Ik hoop dat ik mijn kinderen net zo'n gelukkige liefdevolle jeugd kan geven als ik zelf heb gehad. We doen wel dingen anders dan mijn ouders gewoon omdat we andere personen zijn maar ik heb een goed voorbeeld gehad. Vwb mijn schoonouders zijn we wel heel anders zeggen ik hou van je. Je kind niet betrekken bij je eigen problemen en knuffelen.
Wat we beide gemist hebben in onze jeugd is, knuffelen en dat er hou van je tegen je gezegd werd. Dit gaan we proberen echt anders te doen. Verder zou ik niet weten wat ik anders zou willen dan wat ik vroeger heb gehad. Ik heb 1 top ouders en heb niets mogen missen. Als kind roep je wel eens dingen dit wil ik anders gaan doen, maar nu ik volwassen ben snap je waarom bepaalde dingen gebeuren. Wat betreft mijn schoonouders.... zij tonen totaal geen liefde voor elkaar. Geen kus bij thuiskomst of een knuffel als ze even in de keuken staan. Dit gaan wij zeker anders doen!
Perceptie, perceptie. Stukje persoonlijkheid? Ik heb geen idee. Gebeurd ook niet vaak voor. Maar als dochter lastige buien heeft een aantal dagen schiet er wel eens door mijn hoofd "doe ik nou iets niet goed?" Bijvoorbeeld.
Zou ook een leuk topic zijn, haha! Ik ken mijn goede en slechte kanten in de opvoeding. Ik twijfel wel eens of ik het wel goed doe als ik weer eens te weinig geduld heb of te snel boos word maar over het algemeen denk ik goed (soms te goed, kan ook een belemmering zijn) na over wat ik en mijn man met de opvoeding willen. Hoe we verschillende dingen aan gaan pakken en hoe ons standpunt is. Als je bewust met je keuzes omgaat en je kinderen liefde geeft denk ik dat je al een heel eind bent.
En dit is voor mij ook herkenbaar, het onvoorspelbare. Nu sloeg mijn moeder niet (af en toe, maar normaal niet) maar woorden kunnen ook heel zeer doen. Ze kon werkelijk bij de meest normale dingen vreselijk uit haar slof schieten. Een voorbeeld: mijn ouders waren gescheiden en ik had bij mijn vader een eigen moestuintje. Ik zal toen een jaar of 8/9 geweest zijn. Op een dag kwam ik thuis bij mijn moeder met wortels uit mijn eigen moestuin. Ik was heel trots dat ze zo mooi gegroeid waren....... Ze pakte ze aan en smeet ze zo in de vuilnisbak "want die kwamen bij mijn vader vandaan". Dat doe je toch niet als moeder zijnde???? Vind het nu na al die jaren nóg onbegrijpelijk. Mijn moeder was wel consequent in alles en ja was ja en nee, nee. Dat is eigenlijk een van de weinig positieve punten van mijn opvoeding en die ik zelf wel hanteer.
Ach, wat moet dat naar voor je geweest zijn! Ipv trots op jou te zijn, overheerste haar afkeer van jouw vader. Sneu!
