Just wandering... Op instagram zie ik talloze filmpjes langskomen van mensen die een ballon doorprikken waardoor er blauw of roze tevoorschijn komt. Er wordt zó uitgelaten, hysterisch, huilend, dansend gereageerd op de uitslag dat ik me afvraag of dat gangbaar is?! Het lijkt ook net of de uitslag keer op keer preciès is wat er gehoopt werd.. Gewoon zomaar benieuwd hoe anderen tegen deze filmpjes aankijken (als je ze kent) en ook hoe er bij jou/jullie gereageerd werd. Ikzelf nam het meer ter kennisgeving aan en vond het natuurlijk onwijs leuk om te weten maar totaal niet zo’n reactie als op de filmpjes
Vooral omdat als het het andere geslacht was geweest men dezelfde enthousiaste reactie had gegeven denk ik . Ik denk dus meer dat die grote reactie komt als gevolg van de situatie. Omdat je er een specialer moment van maakt dat je reactie hierdoor ook grootser wordt. Zoiets?
Dat denk ik ook Mijn neef en nicht hebben het ook gedaan, envelopje mee na de echo, dat aan een bakker gegeven etc, dus er zat al een hele spanningsopbouw. En toen de taart werd aangesneden stond mijn nicht al te brullen terwijl ze nog geen roze of blauw gezien had Ik vind het leuk, maar zou het voor mezelf niet hoeven op die manier.
Ah ja ik kan me die spanning opbouw wel begrijpen. Maar omdat de reacties meestal zó extreem (vind ik) zijn, is het net of ze allemaal precies her geslacht krijgen waar ze op hoopten
Ieder zijn ding ... maar ik vind het overdreven, hysterisch gedoe. Wij hebben bij alle drie de kids een geslachtsbepaling gedaan. Toen wisten we het geslacht en dat was fijn om te weten want wij zijn controlfreaks .
Hahaha Ha Hahaha ja same here. Ik vond onszelf ook van die ongeduldige types die niet konden wachten. Natuurlijk superleuk om te horen en weten maar ik ben denk toch echt veel te nuchter voor zo’n extreme reactie als in die filmpjes. En ik vond het ook wel leuk om het gewoon als stel als eerst te weten
Precies ... wij wisten het al en ‘de rest’ nog niet. Was ons geheimpje en zo konden we een beetje gericht shoppen en de kamertjes inrichten. Ben er ook te nuchter voor hoor ... zie die filmpjes ook regelmatig voorbij komen en dan kijk ik toch altijd vol verwondering eigenlijk . Staat te ver af van mijn persoonlijkheid.
Hahaha ik ben ook altijd vol verwondering aan het kijken en elke keer weer benieuwd hoe hysterisch er gereageerd gaat worden. Ik ben daar ook het type niet voor, ik kan wel heel enthousiast zijn maar zo hyper... nee. We hebben het wel snel met de rest gedeeld, maar vind het wel leuk om het toch als eerst lekker samen te horen
Ik blijf die gender reveal party dingen ook niks. Nu wil ik het geslacht uberhaupt niet weten. Alles is zó welkom!
Ik denk puur uit spanning Ikzelf echter vindt het ook heel leuk om te doen, echter ben een controle freak en kan echt niet nog na een geslachtsbepaling wachten tot we een gender reveal zouden doen Ik wil het gewoon nu al weten hihi.
Die filmpjes zijn af en toe supergrappig. Laatst zag ik iemand met een gele ballon dan weet je nog niks Of één waarbij de man een (helium)ballon vast had, de vrouw wilde prikken en daar liet die man die ballon los Maar idd allemaal behoorlijk hysterisch. Ach ja, als je daar van houdt, lekker doen dan!
