Thanks voor je uitgebreide antwoord. Nou een tattoo zetten zie ik haar niet doen alleen een aantal andere punten die je benoemd wel . Vooral de koppigheid en het gewoon ook niet willen horen. Eigenlijk is ze heel lief dus voel ik me soms ook schuldig over mijn irritaties (ik had het veel erger kunnen treffen). Mijn grootste irritatie is dat ze mijn boodschappen tassen, kasten, lades opentrekt en bij alles wat ik voor de baby koop vraagt waar ik het gekocht heb en hoeveel het kost. Ze heeft namelijk ook een volledige eigen voorraad in huis (lees babykamer compleet met verzorgingsproducten en kleding) voor de baby. Is dat raar dat ik het daar benauwd van krijg? Maar jeetje wat moeilijk dat je je zo gekwetst hebt gevoeld. Fijn dat je het hebt kunnen uitpraten en dat alles nu naar wens gaat! Jullie hebben me wel gemotiveerd om erover te gaan praten.
Babykamer compleet met verzorgingsproducten en kleding?? Lief als ze gaat oppassen ja maar anders vind ik dat best bijzonder...
Zij heeft ook geen enkele tattoo dus sloeg nergens op haha. En is ook erg lief maar door dit gedoe was ik heel erg gaan twijfelen over haar oprechtheid. Doet ze dit echt uit het hart of omdat het haar goed uitkomt. Gaat schoonmoeder oppassen dat zij alles heeft aangeschaft? Hebben jullie gevraagd waarom zijn alles heeft aangeschaft? Misschien dat zij ervanuit gaat dat de baby heel vaak bij haar gaat zijn. Vind het persoonlijk over de top. Ik zou haar vragen wat haar verwachtingen zijn. Zo kunnen jullie ook meteen grenzen stellen en jullie eigen verwachtingen aangeven. Hopelijk kan dit op een respectvolle manier en is er begrip dan moet alles goed komen. Beter van te voren duidelijk.maken dan net als ons als je al te diep in zit met mega veel emoties en gevoelens dat het uit de hand loopt. Gaan wij nu ook doen.
Ik herken het ook. Mijn schoonbroer (oudste van de twee) staat ook met stip op nummer 1. En eerlijk gezegd ben ik daar vaak ook gewoon heel blij om. Wij zijn de enige met kinderen, nl 1 dochter. Ze doet op Facebook alsof ze de betrokken oma is, maar vraagt aan mij niets (nee ik krijg enkel kattige berichten via messenger omdat ik mijn eigen moeder een bericht stuurde met moederdag via Facebook). Ze belt mijn vriend enkel als er in HAAR leven alweer iets fout is (want het is nooit goed). Aan het einde, als we geluk hebben, vraagt ze hoe het met haar kleinkind is, maar meestal begint mijn vriend er zelf over. We zien haar met feestdagen vooral, het hangt er vanaf, zo meestal om de 1à3 maand. Ik vind het verschrikkelijk. Al ben ik langs de andere kant wel blij dat ze niet zo aanwezig is in ons leven, maar àls ze dan eens boven water komt, man wat is dat een domper. Het probleem is dat ze vaak genoeg bij ons in de buurt was (ze woont verder weg sinds enkele jaren), en dan vindt ze het niet nodig om snel haar kleinkind te zien. Maar als we dan zelf langsgaan, zegt ze tegen mijn dochter "ja je ziet me niet veel hé, ja...". Alles is steeds met een sneer. Mijn vriend aanvaardt het dat ze zo is en kan er wel mee omweg. Ik niet, al probeer ik het keer op keer. Ik vind net dat hij wat minder moet vertellen, want ook zij gaat alles doorvertellen aan heel de familie. Gelukkig heeft hij intussen geleerd het niet over geldzaken te hebben met haar...
