Toch wel fijn dat er geen rare dingen gevonden zijn, al kan ik me voorstellen dat je je met 'het nog even zelf proberen' een beetje aan je lot overgelaten voelt ofzo. Maar heel goed dat je het een beetje probeert los te laten. Je hoort wel vaker dat het dan opeens raak is. Ik had het in december ook, dat ik stopte met temperaturen en me weer even liet gaan. Was een hele gezellige maand en niet veel later kondigde onze feestbaby zich aan! Hoop dat het voor jullie hetzelfde gaat en je de MMM helemaal kan vermijden!
Dat aan mijn lot overgelaten gevoel valt eigenlijk behoorlijk mee. Sowieso door hier op ZP her en der te lezen, kon ik me er al op instellen dat de kans groot was dat we eerst naar huis gestuurd werden om het nog zelf te proberen. De uitslagen waren verder goed, dus ik hoef me ook niet meer druk te maken of we eigenlijk steeds voor de sier aan het proberen zijn. We hebben wel degelijk een normale kans. En daarnaast is het nu dat als het over een halfjaar nog niet gelukt is, we wel direct hulp kunnen krijgen. Dus niet meer eindeloos wachten tot het ons een keer gegund is. Echt een stok achter de deur. En dan tuurlijk, de MMM is ook geen garantie dat je dan wel een kindje kunt krijgen. Maar als we daar dan doorheen zijn, dan hebben we er tenminste alles aan gedaan. En de MMM zal dan nog zwaar genoeg worden, dus ga ik dit halfjaartje gebruiken om het toch maar zoveel mogelijk los te laten. Geen ovu's meer. Niet meer ziekelijk vroeg testen. Misschien dat ik zelfs de verplichte seks een beetje los kan laten. Dat het weer leuk kan worden. Want als we de MMM in gaan, wil ik nog wel wat speling kunnen hebben in mijn emoties.
Ik ben wat stiller geweest dan normaal, dat komt omdat iedere dag hier aardig druk is. Twee weken geleden had mijn man een psychische inzinking vanwege acute geldproblemen, de problemen met zijn darmen de laatste tijd (Had ik dat nou wel of niet verteld? Het gaat om heftige gevolgen van een breed spectrum antibioticakuur voor een ontstoken vinger) en het feit dat het maar niet opschiet met solliciteren. Het was heel zwaar en eng en ik heb zelf die avond ook een paniekaanval gehad als gevolg ervan. Gelukkig werden we goed opgevangen door een goede vriendin en de vader van mijn man. Inmiddels zijn er wat goede ontwikkelingen, gelukkig. Ik begin aan mijn man te merken dat de antidepressiva aanslaan (maandag terug naar de dokter voor evaluatie van hoe het gaat tot nu toe), we hebben inmiddels onze belastingteruggave op de bankrekening staan en kunnen daar weer even mee vooruit, en mijn man staat op het punt door een security clearance proces te gaan voor een eventuele baan. Het is veel papierwerk en een proces van 3 maanden, maar het is dan ook niet zomaar een baan. Als dit lukt, dan zijn we binnen 2 maanden er financieel weer bovenop. Men is sowieso geïnteresseerd in hem, maar de positie die ze momenteel voor hem op het oog hebben, begint in augustus. Het is hier anderhalf uur rijden vandaan en op 20 à 30 minuten rijden van mijn schoonouders. Dat zou betekenen dat we hier blijven wonen totdat Raketventje 6 weken is en daarna aan een verhuizing gaan werken naar de stad waar mijn hele schoonfamilie woont. Ik zou daar best graag wonen! Maar goed, ik loop op de zaken vooruit. Eerst maar dat security-gedoe en in de tussentijd zien te overleven en toch maar blijven solliciteren. Door de belastingteruggave kunnen we nu eindelijk ook de voorruit van onze auto laten vervangen; daar zit al bijna een jaar een barst in. Het werd dus echt tijd! Dit is al de derde voorruit in 4 jaar. Gaat hard met al die vrachtwagens op de 401 highway die soms kiezeltjes doen opspringen. De zwangerschap gaat lekker, ik geniet met volle teugen van het tweede trimester.De kwaaltjes vallen tot nu toe mee: Ik kan niet meer dan 5 à 6 uur achter elkaar slapen en als ik te vaak buk of te veel doe krijg ik bilpijn. Goed mee te leven. Ik geniet van de bewegingen van de kleine! Dat is mijn favoriete onderdeel van het zwanger zijn! Ik heb ontdekt dat er een bedrijf in de buurt is (nou ja, uur en een kwartier rijden) dat echte Limburgse asperges teelt. Volgende week begint daar de oogst, dus over een paar weken rijden we erheen! Het is hier inmiddels ook echt lente. Vannacht daalde de temperatuur tot 2 graden en vandaag wordt het niet meer dan 12 graden, maar over het algemeen is het hier warmer dan dat en kunnen nu ook wij eindelijk in het T-shirt naar buiten!
