier een hoop achterbakse mensen. Wat ben ik blij dat ik niet bij jullie in de straat woon. 1 van mijn honden heeft 3 jaar geleden de kippen van de buurvrouw dood gebeten. Ze was ontsnapt, wilde er graag mee spelen maar een kippennek kon dat niet zo goed aan en ik was niet snel genoeg over de schutting. Echt ik heb me vreselijk gevoeld! Maar dankzij goede afspraken met de buurvrouw ook direct opgelost zonder verder opgeblazen gedoe. Wat zou ik me gekwetst voelen als mijn ándere buren vervolgens dit gezien hadden, niks van de afspraken of gedrag van mijn hond weet maar wel de rest van de straat op de hoogte stelt dat dit was gebeurd. Ook ben ik al meernaals "beschuldigd" van geblaf wat niet van mijn honden kwam maar van de achterburen. Stel dat ze nou niet naar mij waren gekomen maar wel actie ondernemen, had ik de politie + woningbouw + gemeente in mijn nek voor iets dat niet door mijn honden komt. Bij beide zegt het meerendeel hier min of meer: jammer joh. Lekker verklikken. Bizar. Nou, Geef mij, mijn buurt maar hoor Ts, ik zou naar de eigenaar van de honden stappen. Aangeven wat je gezien hebt en vragen of je je zorgen moet maken (of zeggen dat je dit doet), vragen wat er precies is gebeurd dat de hond ging bijten en of er maatregelen worden genomen ivm kinderrijke straat en buurkinderen/lage schutting. Dit lijkt me de enige juiste optie.
Goed plan zeg. Ga niet met de buren praten maar ga direct naar de politie want daar komt geen geroddel en geruzie van? Ik sta er een beetje van te kijken hoeveel mensen moeite hebben om gewoon met iemand te praten over wat ze gezien hebben, waar ze zich zorgen over maken en vragen wat er aan de hand is. En in plaats daarvan zeggen dat je met anderen zoals de politie of mensen die er niets mee te maken hebben (de buren hebben kleine kinderen dus die moeten het weten!) Ga toch gewoon in gesprek met de mensen waar je je zorgen over maakt of wat van wilt weten. Scheelt een stuk ergernis en geroddel. En dan kun je op basis van feiten besluiten wat je gaat doen.