Onze zoon heeft onlangs de diagnose adhd gekregen. Nu zijn we aan het nadenken of we met medicatie gaan starten. Ik denk dat een langwerkende variant sws het beste is. Maar mag ik zo vrij zijn wat er naast de zorgverzekering nog betaald moet worden voor middelen als Medikinet en Concerta?
Volgens mij betaal je bij de meeste alles zelf. Ik geloof rond de €50 per maand. Maar goed, ivm de bijwerkingen moeten wij met kortwerkende starten. Als hij hier al last mee krijgt, dan zijn de langwerkenden echt slecht voor hem. Dus rustig beginnen hier. Hopelijk vrijdag uitsluitsel of we mogen starten.
Geen idee meer wat ik ervoor betaal... de medikinet is iets van 17 euro per maand dacht ik. Van concerta kreeg mijn zoon heftige angsten en stopte hij vrijwel geheel met eten. Van ritalin heeft hij een forse rebound als we die niet uitsluipen. Ritalin in combinatie met medikinet heeft hij nu en dat gaat redelijk. Het is een hele zoektocht geweest om de goede afstemming te vinden.
Bedankt voor de reacties. Ik zeg mss hele domme dingen hoor, dus zeg dat alsjeblieft, maar ik vind concerta mss wat te lang werken. Ik dacht aan medikinet aangevuld met nog een dosis ritalin na schoolt rond half drie. De ritalin dan vooral op de dagen dat hij bijvoorbeeld sport. Kan zoiets?
Alles is geheel afhankelijk van de arts. Sowieso zijn ze doorgaans geen voorstander van om direct te starten met langdurig, omdat je niet weet wat het wel of niet doet. Daarnaast krijg je in eerste instantie geen merk-medicatie, maar iets wat erop lijkt. Ritalin en concerta zijn de merken, methylfenidaat de werkzame stof en die kan je ook in kort en langwerkend krijgen. Pas als blijkt dat de methylfenidaat bepaalde bijwerkingen geeft kan je evt ritalin of concerta krijgen. Als ik het goed heb begrepen willen verzekeringen het anders helemaal niet vergoeden. Wij betalen nu iets meer dan 1 euro per dag (1 pil per dag) Het is dus niet zo dat je zomaar kan zeggen ik wil medikinet met concerta krijgen. Eerlijk kom je een beetje simpel denkend op mij over. Oh we hebben een diagnose en we gaan gelijk aan die en die medicatie aangevuld met die en die. Alsof je gisteren problemen hebt ervaren, vandaag een diagnose en morgen wil beginnen met zware en redelijk heftige medicatie. Ik hoop dat ik het mis heb. Maar ga in gesprek met artsen en luister naar de opties. Mijn zoon krijgt nu medikinet, dit zou 6 tot 8 uur werken. Echter hij heeft geen rebound en geen vervelende bijwerkingen. Wij merken geen of nauwelijks verschil tussen 4 uur na de medicatie en 8 uur na de medicatie. Echter heb ik het vermoeden dat het bij hem langer door werkt, omdat hij bij de 12 uurs medicatie ook heftiger en langer reageerde.
Ik heb hier nog even over na zitten denken, maar ik zou het niet aandurven om op een maandag te starten. Ik zou dan liever wachten en een paar dagen later starten, zeker omdat je toch al eerder kunt starten. Onze zoon krijgt elke 1e dag dat we starten problemen. Hij kan dan savonds niet slapen tot na 23 uur. Ongeacht of het de 12 uur versie of de 6-8 uur versie is. Hij is dan enorm overstuur, huilen, gillen, schreeuwen etc. En de dag erna ook nog van slag, maar dan gaat het slapen wel goed.
Ja, ik vind het ook echt lastig, maar wil niet wachten tot het weekend erna. Die week beginnen volgens mij de cito’s en dat vind ik ook geen goed plan. Dan is hij bekaf van dat weekend en dan moet hij toetsen doen. En dan wellicht ook bijwerkingen anders dan niet slapen. Ik ben thuis, ik kan hem halen van school of hij blijft een middag thuis.
Ik ben zeker niet simpeldenkend! Ik wil juist informatie verzamelen voordat we in gesprek gaan. Dan kom in niet onbeslagen ten ijs. Ik wil het liefste helemaal geen medicatie. Ik heb mijn post nog eens nagelezen en ik snap waarom het simpel overkomt, sorry niet zo bedoeld. We gaan volgende week nog met zijn juf in gesprek. Ik wil weten in hoeverre zijn concentratie hem in de weg zit. Mocht dat wel enigszins hinderen maar niet extreem dan gaan we sws eerst niet verder over medicatie nadenken
Fijn dat je snapt waarom ik het dacht, maar ook fijn dat je het anders bedoelde. Zoals je het nu uitlegt komt het heel anders over. Hoef je geen sorry over te zeggen . Tekst is plat, je ziet geen emoties. Daarom gaf ik aan dat het zo overkwam op mij. Uiteindelijk moet je kijken wat het beste is voor je kind. Hier was school veel minder van invloed, school vond dat het nog wel ging. Ik zag thuis echter de uitwerking van school. Toch merkt school nu wel verschil, in positieve zin. Ik kan mij goed voorstellen dat als school aangeeft de concentratie te slecht is en dat er onder gepresteerd word de invloed van school veel groter is. Hier speelt ook zijn autisme een veel grotere rol. Hopelijk krijg je een goed beeld van hoe of wat op school van de leerkracht.
