Hoi allemaal, Ik maak me nu toch wel wat zorgen om mijn kleine, vrolijke, zelfstandige en erg actieve 17 maand oude mannetje. Hij wijst nog niet (wel voor zichzelf wat hij interessant vind) maar dus niet het "kijk mama" wijzen of het wijzen naar iets wat hij wil. Ook luistert hij niet naar zijn naam, heel soms na 10x zijn naam noemen, zoekt geen oogcontact als hij met iets bezig is, brengt me niet iets om "te delen" (wel geeft het weleens random iets) en zoekt hij geen oogcontact als hij iets "nieuws" of engs" meemaakt. Hij immiteerd nu geluid/spraak ("ja" "au" Jay") maar immiteerd geen tong uitsteken, handen klappen en zwaaien. Hij doet ook nog niet aan doe-alsof spelletjes (babbelt wel tegen een knuffel en stoeit ermee). Hij is niet ver met spraak, een paar random woordjes en heel veel babbelen (wij spreken tweetalig, Engels - Nederlands) Hij is erg vrolijk en actief, houd van stoeien, klimt de hele dag over mij heen op de bank, is dol op kiekeboe en kietel spelletjes en lacht dan veel en maakt dan wel veel oogcontact. Kijkt toch wel vaak naar wat ik aanwijs. Komt vaak kijken wat ik aan het doen ben. Babbelt veel, kijkt en lacht veel naar andere kindjes en als ze op de speelplaats even hun best voor hem doen is hij erg sociaal. Maar veelal doet hij zijn eigen ding. Op de speelplaats zet ik hem neer en is hij weg, stenen zoeken, naar mieren kijken, in het gras en let hij helemaal niet meer op ons. Zijn er meer die dit een beetje herkennen? Ik dacht altijd dat het gewoon echt een avontuurlijk jochie was maar nu zie ik dat het allemaal "red flags" voor autisme zijn. Dank je wel voor het lezen.
Bij het lezen van de eerste alinea gingen er geen alarmbellen af. Bij de tweede wel en dan alleen positieve.. Klinkt als een heerlijke avontuurlijke dreumes en ik zou me echt geen zorgen maken...
Het enige in je verhaal waarbij ik opkijk is: zoekt hij geen oogcontact als hij iets "nieuws" of "engs" meemaakt. Verder klinkt hij behoorlijk hetzelfde als mn dochter. Wat vindt het cb?
Mijn oudste zoon heeft klassiek autisme en ik herken veel dingen die je beschrijft. Net zoals ouders met kinderen zonder autisme ook veel zullen herkennen. Mijn ervaring is dat, als er sprake is van autisme, je vanzelf zult gaan merken dat dingen niet ‘normaal’ zijn. Een unheimlich gevoel dat anderen wegwuiven onder het mom van ‘het is normaal’ of ‘mijn kind deed dat ook’ maar dat bij jou blijft hangen. Het is lastig uit te leggen aan mensen die deze zorgen niet hebben. Want alle kinderen hebben wel wat kenmerken van autisme. Het gaat om het groter geheel, alles bij elkaar. Wat moeilijk is om te beschrijven. 17 maanden is nog erg jong. Bij kinderen met autisme zie je vaak een knik in de ontwikkeling rond 1,5 jaar, omdat sociaal gedrag en de taalontwikkeling een belangrijke rol gaan spelen. Dingen waar ik het komende jaar op zou letten als je je zorgen blijft maken: - Hoe speelt hij? Speelt hij functioneel (dus rijden met een auto) of verzamelt en sorteert hij veel. - bijzondere fascinaties? Mijn zoon plukte bijvoorbeeld uren besjes van struiken met 1,5. - taalontwikkeling. Deze zal sowieso iets anders verlopen door de tweetaligheid. MAar houd het in de gaten of het wel blijft ontwikkelen en hij niet stil staat. - contact maken. Hoe gaat dit? Deelt hij plezier en ervaringen? Oogcontact zegt niet zoveel...de meeste kinderen vinden dit moeilijk. - oog voor andere mensen of kinderen? - imiteert hij? Het ene kind is het andere niet. Zorgen om autisme zou ik hebben als ik merk dat de ontwikkeling stagneert, hij niet vooruit gaat maar stil blijft staan op 1 of meerdere gebieden. Waarom denk je trouwens aan autisme? Zit het in de familie? Stichting Vroeghulp kan je trouwens benaderen als je je zorgen blijft maken.