Op Is ook 1 waarvan de bakker het niet begreep en keurig laagje blauw en roze erin deed haha. Dat is toch hilarisch haha
Ik vind die filmpjes wel leuk om naar te kijken. Zenuwachtige, dolblij huilende mensen die omarmen wat hun gegeven is en er tevens vaak een hele ceremonie van maken. Ik vind het schattig! Zelf ben ik er het type niet voor. Waarom zou de bakker het eerder mogen weten dan ik? Sowieso interesseert het de bakker, die nota bene de taart maakt, geen moer of het een jongetje of een meisje is. Net als dat het de buren, vrienden en familieleden niet boeit of het een jongetje of een meisje is, behalve misschien beste vriendin en aanstaande grootouders. De rest denkt meer van "Leuk, een baby! Baby's zijn schattig. Een jongetje? Enig! Een meisje? Enig! De naam? Zolang ik hem maar kan uitspreken ben ik tevreden." Het belang wat de omgeving aan de details hecht, wordt door de aanstaande ouders vaak overschat. Ik vind het prettiger als het geslacht me gewoon wordt verteld zodra het zichtbaar is, zeker als ik zelf ook nog even mee kan kijken. Terwijl ik echt serieus beide keren met een meisje of een jongetje even blij zou zijn geweest, maakt het weten van het geslacht het toch allemaal wat concreter. We zijn ook beide keren bewust de naam gaan gebruiken vanaf het moment dat we het geslacht wisten. Voor mijn gevoel maakt onze nuchtere aanpak het echt niet minder speciaal. De grootste verrassing wordt pas langzaam na de geboorte duidelijk en kan met geen mogelijkheid eerder worden onthuld: Het karakter!
Ik heb ook steeds het idee dat een van de twee iets meer beteuterd kijkt omdat hij of zij net het andere geslacht hoopte Voor mij hoeft die poespas ook niet. Ook ben ik niet van de babyshowers. Ik vind het veel leuker als men naar de baby komt kijken na de geboorte. Cadeautjes zijn leuk maar zeker geen must. De aandacht voor ons en de kleine is veel meer waard. Toch weer uitgaven voor de gasten die op zo'n party zijn. (Ons vrijgezellenfeest hoorde erbij vond men maar mijn enige voorwaarde was: niet te duur!)
Dat komt door de camera. In Amerikaanse filmpjes lijkt het ook de sociale standaard om zo te doen, en dat je er dan ook op afgekeurd zal worden als je niet zo reageert. Ik vraag mij dan ook wel eens af of het allemaal echt is. Ik denk echt niet in alle gevallen. Ik vind de filmpjes met de reacties van kinderen zo grappig. Omdat ze echt reageren. Maar ik blijf het wel leuk vinden zo'n onthulling. Wij hebben dat bij de tweede gedaan. Ik had 2 taarten gemaakt en onder het bord stond welke welke was. Nadat ik ze wit bekleed had wist ik zelf niet meer welke taart welke was (vriend had ze gehusseld). Hij wist bij de echo wat we kregen en heeft de juiste taart gepakt. Deze keer hebben we het druk en ga ik niet weer 2 taarten lopen bakken en bekleden Add: deze keer ga ik alleen naar de bepaling. Daarna ga ik lekker shoppen. Als het een meisje word krijgen de kinderen een meisjespop en als het een jongen word een jongenspop.
Ik ben van mezelf al niet zo uitbundig, maar lag wel met een glimlach van oor tot oor toen ik gelijk zelf al zag dat het een jongen was.
Nou inderdaad!!! Ik vind dat ook altijd zoiets raars om te zien, maar zal wel Amerikaans zijn...! Weet je wat ik ook zo gek vond...? Ik kwam eens op mijn werk en mijn collega in de pauzeruimte was op dat moment aan het vertellen dat ze een jongen kreeg. En wat deden de collega's.... Haar feliciteren... Dus ik zei dat ik dat gek vond, haar feliciteren omdat ze een jongen krijgt. Wat als het een meisje was geweest, had je haar dan vol medelijden geknuffeld en succes toegewenst? Ik heb haar dus gefeliciteerd met het feit dat haar zoon gezond was op de 20 weken echo. Heb nog steeds geen antwoord van de collega's waarom zij haar gefeliciteerd hebben