Eind vorig jaar had ik heel vreemde sjans. Was met mn familie uit lunchen en maakte daar foto's. Mn man ging even met dochter buiten wandelen omdat het haat te veel werd in het restaurant. Dus ik loop naar buiten na een tijdje om te kijken hoe het gaat. Komt er een jongen naar me toe die buiten stond te roken. Knoopt een praatje aan. Mn man komt er met dochter bij staan en die jongen negeert hem volledig, doet wel leuk tegen dochter en blijft onwijs flirten met me. Ik vond het vleiend en een beetje raar. Heb vriendelijk gedag gezegd waarbij ik nog even over mn arm werd geaaid. Man en ik hebben er smakelijk om gelachen.
Hier ook wel eens sjans. Ik vind het leuk, kan er wel van genieten . Mijn vriend lijkt het ook vaak eerder door te hebben, ik zeg dan altijd dat hij overdrijft. Maar volgens mij heb ik het gewoon niet altijd zo snel door
Eerlijk gezegd klinkt het me een beetje eng en vreemd in de oren Sjans heb ik wel vaker en knipogen prima of een lekkere lach, maar me nakijken vanachter een struik; neh! Doe maar niet. Ik zou me niet gevleid voelen.
Nee, of althans niet bewust. Ik heb ook altijd veel te laat door dat ik sjans had haha. Ik reageer op het moment zelf dus niet of een beetje korzelig. Ik kan blijkbaar wel goed flirten volgens mijn man, maar doe het niet. Heb er geen behoefte aan.
Nee. Allereerst omdat ik dat respectloos vind naar mijn vriend toe, en ten tweede omdat ik zeer zelden iemand tegen kom waar ik uberhaupt mee zou willen flirten. Ik vind het leuk om (flirterige) complimentjes te ontvangen , maar geven doe ik nooit.
Mijn man heeft met regelmaat sjans al heeft hij dat zelf niet door. Vrouwen die bijna van hun stoel vallen of hun nek breken. Ik moet er altijd om lachen. In het zwembad is het helemaal "erg". Natuurlijk ben ik het totaal met de dames eens dat ik enorm mooie en sexy man heb met een goddelijk afgetraind lichaam. Beetje jammer alleen dat de mannen die mij zien staan vaak oud zijn en totaal niet mijn smaak
Ik heb het of heel laat door of ik voel me onwijs ongemakkelijk. Zelf flirt ik ook nooit. Hele tijd geleden was er iemand die hoog bij laag beweerde (tegen mijn man, wat hij overigens niet wist) dat ik hem zag zitten en met hem aan het flirten was. Mijn man is nogal direct en melden dat ik, zijn vrouw, nog niet met hem zou flirten al was hij de laatste man op aarde. Dan werd ik nog pot... Vond het best sneu voor die kerel
flirten doe ik niet, sjans overkwam me vrijdagavond/nacht een aantal keer toen we sinds lange tijd weer eens met de meiden op stap gingen. Al denk ik dat een meidengroep van allemaal uitgelaten springende/dansende 30-ers toch ook al op zichzelf zeer opvallend is
Ik vind het altijd lastig. Hoe weet je nou of je echt sjans hebt? Ik heb wel eens oogcontact met iemand onderweg ofzo (hoewel, das ook wel veel minder met mn dikke buik ) maar is dat dan sjans? Of is dat zij-kijkt-dus-ik-kijk-of-ze-nog-kijkt? Ik had bij mn exvriendjes altijd heel snel door als zij sjans hadden. Daar heb ik een soort radartje voor ofzo, maar daar kan ik ook wel om lachen. Zeker als ze het zelf niet in de gaten hebben dat de dame achter de kassa wel HEEL vriendelijk deed Maar bij mezelf? Als iemand geen billboard neerzet heb ik geen idee..
Nee, dat vind ik niet oké, ben een getrouwde vrouw. Maar als er dus met mij gesjanst wordt, zie ik het maar als een compliment en vind ik het wel leuk.