Wij merken ook wel uitwerking thuis, maar niet iedere dag. Wel denk ik dat er veel meer in hem zit dan er nu uit komt en dat dat door zijn concentratie komt. Ik heb deze week veel met hem gewerkt aan zijn spreekbeurt en het is soms een hele klus om hem bij de les te houden. Zijn broertje moet ook muisstil zijn dan, want anders wordt hij boos omdat het hem afleidt. We krijgen ook begeleiding om zijn woede, vaak om miniscule dingen, te sturen of voor te zijn. Hiermee hopen we dus geen medicatie nodig te hebben. De concentratie daarentegen.... we wachten het gesprek eerst af. Denkt zijn juf dat het hem op school helpt, dan wil ik eerst een voorlichting volgen bij de instantie waar we lopen. En daarna een advies en uiteindelijk zullen we kiezen. Ik kan me zo voorstellen dat ze eerst een proef adviseren om te kijken of het wat voor hem doet, daar hebben ze het eerder over gehad.
Je kan ook Equasym overwegen. Dat werkt minder lang als Concerta/medikinet. Bij mn zoon werkt het tot een uur of 4. Hij neemt het om half 8 in.
Bij mijn zoon wordt geadviseerd om over medicatie na te denken. Ik vind het zo'n moeilijke keuze. Het is fijn dat er medicatie is maar ik vind het tegelijk behoorlijk heftig spul. Belangrijkste is natuurlijk dat zoon er op vooruit gaat. Op school is zn concentratie ver te zoeken en ook thuis kan hij om de kleinste dingen ontploffen. Maar tegelijkertijd is het een heerlijk lief kind. Ik ben een beetje huiverig dat de medicatie niet alleen het gewenste effect heeft maar dat ook zn lieve leuke grappige kant afgevlakt wordt. Kunnen jullie (ervaringsdeskundigen) daar iets over zeggen? Overigens heeft zoon een paar weken terug een psychologische test gehad. Ik wil zowiezo eerst daar de resultaten van hebben voordat ik een beslissing maak over medicatie.
Wat voor soort medicatie is waar men aan denkt? Wij gebruiken nu medikinet, maar dat is echt tegen het impulsieve gedrag. We kregen eerst methylfenidaat langwerkend (concerta). Dit had nauwelijks invloed, behalve op het eten. Nu gebruiken we medikinet, wat we al 2x opgehoogd hebben. Wat merken we; - hij heeft minder tics, hoewel herhalende woorden nog wel aanwezig zijn. - hij heeft nauwelijks de echte heftige woede aanvallen - is algemeen vrolijker en liever Hij heeft nog steeds boze buien en deze zijn nog steeds heftiger dan bijvoorbeeld onze jongste. Als hij boos is, is het nog steeds heel lastig om hem om te buigen naar iets anders. Maar de heftigheid zoals deze was, het intense is minder. Is beter aanspreekbaar. Hij eet normaal, het negatieve is minder, maar het positieve is gebleven in zijn gedrag.
Wat fijn dat het positieve is gebleven! En normaal eten is ook prettig. Mijn zoon is al niet de dikste en niet bepaald een grote eter. Hij wordt in de gaten gehouden omdat hij liever niet verder moet afvallen (het is nu nog gezond maar er mag wel iets meer bij). Er is nog geen naam genoemd van medicatie, wel dat er een overweging moet worden gemaakt tussen kort- en lang werkend. Het was meer een algemene uitleg met allerlei mogelijkheden. Als ik de keuze maak voor medicatie gaan we verder dat traject in en wat dan passend is. Zoon vraagt zelf wel steeds vaker of er pilletjes zijn die het rustig maken in zn hoofd. Hij heeft ass/mcdd en werkdiagnose ADHD.
Misschien een idee om eerst natuurlijke middelen te proberen? Als dat niet of niet voldoende aanslaat kun je alsnog de overweging maken voor de andere medicijnen?... Google maar eens op: lucovitaal L-theanine omega 3, wordt door veel mensen en kinderen met adhd gebruikt om rustiger te worden en beter te concentreren.
