Vind dat sommige dames wel erg makkelijk denken. Wij hebben een baarmoeder , wij kunnen kinderen krijgen dus wij bepalen ook hoe het gaat in zo'n situatie. Wil ik het kindje houden dan houd ik het, Wil ik het weg laten halen dan doe ik dat ook ( ookal is de vader het hier niet mee eens en wil het graag houden)
Dus omdat jij dat denkt is het zo? Ik ken meerdere mensen die om die reden geen abortus overwegen en hebben laten uitvoeren. Waaronder ook waarvan de man het wel wilde en de vrouw niet, maar de man vervolgens alsnog wegliep van zijn verantwoordelijkheden als ouder. Dit kun je voorkomen door niet 3x!! een pilletje te vergeten.[/QUOTE] De man kan dit voorkomen door ook zelf verantwoordelijkheid te nemen voor AC ipv het alleen op een ander af te schuiven. Als je het dan hebt over gelijk zijn, waar is de gelijkheid omtrent de verantwoordelijkheid in AC? Oh wacht die schuiven we als man in deze case wel graag af op de ander, zelfs nadat er al eerder is gebleken dat de vrouw de AC niet op de correcte wijze gebruikt. Oftewel mannen willen ook graag enkel gelijkheid wanneer het ze goed of beter uitkomt...
Maar daar komt het toch ook op neer? Wat wil je anders dan? Onder dwang abortussen uitvoeren? Vrouwen verplichten de zwangerschap uit te dragen?
Wow, bizar zeg. Ook al heeft het voor de man geen financiële gevolgen, ik denk wel dat je iemand hier emotionele schade mee kunt berokkenen. Het lijkt me vreselijk als je ineens voor de keuze komt te staan tussen geen relatie met je biologische kind of ongewenst een vaderrol op je nemen. Natuurlijk kan zo'n situatie zich voordoen omdat de vrouw ongewenst zwanger raakt, maar zo bewust gepland en uitgekookt vind ik echt een misselijke actie. En dan voor ziczhelf goed gepraat dat het niet anders is dan donorzaad..
Zo werkt het inderdaad wel vaak, maar net zoals de vrouw dwingen tot een abortus vind ik een baby weghalen terwijl de vader het graag wil, heel erg, maar zo is het nu eenmaal wel.
Nou volgens mij kun je daar toch met elkaar over in gesprek. Maar sommige vinden dat hun wil wet is. Ik vind het nogal wat dat je in verwachting raakt , zelf het kind niet zou willen maar dan ook de man dit recht ontzegt.
Ik vind het best gemeen. IN de zin wij vrouwen kunnen een anticonceptie nemen per dag, per week, per 3 maanden, 3 jaar of 5 jaar (van pil tot spiraal) maar een man heeft alleen de keus condoom of gewoon nooid meer. Dus ja wij vrouwen zijn best machtig. Dus ja ik geeftp de man in deze gelijk. EN als de vrouw toch eerlijk wil zijn kan ze het kindje gelijk vertellen waarom vader uit beeld is. Wij willen geen kinderen verder dus ik neem de pil wij willen ook geen cd gebruiken. Sterilisatie is voor mij heftig dus dat doe ik nog even niet. Hij wil niet dus..... En gebeurt het ik kan het niet weg halen dit is ook wat hij weet.
Allebei een 'ongelukje'. Ze heeft de mannen überhaupt niet betrokken in het hele proces. Het was letterlijk de keuze: geen zin in het gedoe met donorzaad.
Tja, dat vind ik dus echt not done. Echt heel erg dat mensen zo doortrapt en egoistisch kunnen zijn. Een heel aanwezige kinderwens snap ik goed, maar zo? Omdat je geen zin hebt in gedoe?
Zo uitzonderlijk is dat niet hoor.. Hordes vrouwen worden bewust zwanger zonder de sexpartner daar van op de hoogte te stellen van te voren. Al eeuwenlang. 'Vroeger' was het de ultieme middel om een man met je te laten trouwen, want zo hoorde het dan. Tegenwoordig speelt denk ik vooral de eenzijdige kinderwens een rol.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik denk dat het voor nu goed is dat iedereen het even laat bezinken. Ik denk dat de schuldvraag, hoe logisch deze ook is, niet zo belangrijk is dan de gevolgen. Er komt een kind tussen deze man en deze vrouw en daar zijn ze wettelijk (en naar mijn mening ook onwettelijk) samen verantwoordelijk voor. Plichten om voor het kind op te komen, geeft ook weer rechten. Dus wat wil de vader? Dit kind vergeten (Ik geloof niet dat dat kan) of gescheiden van deze vrouw leven en omgang met zijn kind? Dit is een rotsituatie en misschien ook niet helemaal eerlijk. Maar volgens mij hoeft niemand (ook het kind niet) slachtoffer te worden als dit nu verder op een doordachte manier wordt aangepakt.