Dank je wel voor de reacties. Blijdorp, nee hij kijkt me niet aan als er nieuwe mensen, speeltjes of iets engs gebeurt. Als hij erg schrikt en moet huilen komt hij wel vaak naar me toe om getroost te worden maar nog steeds zonder te kijken eigenlijk. Ik woon in Amerika en de afspraken zijn bij de kinderarts. Op een of andere manier was hij al 17 maanden op zijn 15 maanden afspraak, de arts vond hem leuk en actief en alles goed maar misschien besefde ze eigenlijk niet dat hij al wat maandjes ouder was. Mich87: Ik ben eigenlijk in paniek geraakt toen ik zag wat andere dreumesjes al doen en hij absoluut niet (zwaaien, “die” “die” wijzen en verlegen bij de ouders in de buurt blijven) Ik heb dit opgezocht online en ben er daardoor achtergekomen dat hij veel belangrijke mijlpalen niet doet en dat dat de eerste tekenen van autisme zijn. Hij is nooit zo into imiteren geweest, een paar maanden geleden deed hij weleens hier en daar wat na maar heel af en toe. Nu is hij erg bezig met spraak/geluid dus dat imiteerd hij en gebruikt hij later om een reactie van ons te krijgen (hij neuried rijmpje en wij beginnen het dan te zingen) Als ik mijn tong uitsteek moet hij erg hard lachen, ik zie hem dan wel binnensmond het een beetje ook doen) maar behalve geluid geen imitatie.
Hou het in de gaten de belangrijke mijlpalen. Voelde je voordat je ging Google-en dat er iets niet helemaal lekker loopt? Een arts kan hem een leuk, actief mannetje vinden, maar dat is mijn zoon met autisme ook en zegt dus niet veel. Hoe is zijn prikkelverwerking? Kan hij goed tegen prikkels en verwerkt hij goed een drukke dag? Volg je gevoel en houdt het in de gaten.
Hier sluit ik me bij aan. Mijn zoontje kijkt ons wel aan bij nieuwe of ‘enge’ dingen, maar wijst ook nog niet oid.
Op dit moment kan ik er gewoon niet van slapen Het niet/nauwelijks naar zijn naam luisteren en niet wijzen (shared interest), geen boekjes brengen om voortelezen, niet zwaaien en immiteren zijn gewoon niet goed rond de 18 maanden. En ja hij heeft een taalachterstand. Hij laat mij zien wat hij wil door ergens naar te staren als hij weet dat ik het zie, soms kijkt van mij naar het voorwerp en er dan super enthousiast over te doen. Als ik het dan negeer of niet zie dan gaat hij huilen en drammen. (Ik ben bang dat met 17 maanden hij dit niet meer zo hoort te doen) Hij luisterd niet echt naar zijn naam maar als ik dan bv een liedje zing of een zin (uit mijn hoofd) uit zijn favo pagina van zijn Nijntje boek opzeg in de toon van voorlezen kijkt hij gelijk en heb ik zijn aandacht. Of hij weet goed wat woorden betekenen of hij reageerd op de toon/melodie van woorden en herkent ze zo. Hij gaat ook altijd heen en weer met zijn beentjes in de highchair, slaat veel met de platte hand op de tafel, met borstvoeding zijn zijn handjes ook altijd bezig.. beetje adhd achtig. Ik trek zijn aandacht met spel door bv op de grond te gaan zitten en te spelen met iets en dan komt hij er vaak snel bij. Of ik ga op de bank zitten en begin met lezen en hij komt er gelijk bij en nesteld zich op schoot. Of als hij mij aankijkt laat ik het boekje zien en komt hij eraan. Ik denk dat ik of af moet wachten tot 24 maanden of al met 18 maanden moet pushen voor early intervention (zoals dat hier heet) Ik weet niet zo goed of het fijner en beter is om hem eerst nog wat tijd te geven of toch gelijk al te werken aan achterstanden met professionals.