Ja, dat zou perfect zijn! Wat fijn dat je er zo positief in staat. Het moet inderdaad prettig zijn om te weten dat er al wat dingen zijn nagekeken en uitgesloten. Even de ovulatietests aan de kant kan volgens mij best lekker zijn, zeker als die ovulatietests niets hebben laten zien wat onverwacht is. Ik heb bewondering voor je!
Ja, dat zou perfect zijn! Wat fijn dat je er zo positief in staat. Het moet inderdaad prettig zijn om te weten dat er al wat dingen zijn nagekeken en uitgesloten. Stel, je raakt binnen de 6 maanden wel zwanger maar krijgt opnieuw een miskraam (een scenario waarvan ik je niet graag eraan herinner dat dat in principe ook nog mogelijk is. Sorry daarvoor!), gaan ze dan toch verder met ju als de 6 maanden om zijn, of gaat de teller dan weer op nul? Dat laatste zou ik niet wenselijk vinden, maar ik weet dat de "Je wordt toch zwanger? Nou dan?!" mening helaas veel voorkomend is. Net alsof zwanger worden het ultieme doel is, in plaats van een baby. Hopelijk snapt jouw arts dat het doel een baby is! Op vrijdag bevallen en op maandag ons op de hoogte komen stellen. Je bent een kanjer! Gefeliciteerd met de geboorte van je zoontje! Ging de bevalling goed? Zitten de laatste 2 baby's nog binnen, of zijn die inmiddels ook geboren? Zo te horen zijn de meeste dames aardig op tijd bevallen!
Die 2 babys zitten nog eigenwijs binnen! Ik heb een hele goede bevalling gehad, een gigantisch verschil in hoe het ging bij mijn oudste, voelde me daarna ook direct heel goed. Ons kleine vriendje heeft een super start gehad en we hebben heerlijk genoten van onze kraamweek. Vandaag al weer 1 week oud, en over zijn geboortegewicht heen gegaan vanmorgen. Onze oudste is heel ziek geboren en hebben we de eerste weken in het ziekenhuis gelegen ( best heel kritiek geweest ) dus het is een fantastische afsluiting wbt zwanger zijn/bevallen/kraamtijd dat alles nu zo ontzettend goed ging. Ben zo gigantisch trots op mijn kereltjes ♡♡ Vorige week zijn 8 babys geboren! 3x 2 op een dag.
Pff, daar heb ik eigenlijk nog niet eens zo bij stilgestaan. Maar mocht ik nu zwanger zijn, dan kon ik sowieso daarheen bellen en zou ik daar met 7 weken een echo krijgen. Dus ik bel daar dan gewoon heen zodra ik een positieve test heb en dan zien we wel. En je hoeft geen sorry te zeggen dat je me herinnert aan mijn miskraam. Die vergeet ik toch niet. Dit hele topic is eigenlijk een herinnering aan de miskraam. Maar het lijkt erop dat ik die nu redelijk goed verwerkt heb. Heb er vorige week ergens nog om gehuild dat het mei was. En nu met een back-up traject heb ik eigenlijk behoorlijk veel rust over me heen. Zelfs het feit dat het maandag mijn uitgerekende datum had moeten zijn, doet me niet heel veel meer.
En wat fijn @Raket78 dat het geluk nu ook weer eens aan jullie kant lijkt te staan. Ik duim voor je dat het wat wordt met die baan waar je man nu mee bezig is.