Heerlijk interessant om al jullie meningen te lezen. Ik merk dat ik niet 1 duidelijke mening heb, alsin niet voor de vrouw of de man. Het is een enorm lastige situatie die eigenlijk in de meeste uitkomsten voor 1 groot slachtoffer zorgt en dat is het kind. Ik kan niet begrijpen dat je expres zwanger zou worden tegen iemands wil in/of iets als per ongeluk 3 keer de pil vergeten achter houden, maar ook niet dat je weg kan "lopen" van je eigen kind. Persoonlijke situaties en afwegingen kunnen er wel voor zorgen dat ik begrijp dat jij in die situatie met jouw beredenering voor zoiets zou kiezen....maar volledig begrijpen zal ik het nooit doen. Ik las in een reactie dat je dit scenario 'ongewilde zwangerschap' en dan met name wat wil je doen, zou moeten bespreken in het begin van een relatie. Hier ben ik het wel mee eens. Nee het is niet alles bepalend, maar je hebt wel een idee hoe de ander erin staat. Met alleen de pil slikken is op zich niets mis. Zeker niet als je samen tot deze beslissing bent gekomen. Het is dan wel de bedoeling dat je in de gaten houdt of er de mogelijkheid is dat deze minder werkt...doordat je het vergeten bent, diarree hebt gehad of bepaalde medicatie die de werking kan beïnvloeden. En dat je dit bespreekbaar maakt voordat er gemeenschap plaatst vind. Ook als man zijnde heb je in mijn ogen de taak om dit te "evalueren". Vertrouw je het niet, dan het zekere voor het onzekere nemen. Dus condooms of nog veiliger geen gemeenschap hebben. En niet geheel onbelangrijk bewust de kans op een zwangerschap door de pil heen accepteren. Überhaupt geen gemeenschap hebben als je nog geen vader wilt worden lijkt me enorm moeilijk uit te voeren in de parktijk(en dan heb ik het libido van een ijskonijn).Alleen is dat natuurlijk wel de enige echt manier om geen kind bij iemand te verwekken. Het punt wat ik het meest lastig vind aan deze situatie is dat de man geen inspraak meer heeft(behalve als je de vrouw in kwestie op een enorm ongezonde manier behandeld). Wil zij het kind niet dan kan ze het weg laten halen of laten adopteren. Wil ze het kind wel, dan houdt ze het kind. Wil jij als man het kind graag houden en zij niet dan heb je pech, terwijl het wel jouw vlees en bloed is. Wil jij als man het kind niet en zij wel, dan heb je ook pech. Wil jij als man het kind wel en zij als vrouw ook, maar niet met jouw betrokkenheid....dan heb je ook pech(voor zover ik weet). Betalen moet je wel, zodra zij het kind wil houden en ze de rechter erbij gaat betrekken. Aan de andere kant moet je als vrouw alles ondergaan. Je kan niet gewoon weg lopen. Ja na de een abortus of zodra het kind geboren is.... Pppfff enorm lastig.
Dat het niet uitzonderlijk is wil toch niet zeggen dat ik het dan geen misselijke daad hoef te vinden?
Natuurlijk voer je er gesprekken over maar uiteindelijk beslist de vrouw. Als zij een abortus wil dan gebeurd dat.
Ik vind dit dus wel van een heel andere orde dan een donor. Ik vind dit echt not done op geen enkele manier. Ja die mannen zijn daar zelf ook verantwoordelijk voor zoals ik zei als ze geen condoom gebruiken maar ik vind dit een heel misselijke manier. Een echte donor staat bewust zijn zaad af met de wetenschap dat daar kinderen uit voort kunnen komen. Dat is hier totaal niet het geval. Net zoals bij ts haar situatie.
Interessante casus ts Ondertussen lees ik al de hele dag mee. In een situatie zoals geschetst in de openingspost merk ik dat ik sterk geneigd ben toch echt de "kant" van de man te kiezen. Als je in een relatie elkaar al niet meer kunt vertrouwen als het om zulke zaken gaat, is het eind zoek wat mij betreft. En dan maakt het me niet uit of die relatie pas 8 maanden of al 8 jaar duurt. De vrouw raakt hier willens en wetens zwanger wetende dat de partner er (nog) niet voor open staat. Dan moet ze er ook maar voor opdraaien in elk denkbaar opzicht. Dus ook financieel gezien. Het stukje morele verplichting van de vader om tegemoet te komen in het financiële aspect, vind ik lastig. Ik hoop dat de moeder het lef heeft, wanneer het kind er oud genoeg voor is, haar kind uit te leggen op welke manier het verwekt is en dat alleen zij op de hoogte was van de (vergrote) kans op zwangerschap door het (bewust?) niet nemen van 3 pillen. Dat zij daarom ook de consequenties heeft moeten dragen. Dat dat dus inhoudt dat de vader het kind niet wilde (leren kennen) en ook financieel geen bijdrages heeft geleverd. Je kiest SAMEN voor een kind. Het lijkt me niet reëel om te zeggen dat de man maar nooit meer seks moet hebben, wil hij gegarandeerd zijn van het feit geen vader te zullen worden. Had de moeder meer geduld geoefend, was het kind wellicht wel gewenst geweest. Of ze had zich een andere partner moeten zoeken. 1tje die bewust meekiest een kindje te krijgen met alle lusten en lasten die daarbij horen.