Ik zie geen achterstanden in je verhaal,geen gekke dingen,of dingen waar bij mij belletjes gaan rinkelen.Het klinkt als een gewoon anderhalfjarig kindje.Ieder kindje ontwikkelt zich op zijn eigen unieke manier. Maar... Ik ken jou kindje niet..jij wel,je bent zijn moeder.Wij kunnen hier van alles neerzetten,maar het zal je niet gerust stellen. Je topic titel zegt alles,je maakt je zorgen! Luister naar je moederinstinct,en laat je daar nooit van af brengen,door niemand,tot het tegendeel bewezen is.
Ik vind het ook niet erg zorgwekkend klinken eerlijk gezegd. Mijn zoontje wees ook heel lang niet naar dingen en ineens snapte hij dat dat wel handig was. Ook praten ging echt van 0 naar 20 woorden binnen paar weken nadat hij 1,5 was. Wacht nog even een paar maandjes af zou ik zeggen.
Mijn zoon was precies zo met 1,5 jaar maar ook echt alles wat jij beschrijft! En o wat heb ik mij zorgen gemaakt hier ook een 3 (!) talig kind dat ook laat begon met praten.... Nu is hij ruim 3 en ik maak mij echt geen zorgen meer. Luistert goed naar zijn naam, doet goed dingen na (soms te goed Hihi) speelt rollenspellen, spreekt steeds beter in 3 talen en is suuuuuuper sociaal! Maar dat is mijn kind, mijn ervaring. Jij maakt je grote zorgen
Ik klap eerst in mn handen voordat ik met dr naam dr aandacht roep, werkt hier t beste. Gebruik gedeeltelijk babygebaren voor veel voorkomende dingen want praten...nope. Overigens ook niet veel succes mee maar goed, we houden voor de woorden die we gebruiken gewoon vol. Papa is op t moment het gesproken woord van de dag. Mama bij ellende, opa en oma wordt momenteel geoefend door dr en toen hield t op. Heb nog een verdwaalde auto en autorijden gehoord maar dat was eenmalig. Hier doet ze vooral dr eigen zin en dr eigen ding. Stapelen? Vergeet t maar, ze zit nog in de "wat kan er in" fase. Wijzen, ja ook inderdaad naar wat ze leuk vindt en altijd de klok en de lamp ongeacht waar ze is, ze zoekt in elk gebouw nu een klok. Alles met deurtjes, toetsen of muziek etc. is prachtig, speelde maanden terug gerust 10 minuten met t lipje van je rits. Kralenboog heeft ze nu volledig door dus die is binnenkort naar boven want dan speelt ze er ook niet meer mee. Omdat ze over t algemeen nogal weinig brabbelde hebben we hier een pratende hamster gehaald (dat ding wat ook op youtube staat) eens per dag halen we m ff tevoorschijn en staat ze ff paar minuten uit te sloven. Dus voor uitlokken van babbelen werkt die prima. Ze kan melodietjes nadoen (ook van dingen die ze die dag niet heeft gehoord), is wel echt een mensenkijken meisje. Krijgt ook wildvreemden mee in een spelletje kiekeboe en veel oudere kindjes krijgt ze ook voor dr karretje gespannen. In de regel vertoond ze aardig wat autisme signalen maar ik maak me er geen druk om. Ik werk in de IT dus de ASS 'ers zijn daar vrij standaard, bijna altijd wel eentje die t heeft. En veel dingen pakte ze op wanneer zij vindt dat ze het goed kan en eerder niet. Ik wacht t maar af en ben benieuwd hoe ze volgend jaar is.