Hebben wij dezelfde schoonmoeder ofzo? Hier ook al regelmatig gezegd dat het wel lijkt alsof ze zelf een baby krijgt.. Hier gaat ze overigens wel oppassen 1 dag in de week maar mijn vriend is het eerste half jaar thuis.. Zij gaat ervan uit dat de baby na mijn verlof iedere week 1 hele dag bij haar is.. Ik wil dat half jaar juist de tijd nemen om het rustig op te bouwen.. Ze wil ook samen op vakantie, heeft een pakje gekocht voor kerst (spuuglelijk en hallo, ik kies wat ze dan aan krijgt) Ze lijkt niet te willen accepteren dat ik borstvoeding ga geven(ze verteld alleen maar horrorverhalen) volgens mij puur omdat ze het niet leuk vindt dat zij in het begin geen flesje kan geven.. Ze heeft het nu al over logeren, veel langskomen in de kraamtijd etc. Ik krijg het daar ook spaans benauwd van! Zullen de hormonen ook wel deels zijn... Volgens mijn vriend moeten we tegen die tijd gewoon duidelijk zijn en heeft het geen nut om me al druk te maken.. We zitten gelukkig wel op één lijn maar hij vind wel dat ik me te druk maak.. @Mom86 als mijn ouders/schoonouders zo weinig interesse zouden hebben in onze situatie zou ik dat ook heel erg vinden.. Mijn schoonmoeder voelt zich door haar moeder ook achtergesteld ten opzichte van haar broer en daardoor botsen ze zeer regelmatig (mijn schoonmoeder is niet het type dat het niet uitspreekt) In mijn ogen zijn ze beide niet gelukkig met de situatie. Ik zou het inderdaad proberen los te laten en aanwezig zijn bij de verplichte dingen en verder met je gezin tijd doorbrengen met mensen die wel geïnteresseerd zijn. Ik snap wel dat het juist jou meer pijn doet dan je man.. Jij ziet dat de mensen waar je het meest omgeeft (je man + kinderen) worden afgewezen door mensen die juist gek op ze zouden moeten zijn..
Ja denk inderdaad dat ze het handig vind en dat ze ervan uit gaat dat ze vaak gaat oppassen. Daar ben ik overigens ook blij mee want als mijn man en ik zijn werken vind ik het fijn dat ze daar terecht kan . Alleen heb ik dan weer zoiets van ik kan je ook een tas met spullen meegeven, een volledige dubbele babyuitzet is wat mij betreft niet nodig. Dat vind ik een goede tip om te vragen wat haar verwachtingen zijn om zo wat duidelijkheid te krijgen. Dankjewel het klinkt zo logisch dat ik zoiets heb van waarom ben ik daar zelf nog niet op gekomen. Wil inderdaad niet dat het uit de hand loopt en dat ik ermee blijf zitten. Want ik denk nu vooral "hoe zal het straks gaan?" Maar misschien moet ik inderaad gewoon aangeven hoe ik het voor me zie/ graag zou willen. Als ik dan terugkom op het verhaal van ts voel ik me weer schuldig, dan denk ik van ik heb juist super betrokken en enthousiaste familie en dan is het weer teveel van het goede .
De vraag is WAAR ze betrokken bij zijn Bij jullie, je kind, of bij zichzelf. Allemaal nuances die een wereld van verschil kunnen maken (wij hebben langdurig al geen contact met schoonmoeder, omdat ze niet kon accepteren dat wij ons eigen leven leiden).
Ja wij hebben dezelfde . Het verschil is alleen wel dat jij al weet wat haar verwachtingen zijn en ik maar zit te gokken . Herkenbaar hoor mijn man vind het ook wel meevallen en heeft zoiets van zeg het gewoon als je het teveel gebemoei vind. Dat van die borstvoeding afraden vind ik wel heel kwalijk, zeker als het inderdaad is om de reden die je aangeeft . Vind het juist goed van je dat je borstvoeding wil geven en ze zeggen dat het ook het beste is voor de baby! Zou inderdaad aangeven dat je het wil opbouwen en wennen in het eerste halfjaar. Als je borstvoeding geeft op verzoek kan de baby ook niet de hele dag bij je weg zijn toch? Blijft je vriend een half jaar thuis vanwege de baby of om andere redenen (als je het wil zeggen)? Dat samen op vakantie zie ik hier ook wel gebeuren. Vind ik opsich niet heel erg maar hangt wel een beetje af van wat voor soort vakantie het is. Dat pakje kan mij trouwens ook overkomen komt wel vaker voor dat we qua smaak niet op 1 lijn zitten. Natuurlijk bepaal jij wat je baby aan krijgt met kerst!
Wij gaven ook een tas mee. Oma' hebben wel een commode. Maar niet een kast vol kleertjes etc die gaven wij mee idd. Als het nu al zo gaat vrees ik het ergste als er niet eerst over gesproken wordt. Want je ergenissen zullen erger worden en dan loopt het echt uit de hand. Gewoon een luchtig gesprek aangaan. Wanneer jullie het bv over de oppassage gaan hebben. Vraag naar haar verwachtingen en kijk of jullie daaraan kunnen voldoen. Ook meteen eeelijk zeggen als dat niet gaat lukken. Moet helemaal goed komen succes ermee!!