Toen ik nog in de horeca werkte achter de bar regelmatig sjans. Al is de vraag of het voor mij was, of de hoop op gratis drank. Ik kwam laatst een oud collega tegen die vertelde dat die ene jongen zo dol op mij was. Ik was toen hoog zwanger
Ehh ja Ik ben zelf ook een grote flirt Ik sjans er zo nu en dan dus vrolijk op los en blijkbaar val ik ook nog altijd goed in de smaak haha. Op straat, in een winkel of met uitgaan. Zo nu en dan ga ik met vriendinnen op stap: festivals of ergens lekker dansen en dan proberen vaak wel leuke mannen een praatje of dansje te maken. Ik kan er altijd wel erg mee en om lachen. Ik doe er namelijk vervolgens uiteraard niets mee. Ik lach en ik klets maar geen arm om mij heen, geen kusjes en al helemaal niets verder! Ik vind dit niet respectloos naar mijn man toe. Ik doe het niet recht voor zijn neus en overschreid geen grenzen. Bovendien ben ik zijn echtgenote, niet zijn eigendom of onderdanige. Mijn meest akward sjans was toen ik geappt werd door een man. Hij was een pakketbezorger. Hij had al enorm staan sjanzen aan de deur (ik vond het grappig en deed enkel beleefd terug) en had vervolgens via de verzender van mijn pakketje mijn telefoonnummer achterhaald! Hij wilde graag eens met mij op stap. Ik heb hem toen geantwoord dat ik vermoed dat mijn man en mijn drie kinderen dat niet zo leuk zou vinden. Of stelde hij een uitje met ons allen voor? Hij reageerde er leuk sportief op
Vorige zomer had ik een keer overduidelijke sjans. Ik liep van mijn werk naar de brievenbus om nog wat post op de bus te doen. Ik droeg een nogal strakke kokerrok met een blousje en knalrode pumps. Er kwam mij een man voorbij gefietst, die twee keer naar mij omkeek. Dat vatte ik wel op als een compliment . Maar volgens mij heb ik verder niet zo vaak sjans, of ik heb het niet door. Ik heb ook wel het idee dat ik sinds ik een bril draag veel minder sjans heb dan voorheen . Misschien moet ik gewoon vaker strakke rokjes aantrekken .
Heerlijk zulke verhalen Laatst nog... ik liep de supermarkt in. Jongeman rechts bij de kassa’s keek me zo van top tot teen na tot hij in de gaten had dat de man achter mij ook echt mijn man was. Toen waren zijn boodschappen ineens heel interessant Echt van die leuke verhalen zoals ts heb ik niet maar ik kan altijd wel genieten als een man even de deur voor me open houd of even kijkt ofzo. Overigens heeft mijn man dit ook, die werd laatst ook uitgebreid begroet in de sportschool terwijl ik een meter achter hem stond We lachen daar altijd samen maar om. Hij heeft ook op zo’n gespot pagina gestaan, alleen had hij geen Facebook maar ik wel. Daar lachen we nog regelmatig om.
Ik had een paar weken terug nog sjans, terwijl ik toch echt duidelijk zwanger ben . Had wel een zwarte jas aan, dus mogelijk viel het niet zo op. Maar goed, was met mijn vriend onderweg naar de vk en eenmaal binnen in het medische centrum moeten we altijd een lange trap op. Bij die trap stond een man, wel een jaar of 5-6 jonger dan ik, keek op van zijn telefoon naar mij en bleef me aankijken. Hij zocht echt oogcontact. Eenmaal op de trap voelde ik zijn ogen branden. Nou toen ik boven was keek ik over de railing naar beneden (was nieuwsgierig of mijn gevoel klopte haha) en hij keek me inderdaad recht aan . Was wel gevleid, want die man was lang, donker en knap . Werd er in ieder geval ook vrolijk van dat ik, ondanks mijn zwangere buik, toch nog goed in de markt lig .