Mee eens. Het is een combi van het eeuwig knagende gevoel en daarna de achterblijvende ontwikkeling die dat bevestigd. Maar ook dat uit zich anders. Ik vond je post niet abnormaal klinken, maar ik weet ook dat dat niets hoeft te zeggen. Dat zeiden ze bij mijn zoon ook Dit is iets wat de tijd moet uitwijzen, want voor onderzoeken is hij aan de jonge kant. Maar hoe dan ook, het is altijd goed om met een wakend oog naar je kind te kijken natuurlijk en blijf bij je gevoel.
Ik lees geen gekke dingen. Die mijlpalen per leeftijd zou ik niet meer lezen, maar kijk naar het geheel. Een taalachterstand met 1,5 jaar vind ik best bijzonder. Er zijn zoveel kinderen die dan nog niet praten. Ik heb 2 late praters, worden ook tweetalig opgevoed. Mijn zoon zei pas na 2 jaar mama en papa en nu praat hij te veel. Mijn zoon wees ook heel lang dingen aan. Of liet ons dingen pakken terwijl hij dat ook zelf kon. Gewoon door luiheid. Om nu al hulp in te schakelen van professionals lijkt me wel wat overdreven. Je moet een kind ook wel de kans geven om zicht te ontwikkelen. Je kind is pas 1,5!! Nog zo jong. Intresses verschillen per kind, en het ene kind is vlotter met dingen dan het andere kind. Maar jij kent je kind het beste. Als je je toch zorgen blijft maken kan je altijd nog hulp inschakelen om naar je kind te kijken.
Toevallig zie ik deze post tijdens het zoeken naar verhalen over autisme. Van de week ook een aantal stukjes gelezen over het reageren op hun naam en ben er gelijk op gaan letten. Mijn zoontje reageert soms gelijk en soms echt niet. Hij is nu 12,5 maand, maar heeft wel een achterstand door zijn vroeggeboorte. Ik denk dat je je hart moet volgen. Het kan ook rust geven om hem te laten observeren oid en hij heeft daar verder geen last van. Ik hou mijn zoontje ook in de gaten al hoeft er niets aan de hand te zijn. Mijn oudste heeft wel licht autisme. Was geen hele lastige baby, maar met een jaar of 1,5 werd het pittiger, vooral bij drukke gelegenheden. Hij had wel wat vreemde gewoontes en zette auto's op een rijtje. Zijn taal bleef erg achter en uiteindelijk toen hij 3 jaar was bleek het autisme te zijn en zwakbegaafd. En het is zo'n topper. Maar heb er wat over in de rats gezeten.
Mijn mannetje reageerde met 12 maanden echt niet of nauwelijks op zijn naam en mimicte ook nauwelijks. Hij luisterd nu sinds 2 weken pas vaker maar het lijkt een beetje als een spel voor hem (verstoppertje) ook is hij nu pas helemaal into kiekeboe (dat hij begint) en het nadoen van geluiden. Dus hij is met deze sociale/communicatie vaardigheden maanden te laat eigenlijk. Hij gebruikt zijn wijsvinger veel maar ik geloof niet zoals ze dat willen zien, het is onduidelijk of hij het doet om wat met ons te delen of voor zichzelf. En hij heeft ook kleine dingetjes zoals dat hij wielen leuk vind, het laten tollen van objecten, rondjes draaien en soms even wat stapjes op zijn tenen loopt. Hij volgt wel goed mijn wijsvinger en ik kan hem goed katen zien hoe iets werkt en dan doet hij het na. Ik heb over een maand een afspraak met de kinderarts waar ze dan ook een screen doen voor risico op autisme dus dan weet ik pas meer. Maar ik ben er bang voor
Ik gok zomaar dat je je ernorm druk Maakt om niets... er is echt geen 1 ding in je verhaal waarvan ik denk... Nouja dat is raar.... Ik vind dat je ernorm veel eisen stelt aan een kindje van 1,5, veel te veel