Mijn ouders gebruikte nooit woorden. Ik ben van mening dat woorden meer kapot maken dan een klap of een schop. Als jong kind begreep ik er ook niet veel van, als resultaat vroeg en zei ik veel dingen niet tegen mijn ouders. Alleen positieve dingen werden gedeeld. Ik wil dat mijn kinderen niet bang zijn om iets aan me te vragen. Nu begrijp ik ook wel waarom mijn ouders zo deden. Zeker mijn vader. Hij had erge pijn (clusterhoofdpijnen en migraines) , ik denk dat hij daarom zichzelf niet in de hand had. Praat het niet goed, maar een verklaring vind ik wel prettig om te weten. Mijn moeder weet ik nog steeds niet echt eigenlijk. Nu nog kan ze erg wisselvallig reageren. Niet meer agressief, eerder onverschillig. Daar kan ik dan echt boos om worden, echt mijn zwakke plek, haha. Ik heb nu een heel goede band met mijn ouders. Ik heb mijn zoon vernoemd naar mijn vader dus dat zegt wel genoeg denk ik
Dat is ook naar. Ze heeft altijd alleen maar lelijk over mijn vader gesproken, het enige wat ze over hem positief benoemde dat hij een goede vader was, wat ook klopt. Mijn vader deed echt álles voor ons wat maar in zijn macht lag om ons een fijne jeugd te geven, maar dat is lastig als je kinderen niet bij je wonen natuurlijk. Als hij op vakantie ging bijv en vroeg of hij of wij mee mochten. (ik en mijn 2 broers, die overigens niet eens zijn kinderen waren, aangezien hun uit het eerste huwelijk van mijn moeder waren, en ik uit haar 2e) zat ze constant: nee, nee, om 1 dag voordat hij op vakantie ging mijn vader te bellen dat we alsnog mee mochten. Dan moest mijn vader alles weer plots compleet omgooien, bellen naar het vakantieadres dat er 3 mensen meer meegingen, dat soort dingen. Sinterklaasfeest op zijn werk mochten wij van haar ook niet heen, dat wilde ze niet. Ze was altijd negatief over hem en dat zei ze dus meerdere keren pw. Als kind had ik het gevoel dat ik constant op eieren moet lopen als het over mijn vader ging. En ik was juist een papa's kindje, ik kon totaal niet met mijn moeder overweg. Ik ben zelf van mijn eerste man gescheiden en hoe waardeloos hij ook als vader was, ik heb dat altijd zoveel mogelijk buiten onze zoon proberen te houden. Dat lukte niet altijd, maar ik heb altijd geprobeerd om zo min mogelijk negatief over mijn ex te praten tov mijn kind.
Fijn om te horen dat jullie nu wel een goede band hebben met je ouders. Ik heb altijd een goede band gehad met mijn vader, maar sinds afgelopen kerst geen contact meer met mijn moeder. zij heeft ons de deur uitgegooid en sindsdien vind ik het wel goed met haar. Ik heb er nog een topic over geopend, heb al het mogelijke gedaan om met haar te praten, maar zelfs mijn oudste broer en schoonzus zeggen dat het aan haar ligt, dat ik me niet schuldig hoef te voelen en dat zij toen ik als kind thuis woonde al het zwarte schaap was, om maar even zo te zeggen. (mijn broer en schoonzus zijn veel ouder als ik en hadden al verkering met elkaar toen ik kind was, vandaar dat ook mijn schoonzus weet hoe de situatie thuis was)
Ben zelf erg vrij opgevoed. Zo van kijk maar wat je doet . Wel wat grenzen maar konden daar prijs overheen zonder te veel problemen. Ook dronken mijn ouders veel maar hebben daar niet onder geleden. Zaten elk weekend in oa speeltuin etc als er maar een terras was . Met 5 dochter en weekenden 7 (vader had er 2 uit eerder huwelijk) was het altijd gezellig druk. Met alcohol op achter het stuur was niet een insident zeg maar. Al snel waren we vrij zelfstandig. Ons zelf klaar maken voor school, aankleden en werden uitgezwaaid. Liepen zelf na school en terug. Ben wel voor vrij opvoeden, ze mogen fouten maken en daarvan leren. Wel zijn er duidelijke grenzen. En deze respecteren ze gelukkig. Drink geen alcohol enkel op feestjes en icm kinderen die logeren. Denk 2/3 x per jaar. Ik pamper mijn kinderen te veel. Dochter 10 en zoon 8 hoeven niks te doen. Ik ruim hun kamer op, leg hun kleding klaar, maak hun ontbijt etc. Mag wel wat meer zelf gaan doen haha maar vind het ook wel gezellig zo. Breng ze naar school en haal ze op en probeer bij alle optredens en presentaties te zijn op school. Ook iets wat mijn ouders niet deden. En soms helpen met sport activiteiten en uitstapjes. Veel knuffelen en zeggen dat ik van ze houdt. Hadden wij ook niet echt als kind. Maar weet dat ze van ons houden hoor haha. Zijn geweldige opa en oma voor de kindjes en ze waren nog jong. Mijn moeder was nog geen 25 en had ze samen met mijn vader 5 kinderen. En dus weekend nog de 2 van mijn vader zelf erbij. Tja daar kun je alleen respect voor hebben