Wij hebben een lijstje gekregen met welke medicatie mogelijk is voor onze zoon en welke de voorkeur heeft. Zo werd vroeger ook relatief snel risperdal/risperdon voorgeschreven. Onze kinderpsychiater gaf ook aan dat ze zeker weet dat dit voor onze zoon een perfect middel is en absoluut zal helpen. Terwijl ze het voor de andere middelen niet weet, maar dat het wel kan. Toch wil ze eerst alle andere middelen proberen voordat ze risperdal wil voorschrijven. Men is er namelijk wel achter gekomen dat dit middel op lange termijn flinke negatieve bijwerkingen heeft. En natuurlijk, als al die andere middelen hem niet helpen moeten wij de overweging maken. Zoals het ging voor de start van medicatie is niet haalbaar. Er ontstond een onveilige situatie thuis (met vele mogelijke gevolgen). Maar ik ben het dus wel eens dat dit het laatste middel moet zijn om te proberen, ook al weten we dat het waarschijnlijk wel werkt. Echter zoals ik het heb begrepen van onze psychiater is dat als je bijwerkingen hebt zoals ernstige afvlakking (zombie gedrag) de dosering te hoog kan zijn, of bij slecht eten, zoals bij ons, dat gewoon niet het middel is. Ik hoorde laatst dat een kind elke dag gedwongen moet worden om te eten, dankzij de medicatie. Terwijl bij ons dus gelijk werd gezegd, dit is niet de juiste medicatie voor hem. Ook schrijven ze meestal eerst het merkloze voor, maar kan je eventueel de merkmedicatie gebruiken. Wij kregen dus langwerkend methylfenidaat, afgeleid van concerta. Omdat het sowieso te weinig deed hebben wij concerta niet geprobeerd, maar als alleen het eten het probleem was dan zou concerta wel de optie zijn. Dus laat je goed informeren over welke mogelijkheden en welke opties. Ik heb ergens een site doorgekregen van de psychiater met informatie. Ik weet alleen de site niet meer, dus ga nog even kijken of ik er achter kan komen....
Ja gevonden Misschien voor meer mensen interessant om te lezen, deze site kreeg ik van onze kinderpsychiater. Hierin wordt redelijk duidelijk meerdere dingen verteld. Zij gaf aan dat dit mogelijk een fijne site voor ons is. https://www.kenniscentrum-kjp.nl/ouders-jongeren/uitleg-medicatie/ @maliro @mama079 @JJ1980
Wat een fijne site. Duidelijke uitleg Ik breek even in. Wij gaan een onderzoek in naar oa ADHD. Vooral op school zijn problemen, hoewel die minder zijn dan een aantal maanden geleden. In december hebben ze hem getest op hb. Zijn verbale (?) score is hoog. Ruim bovengemiddeld. Zijn performale zit juist precies in het gemiddelde. Alles bij elkaar kwam hij uit op meerbegaafd. Hij kan niet plannen, niet stilzitten, moet overal aanzitten, kan niet rustig naar gym lopen maar sjouwt overal tussendoor. Hij heeft woede aanvallen waar je u tegen zegt. Een groot probleem hierin is ook dat de leerkrachten niet door durven pakken. Natuurlijk zitten er consequenties aan zijn gedruk, maar echt doorpakken gebeurd niet. Wat ik ook begrijp als ik de verhalen soms hoor. Het gekke is, is dat het thuis heel anders gaat. Al merken we de laatste 3 weken ook enorme woede aanvallen thuis. Maar gisteren hebben we 8 uur op onze boot gezeten en heb je hem nauwelijks gehoord. Hij is wat meer aanwezig dan andere kinderen, maar niet vervelend gewoon lekker druk. Soms vraag ik me ook weleens af of anderen sowieso niet op alle slakken zout leggen. Als hij brutaal is of zuchtend opstaat om iets voor me te doen, is iedereen van mening dat een onderzoek er echt moet komen. Als een ‘normale’ 8 jarige (normale even tussen haakjes, hopelijk begrijpt iedereen wat ik bedoel) zo reageert, hoort het bij de leeftijd. Iedereen let op alles wat hij doet en soms denk ik weleens dat hij met bepaalde dingen niet gewoon een typische 8 jarige mag zijn. De dochter van mijn ‘beste vriendin’ heeft mijn zoon een paar weken gepest samen met een paar klasgenootjes. Daar ook over gepraat en ze heeft haar dochter daar ook op gewezen. Uiteindelijk heeft mijn zoon haar geslagen en nu ligt de schuld volledig bij hem. En begrijp me niet verkeerd hoor, hij mag gewoon niet slaan. Maar hij wordt al maanden gepest en niks vanuit school helpt echt en ik begrijp best dat hij een klap heeft uitgedeeld. Maar toen ik dat uitsprak was ik de kwade pier en sta ik volledig op de negeerstand. Mijn zoon treft vaak schuld hoor, dus het is niet zo dat ik alle schuld bij een ander leg, helemaal niet juist. Maar ik vind sommige dingen enorm gemeen en ik weet niet soms niet meer wat normaal gedrag is en wat niet. Mijn zoon vindt het zelf ook enorm vervelend en is enorm verdrietig als hij weer boos is geworden om iets heel kleins, dat scheelt al iets. Dat geeft school ook aan, hij vindt het zelf ook niet prettig. ‘Fijn’ om de verhalen te lezen in dit topic, er is een hoop herkenning wat dat betreft.