Stel je man eens voor dat jij met je mannelijke collega een nachtje in een hotel samen op 1 kamer gaat verblijven. Eens kijken wat hij zegt...,
Ik zie het probleem alleen in de vraag van de man aan ts. Die vrouw denkt misschien alleen: gezellig dan slaap ik niet met een chagrijnig mens op een kamer. Die reactie van de man daar gaan mn haren van overeind. Waarom zou t als grapje gevraagd moeten worden om een reactie te peilen?
Wat zou je man ervan vinden, als het nou andersom was? Als een mannelijke collega zou zegget dat hij bij jouw op de kamer wil? Niet leuk neem ik aan,dan moet hij ook snappen dat dit niet leuk (zacht uitgedrukt) voor jouw is en had hij eigenlijk gelijk moeten aangeven dat het ongepast is.
Nou ik had hoe jaloers ik dan ook zou overkomen gelijk duidelijk gemaakt dat ik dat absoluut niet wil hebben. Met waarschijnlijk een hoop opmerkingen erachter aan over wat ik van haar vind ondanks dat ik der niet ken
Ja datheb ik dus ook. Maar mijn man zegt, vertrouw me (doe ik), ik drink nooit alcohol, doe nooit gekke dingen en hou heel veel van je!
Hahaha sorry dat is even de doemdenker in mij en dan gaat de gedachte over in plaatjes en dan krijg je dit
Nav van eerdere verhalen over haar weet hij dondersgoed hoe ik over haar denk. Ben heel benieuwd of hij er nog op terug komt.
Maar wil hij het dan ook graag? Hij heeft toch meer collega's waar hij goed mee overweg kan? Dan kan hij toch zeggen tegen die vrouw: "sorry, ik slaap al met Piet." Klaar. En dat hij zegt dat hij normaalgesproken zo netjes is, vind ik geen reden. Zeker als je bevriend bent met andere collega's, is het héél normaal om gewoon bij een van hun te slapen. Verdedigt hij zichzelf nu om tóch bij haar te kunnen slapen? En ook al heeft hij er geen problemen mee, voor jouw gemoedsrust 'moet' hij dat gewoon doen. Hij gaat al lekker op vakantie terwijl jij thuis zit, dan kan hij je best tegemoet komen Overigens zou het hier echt vlam in de pan zijn als ik met een man op 1 kamer zou slapen. Maar mijn vriend zou ook nooit ja zeggen tegen een ander.
Ik heb een mannelijke collega met wie ikal jaren een echte klik heb. We zijn het zakelijk vaak over de meeste dingen eens en we hebben dezelfde interesses. Als ik een collega moest kiezen met wie ik het beste kan opschieten en die ik het meeste zou missen als hij weggaat, dan is hij het met ruime voorsprong. Prive gaan we niet met elkaar om, we hebben onze eigen drukke levens. Als er ooit gelegenheid zou zijn, dan is samen met hem op één kamer waarschijnlijk supergezellig, maaaarrrr.... ik wil gewoon mn privacy als vrouw. En ik zou er niet aan moeten denken wat er allemaal achter mn rug om geroddeld zou worden, want reken maar dat dat gebeurt, ook al gebeurt er niks op die kamer! En mijn vriend vertrouwt me volledig en ik weet zelfs zeker dat hij er niks achter zou zoeken, maar mijn gevoel zegt dat ik het tóch niet zou moeten doen, ook voor hem. Heeft jouw man dat er allemaal voor over? Vind ik toch best bijzonder....
Ja eens. Hij brengt het inderdaad raar…maar ik vind het ook raar hoe vrouwen altijd reageren. Meteen zo hysterisch en spreken over verbieden. Daarbij zeggen ze hun man te vertrouwen maar waarom dan zó heftig reageren?