Ik heb een aantal vriendinnen, maar eigenlijk zie ik niemand meer van vroeger (behalve op fb ). Ik herken mezelf ook in de verhalen, vooral hoe lastig het kan zijn om nieuwe vriendschappen op te bouwen als je net in een nieuwe nieuwe fase van je leven zit. Mijn vriendschappen zijn nu heel divers en ik heb met iedereen wel iets anders gemeen. Ik heb geleerd dat niet elke vriendschap hetzelfde is en even intens. Sommige kosten me energie, maar gelukkig de meeste niet. Aantal zijn inderdaad ontstaan op het schoolplein of op het werk. Maar mijn buurvrouw bijvoorbeeld beschouw ik ook wel als een vriendin, ondanks dat we de deur niet plat lopen bij elkaar. En ik heb onlangs ook een vriendschap 'uitgemaakt'. Het gaf me ontzettend veel stress en ik zag er steeds meer en meer tegenop om haar te zien. Daarbij had ik het gevoel dat ik het nooit goed kon doen, dus na bijna 7 jaar was het voor mij klaar. Nu ben ik best tevreden, al mis ik soms wel een echte hartsvriendin. Althans, dat zeg ik wel, maar ik ben eigenlijk ook geen 'BFF' materiaal . Ik zou het niet kunnen opbrengen om dagelijks te moeten bellen/afspreken/appen etc... De verplichting om heel frequent contact te moeten hebben zou me opbreken. En ik heb een druk leven waar veel sociale activiteiten bij zitten, dus vind ik het heerlijk om juist even niks te hoeven doen! Maar ik ben wel een sociaal dier, dus uiteindelijk zoek ik de mensen wel op.
Haha ik kom ook uit de kop van Noord-Holland. Ben ook wel nieuwsgierig waar jullie dan wonen.. Sinds wij een kind hebben zien we veel minder van onze vrienden. Iedereen heeft het druk of werkt zoal ik zelf ook flexibel. Nu zit ik sinds 2 april thuis ivm blessure. En dan mis je echt wel mensen om je heen. Spreek vriendinnen wel geregeld via app, maar is toch anders. Als we elkaar zien is 't altijd gezellig en leuk. Ouders in de buurt spelen amper buiten hier. Dus dan maak je ook al weinig contact. Iedereen is hier een beetje op zich zelf. Ook al probeer ik soms wel een praatje te maken als de kinderen leuk samen spelen. Of tijdens de hond uitlaten.
@Novastar Laten we zeggen dat veel mensen hier uit de omgeving nogal nuchter zijn. En hooggevoeligheid wordt al gauw bestempeld als 'zweverig' of iets dergelijks. Doe maar gewoon en verder moet je je stil houden. Gelukkig is er op school wel veel kennis over en ervaring mee. Ik probeer het goed uit te leggen maar het is ook weer niet in 2 zinnen te vatten. En eigenlijk wordt mijn zoontje altijd onderschat waardoor het contact moeizaam verloopt. Hij kan echt boos worden als ze hem als klein kind behandelen. Anderen vinden zijn gedrag/uitspraken dan bijv. brutaal. En ja inderdaad, als je niet ergens over kan discussiëren zonder ruzie te krijgen ben je niet echt een vriendin Haha ja dat laatste riep ik ook, ''Ik breng ze gewoon bij jou Mam om te logeren'' Mijn oudste ging na 2 jr voor het eerst logeren op eigen verzoek bij opa en oma, ik vond het maar niks haha. Sowieso heeft hij een erg hechte band met hen (mijn ouders) en kan ik hem inmiddels met een gerust hart daar achterlaten. Verder wil hij nergens logeren of langer dan een halve dag zijn Die wilde haren waren wij wat eerder kwijt haha, ik ben nu 30 en nr.3 is er bijna.... Wij zijn ook al 13 jaar samen, wellicht dat het daar mee te maken heeft haha
Nee hoor, wij kennen elkaar ook al vanaf ons zestiende. Met name ik heb gewoon geen rust in mijn kont.
Ik ben gezegend met een aantal lieve vriendinnen, een bff (die ik overigens niet altijd dagelijks spreek of app hoor, soms ook weleens een week niet maar over het algemeen zien/spreken we elkaar wel vaak), lieve collega's met wie ik ook regelmatig wat onderneem (concertje, zoeken met de metaal detector etc) en daarnaast nog mensen uit andere hoeken. We zijn pas verhuisd naar een nieuw dorp maar ik leg gelukkig wel makkelijk contact al heb ik er niet altijd behoefte aan. Wat ik als tip wilde geven is om lid te worden van een vereniging. Ik zit bijvoorbeeld in het bestuur bij een lokale IVN afdeling. Mijn mede bestuursleden zie ik vaak en zijn nu na 2 jaar ook echt wel een soort vrienden geworden. Je deelt samen een interesse dus dat heb je al gemeen. Zo zijn er talloze verenigingen die een chronisch gebrek hebben aan vrijwiligers. Er is vast wel iets in de buurt wat je interessant of belangrijk vind. Wat ik merk is dat je echt zelf initiatief moet nemen. Met alles is dat zo. Met gesprekken aangaan, afspraken plannen, activiteiten ondernemen etc. Ook bij het IVN. Iedereen heeft leuke ideeen maar wacht vervolgens tot "iemand" ze uitvoert. Helaas werkt het zo niet, als je het niet zelf oppakt blijft het een idee. Dat is ook zo met vriendschappen.
