We hebben buurkindjes waarvan 1 buurmeisje net zo oud als mijn kleuterdochter. Buurmeisje krijgt een heel andetr opvoeding mee en ik merk de laatste tijd dat we niet meer rustig in de tuin kunnen zitten doordat buurmeisje onze dochter constant roept (we hebben ook nog eens een lage schutting). Qua opvoeding zitten haar ouders en wij totaal niet op een lijn, wat heel logisch is maar wat voor ons wel lastig is. (Voorbeeld kindjes eten van vroeg tot laat snoep en ijs, alles mag alles kan, kinderen schreeuwen buiten de hele dag en worden nooit gecorrigeerd). Ook heeft het buurmeisje moeite met vriendjes maken, onze dochter is haar enigste vriendinnetje. Dat is al best lastig soms, maar ik merk dat mijn dochter nu ook dingen overnemeemt van ons buurmeisje. Qua taal en omgang met andere kids. Vandaag had onze dochter ruzie in de klas gemaakt waar ze precies de dingen riep die buurmeisje gisteren tegen haar zei. Nu willen we eigenlijk dat ze even niet meer samenspelen, met name omdat we merken dat onze dochter vaak van slag is na spelen met haar (ze zegt nare dingen), en we ook helemaal geen rust meer hebben in de tuin. In de winter ook eens zon periode gehad dat we wilden dat ze minder spelen en dat was prima, maar nu, zeker met mooi weer zien ze elkaar steeds in de tuin. Iemand een tip hoe ik dit het beste aan kan pakken? Want zeggen ‘je mag niet met haar spelen’ vind ik niet eerlijk of leuk voor mijn dochter en haar.
Is het misschien een idee om vaste dagen af te spreken waarop je dochter en het kindje kunnen spelen? Elke maandagmiddag, en zaterdagmiddag ofzo? En dan lekker bij jullie, zodat jullie wat meer toezicht kunnen houden op wat er allemaal naar binnen gewerkt wordt. Wat de taal betreft. Hoe oud is je dochter? Kun je haar uitleggen dat buurmeisje dat bijvoorbeeld wel zegt, maar je dat van haar niet wil hebben? En als buurmeisje bij jullie is, kun je dat ook tegen buurmeisje zeggen? "Oh, maar dat wil ik hier niet horen. Kun je het misschien op deze manier vragen/zeggen?" Helemaal niet spelen is meteen wat extreem, maar je mag err gerust iets van zeggen als ze de hele tijd roept. Jullie zitten ook voor jullie rust in de tuin. "Buurmeisje, morgen speelt kind met je. Nu willen we graag even samen zijn. Tot morgen."
Dat is een goede tip! Ze zal zich er niks van aantrekken hoor, maar het klinkt wel goed Dochter is bijna 6
Dat is een mooie leeftijd om uit te leggen dat buurmeisje van ouders misschien rare nare dingen mag zeggen maar dat jij haar mama bent en jij dat soort woorden niet meer wilt horen. Ik ben niet zo van contacten verbieden, heb liever dat mijn kind daardoor zelf leert dat wat vriendje zegt of doet niet oke is en zelf beslist dit niet ook te doen (met uiteraard sturing van ons als ouders daarin).
Ik zou het aanpakken als leermoment, zowel voor je dochter als voor het buurmeisje. Wat de anderen hier ook schrijven dus. En dat zal echt wel even tijd en energie vragen, want ze moeten het (allebei) leren en er vervolgens hun weg in vinden. Maar dit is iets waar ze in hun leven nog (veel) vaker mee in aanraking zullen komen. Mooi om er dan nu al mee te beginnen, toch?