Zo jammer he! Maar was bij ons ook zo gegaan als ze niet was bijgedraaid. Ik ga ons leven niet leiden naar hoe mijn schoonmoeder dat wil.
oef wat een herkenning in dit topic!! Hier is manlief ook nr.2 en lijkt ook nooit mee te tellen! We zijn zwanger van nr.3 maar ze vragen er nooit naar... We hadden nog netjes aangekondigd wanneer we de 20-wkn echo hadden maar helaas is er nooit naar gevraagd. Ik erger er mij groen en geel aan, vooral omdat manlief het dwars zit. Hij heeft het ook weleens besproken met ze, maar ze ontkennen alles Maar ondertussen doen ze wel tegenover de buitenwereld alsof ze betrokken zijn zoals @fien2808 schrijft. Of kattig reageren als ik een foto plaats van mijn moeder met onze dochter pff kinderachtig gedoe. Mijn oudste wil ook echt niet bij haar spelen of slapen, daar krijgen wij natuurlijk de schuld van. Ik zeg heel simpel: een kind van 4 hoeft niet verplicht bij oma te spelen omdat oma het zo leuk vind. Ze denkt gewoon, ik ben oma dus mijn kleinkind vind mij ook leuk. Tja zo werkt het niet, je moet wel een band hebben met iemand of een band opbouwen Ook het borstvoeding verhaal is steeds weer een kritiek onderwerp net als bij @Libra89. Ze vinden het grote onzin, want niemand kan een flesje geven. En ook de opmerking ''jij hebt het kind al 9 maanden gedragen, nu zijn anderen aan de beurt'' Toen was ik echt woedend! Ik heb de andere 2 bijna een jaar gevoed, wat natuurlijk ook nog een extra stom was. Mijn schoonmoeder heeft om die redenen dus ook bewust voor flesvoeding gekozen. Prima maar wij willen het wel graag op deze manier. Wij gaan sporadisch op bezoek zodat we de eer aan ons zelf houden maar dan houdt het op! Ik voel de ergernis terwijl ik dit schrijf.... Maar het zomaar naast me neerleggen, kan ik nog steeds niet! En we zijn toch al 13 jaar samen
Dat van de borstvoeding is niet bij mij maar bij @Anonise . Ik ben ook van plan borstvoeding te geven en daar krijg ik gelukkig geen commentaar op.
Hebben wij dezelfde schoonmoeder? Hahaha. Mijn schoonmoeder ook over de bv. Van KV worden ze ook groot. En ze had een keer boos appje gestuurd waarom mijn zoontje wel bij mijn ouders mag logeren en niet bij hun. Of dan zeurt ze ik heb mijn kind al heel lang niet gezien. Ja kom lekker zelf. Ik ben één keer in het weekend vrij en ga mijn vrije dag niet opgeven omdat ze nodig haar kleinkind moet zien.
Haha snel met je schoonmoeder gaan praten dus! gewoon eens vragen hoe ze haar rol als oma ziet.. Mijn vriend zijn contract kan niet worden verlengd maar kan wel na een half jaar terugkeren(klinkt als een raar verhaal maar in dit geval wel legitiem) dus hij heeft nu de mogelijkheid om te kijken of hij vanuit huis zijn eigen (online) bedrijfje op kan zetten. Hij is al jaren met de voorbereidingen bezig en kiest er nu dus bewust voor niks anders te zoeken omdat hij dit een kans wil geven. In combinatie met ww en 'garantie' op werk als het toch niet is wat hij verwacht, is dit nu bijna risicoloos. Zijn uren kan hij flexibel indelen waardoor hij dus de zorg voor de baby makkelijk op zich kan nemen. In eerste instantie wilde mijn vriend de baby dan toch naar zijn moeder doen na mijn verlof voor de hele dag (omdat zijn moeder zo enthousiast is) maar gelukkig is hij het nu met mij eens dat we dit gaan opbouwen Samen op vakantie vind ik in principe ook niet erg, maar ik heb wel beperkte vakantiedagen en wil die niet allemaal met sm doorbrengen en zij wil altijd vliegen terwijl ik de honden mee wil nemen (1 kan niet naar een oppas) en dus met de auto op vakantie wil.. Maar ze heeft het nu ook al over zonder ons op vakantie met de kleine (want dat deden haar kinderen vroeger ook) maar daar wil ik nu nog niet eens over nadenken Verder is mijn sm hartstikke lief hoor en ze bedoeld het allemaal heel goed, ze is gewoon enorm enthousiast maar ziet denk ik niet in dat ze daarin doordraaft hoe vaak dat ook wordt aangegeven. Ik krijg er een beetje 'snel wegrennen met mijn baby gevoelens' door.