Weer eens geen meldingen... grrrr @Soturi fijn dat de testen goed waren. Nu heel erg hopen voor je @Raket78 ik hoop voor jou en je man dat de baan doorgaat!! Dat klinkt wel goed allemaal. En fijn dat er financieel weer wat adem is Ik had vandaag wat bloedverlies en moest echt even heel relaxed en ontspannen blijven doen om niet in paniek te raken. Ik mocht meteen komen voor een echo en gelukkig was met de baby alles goed. Ik ben wel bang voor herhaling van het bloedverlies als bij de laatste 2 zwangerschappen. De arts in het zkh vanmiddag adviseerde me om ipv 9 uur lichamelijk intensief werk te doen (werk op kdv) mijn uren te halveren, zeker gezien mijn voorgeschiedenis. Vorige zwangerschap moest dit ook en dat leverde me een flink conflict op. Ik heb hiervan tot de geboorte bij 28 weken veel stress gehad. Dus het advies van vandaag valt me niet heel goed, ondanks dat ik wel weet dat dit voor de baby waarschijnlijk het best is. Ik heb weinig zin in verwijten en conflicten. Niet gezegd dat dat nu weer gaat ontstaan maar ben er wel bang voor. Nu maar bedenken hoe ik dit ga brengen..
Pff ik vergeet hier steeds te reageren :') Lijkt me heel verstandig om je uren te halveren! En lekker dikke schijt wat zij daarvan vinden, joe. Heb je niet per ongeluk een nub-foto meegekregen vanmiddag?
Haha nee. Maar ze keek lang dus na mijn geruststelling heb ik gespiekt naar de nub en dacht een jongetje te zien. Maar was heel slecht beeld en maar in ewn flits.. nog een week wachten, zo slecht in Wanneer heb jij weer een echo?
Ik zou het brengen zonder verontschuldigingen (je doet immers niets verkeerds) maar met begrip dat het voor hun lastig is. Maar dan niet zover gaan in je begrip dat je je aan hun gaat aanpassen. De grenzen duidelijk stellen. Mocht het halveren van de uren je weer zoveel stress opleveren, dan zou ik niet aarzelen om op 100% ziektewet aan te sturen. Dat is misschien niet ideaal, maar stress en paniek kun je ook niet hebben. En je werk? Die hebben er maar mee te leven. En wat ze ervan vinden, mogen ze houden.
Ik heb mezelf inmiddels ingepraat dat ik er zo in sta zoals jij hier beschrijft. Vandaag aangegeven bij leidinggevende en waarschijnlijk morgen gesprek met manager Hoe is het nu met jou?
Ik ben het ook helemaal met @Raket78 eens. Jouw werk heeft zich er maar naar te schikken. Want je kan het jezelf ook niet vergeven toch als het nu alsnog mis zou gaan hierdoor?
Momenteel niet erg actief maar hoe is het met iedereen Geniet momenteel van vakantie in gran canaria Getest?
Op zich wel goed. Het tweede trimester is nog steeds fantastisch, de baby is lekker beweeglijk dus ik voel hem regelmatig ondanks voorliggende placenta (die volgens mij aan de bovenkant voor ligt, want ik voel hem vooral beneden). De antidepressiva van mijn man slaan aan, hij zit weer in de eindfase van een sollicitatie, ditmaal voor een baan die hier een eind vandaan ligt, maar dan wel op ½ uur rijden van onze schoonfamilie. Dus als hij wordt aangenomen zou dat een verhuizing worden. Ik vind het heel spannend. Omdat we dit goed kunnen gebruiken, maar ook omdat het al 2x eerder mis ging in de eindfase en die klappen moeilijk te verwerken zijn geweest. Dus hopelijk gaat het dit keer wel goed! Heel goed van je dat je er zo in staat. Weet je, veel mensen laten zich in een soort cyclus van verontschuldigingen en compromissen duwen. Onterecht, want dat gaat ten koste van jou en je neemt dit soort maatregelen sowieso al niet voor je lol; het idee is dat jouw welzijn erdoor verbetert. Want dat komt op de eerste plaats. Hoe verliepen de gesprekken?