Het is ook maar net waar je zelf behoefte aan hebt, zowel qua aantal vrienden als qua inhoud van een vriendschap. Ik bel/app met niemand dagelijks, maar moet daar ook niet aan denken. Ik spreek mijn vrienden niet wekelijks, sterker nog, ik spreek ze vaak weken niet. Maar als we elkaar spreken of bij elkaar zijn, dan is het goed. En als er iets is dan kunnen we bij elkaar terecht. We zijn anders in heel veel dingen, maar accepteren en respecteren dat van elkaar. En dat is wat voor mij vriendschap is. Nieuwe vriendschappen maken is inderdaad vaak lastig. Ik heb er de laatste jaren een mogen toevoegen; een buurvrouw. Haar oudste en mijn jongste zijn bijna even oud. Het is begonnen toen ik een kaartje in de bus deed toen haar zoontje geboren was, zij vervolgens een geboortekaartje van hun zoontje bij ons in de bus en ik daarna een geboortekaartje van onze dochter bij hun en zij weer een kaartje bij ons en van het een kwam het ander.
Ik heb het geluk dat mijn twee beste vriendinnen en mijn zus allemaal kinderen van dezelfde leeftijd hebben als mijn zoon. Ook nog veel vrienden zonder kinderen die ik regelmatig zie. Zij vinden het altijd leuk als zoon erbij is maar spreek ook vaak alleen met hun af. Heb totaal geen behoefte aan nieuwe vriendschappen. Maar begrijp wel dat het lastig kan zijn als je situatie zo anders is.
Hier ook niet superveel vriendinnen. Mis ook echt wel iemand die vlakbij woont om eens spontaan af te spreken.. De vriendinnen die ik heb wonen allemaal verder weg. Wel met sommige dagelijks app contact maar afspreken moeten we echt plannen. Dussss iemand omgeving Beverwijk zin om eens af te spreken?
Ik heb nog steeds vrienden van “vroeger”, maar we wonen nu op minimaal een uur rijden vanelkaar. En als je allemaal 2 of 3 kinderen hebt die naar school gaan en een drukke baan, dan lukt het vaak niet om op vrijdag nog even wat af te spreken, of ik heb er gewoon echt geen energie meer voor dan. Dus die zie ik nog maar een paar keer per jaar. Verder heb ik gelukkig de laatste paar jaar best een paar nieuwe vrienden gemaakt, maar allemaal toevallig, kwestie van geluk, ondanks mijn sociale onhandigheid: een moeder die ik tegenkwam bij de opvang, muziekles en zwemles! Toen moesten we wel vrienden worden 2 vrouwen van vrienden van mijn man die in de buurt wonen en met wie het leuk klikt. En een moeder van de opvang die mijn buurvrouw werd en waarvan haar kinderen maar een paar dagen schelen met die van mij. Maar nu mijn jongste zoontje naar school gaat vraag ik alle moeders die hun kind komen halen na een playdate binnen voor een kopje koffie. Ik durf het eindelijk! En soms zeggen ze dat ze geen tijd hebben en soms is het heel gezellig en soms niet, maar altijd steek ik er wat van op dus ik ga gewoon door met oefenen.
Vanmorgen op school toen ik net weg wilde gaan kwam een andere moeder met haar kinderen, waaronder een vriendje van vorig jaar van mijn zoon en haar nieuwste aanwinst die een maandje ouder is dan mijn jongste, net aan op school. Ze riep me en vroeg of ik even op haar wilde wachten. Wilde ik wel, geen haast, dus toen zij haar kinderen had afgezet liepen we samen naar de supermarkt. En onderweg vroeg ze me of ik het gezellig zou vinden om volgende week samen koffie te gaan drinken in de stad. Ik moest gelijk aan dit topic denken! Grappig, want zij is dus zo’n leuke moeder waar ik regelmatig contact mee heb op school maar waarvan ik dacht dat zij er vast geen behoefte aan zou hebben om iets buiten school af te spreken. Blijkbaar zat ik er dus hartstikke naast...
Jammer dat je niet bij mij in de buurt woont. Ik denk altijd dat het tussen ons wel zou klikken. Supergoed dat je zoveel geoefend hebt trouwens! Daar begint het mee he