Ja volgens mij delen we hier met een aantal mensen dezelfde schoonmoeder Zij heeft nooit bv kunnen geven omdat ze te zwak was na de bevalling (toen werd er nog anders over gedacht) en zegt continu, je kan het wel willen, maar misschien lukt het je wel niet. Tepelkloven zijn heel pijnlijk, dat kan tot bloedens toe (heeft zelf nooit tepelkloven gehad). Ze is inderdaad heel bang dat mijn moeder de kleine meer gaat zien dan zij.. Sterker nog ik durfde eerst niet eens te zeggen dat mijn moeder mee is geweest naar de 20 weken echo.. Zij is later mee geweest naar de groeiecho dus heb het toen pas gezegd Zo'n baby krijgen is hartstikke leuk en ik vind het super fijn dat iedereen zo enthousiast is maar ik merk wel dat ik mijn kind nu al wil beschermen tegen al dat getouwtrek zonder dat de situatie er al is
Niet schuldig voelen, want ik zou ook niet in jouw situatie willen zitten Ga met je man en schoonmoeder praten. Zeg hoe jij/jullie het willen zien zodra de baby er is. Zij hoort zich maar aan te passen hoor. En no way dat ik m'n kinderen met m'n schoonouders op vakantie laat gaanog. Dat zou ik ook niet willen als het om m'n eigen ouders ging. Schoonvader heeft al een paar keer gevraagd of we mee willen naar Tenerife. Ik ga niet het vliegtuig in en al helemaal niet om een hun een plezier te doen.. Heb altijd gezegd vliegen doe ik alleen om ergens te komen wat totaal anders is als spanje. Amerika is voor mij een bestemming om ooit voor eens in het vliegtuig te stappen. Zolang ik daar niet heen ben geweest stap ik niet in het vliegtuig. Goed excuus om niet met schoonouders op vakantie te gaan
Oja voor de buitenwereld doen alsof ze overal betrokken bij zijn.... hahaha dacht het dus niet. Ben soms ook echt benieuwd wat ze zeggen als iemand vraagt hoe het met de kids gaat bijvoorbeeld op school of zwemles...
Ja dat maakt het juist zo vreemd.. waarom ben je zo als ouder / opa en oma. Waarom voor de buitenwereld de geweldige opa en oma spelen terwijl werkelijk ze geen donder weten hoe het gaat. Gisterenavond aan de telefoon wilde ze weer haar zin door drijven en walst gewoon over het gevoel van mijn man (en mij). Wij moeten ons maar aaanpassen voor haar. Nou dacht het niet. Voor het eerst dat ik mijn man voor zichzelf en z'n gezin zag op komen. Sja jammer voor haar.. maar ik wil niet meer dat zij alles voor ons gaat bepalen. Houd me hart nu alweer vast voor de feestdagen
Wat goed van je man! Je zal wel trots zijn Die feestdagen zijn inderdaad een ramp.. Vorig jaar vroeg ze begin oktober al wat de bedoeling was voor kerst En nu komt er natuurlijk ook nog sinterklaas bij.. Dat doen we altijd bij mijn moeder met alle kleinkinderen, maar toen hadden wij nog geen eigen kind natuurlijk.. Dus ik verwacht dat ze die nu ook wel zal gaan (proberen te) claimen.. Wel mooi dat jullie (als in hele gezin) zich aan moeten passen voor haar (als in 1 persoon, misschien 2 met sv erbij). Alsof jullie geen eigen leven hebben..
Ja eindelijk liet ie z'n mening horen! Dus trots idd. Ze mag ook best weten dat ik niet alleen zo denk maar haar eigen zoon ook. Ja die feestdagen.. Afgelopen sinterklaas was ook al zo'n ding. Afgelopen jaren altijd eerst kinder gedeelte en als ze dan op bed liggen met volwassenen dobbelspel doen. Dit was dan met mijn ouders broers en aanhang en schoonouders en zwager. Altijd best gezellig. Maar afgelopen jaar wilde mevrouw geen spelletjes doen en of we dan niet nog een andere middag of avond pakjesavond met hun wilde vieren.. En oja dan wilde ze wel graag kaarten als de kids op bed lagen We hebben toegezegd op haar voorstel maar uiteindelijk aangepast naar pakjesavond bij hun .. dus alleen kinder gedeelte en daarna naar huis. Vond ze volgens mij ook niet heel erg leuk, maar wees blij dat we het al gesplitst hadden. Dit jaar doe ik dit niet meer. Of je doet mee of niet. Ga me niet weer door allerlei bochten wringen om hun een plezier te doen en alles zo geheim mogelijk te houden voor de kids... dat alleen al is al een grote opgave. Laat staan dat 2x