Is eigenlijk een andere discussie maar: Duidelijk nooit van dicht bij meegemaakt hoe zwaar mensen lijden onder hun eigen handicap. En het antwoord is soms ja. Ik zou mijn broer zeer graag willen verlossen uit het lijden waar hij al ruim 30 jaar in zit. Alleen zou dat inhumaan zijn volgens de wet. Dat hij al vanaf de seconde dat hij geboren in een lijdensweg leeft en dat die lijdensweg alleen maar verlengt word door hem te dwingen te eten en zijn vele medicatie op te dringen is dat wetelijk gezien niet. Dus zal hij helaas nog jaren moeten lijden want zelf heeft hij daar niks over te zeggen. Net zoals de vele andere patiënten die ik heb gezien die alleen leven omdat ze aan zondevoeding liggen en zelf op geen enkele manier ook maar enig kwaliteit van leven hebben anders dan als een kasplantje. Niet elk leven is fijn en prettig. En nee ik zeg niet dat een hadicap hebben per se negatief is en je geen normaal leven kan hebben. Alleen vergeten mensen soms hoe erg het wel kan zijn. Omdat dat meestal niet iets is wat je in het dagelijks leven tegen komt.
Daar hoef ik niets aan uit te leggen neem ik aan. De definitie van zelfstandig is onafhankelijk. Er is niemand afhankelijker van anderen dan een prematuur. Niets zelfstandig aan dus.
Meid, je moet echt oppassen met wat je zegt. Ik zal je zeggen; duidelijk wel meegemaakt! En juist daarom sta ik er zo in.
Ik denk niet dat men de tol van het "moeten" dragen van een, om welke reden dan ook, "ongewenst" kind moet onderschatten. Alhoewel ik "ongewenst" zeker in het geval van zwangerschapsonderbreking omwille van medische reden een erg ongepast woord vind. Je kunt niet voor een ander bepalen of ze de zwangerschap wel of niet uitdraagt. Ook niet als jij iets anders zou doen. Je mag iets denken en vinden. Maar je mag ook proberen iets genuanceerder je mening te verkondigen. IK persoonlijk hanteer voor mezelf de term abortus wanneer hiervoor gekozen wordt in de "oeps" situaties. Ongeacht de zwangerschapstermijn. Dat zijn ook de situaties waarin ik wel veel moeite heb met de mogelijkheid tot abortus. Maar ook dan, is het niet mijn lichaam en niet mijn leven. Ik kan er iets van denken en vinden maar wat schiet ik er verder mee op? In geval van medische redenen, verkrachting etc spreek ik voor mezelf van zwangerschapsonderbreking. Ongeacht de zwangerschapstermijn waarin de vrouw zich bevindt.
Ja, dus ik zeg dat dat in mijn ogen dus iets heel anders is. En daar vroeg je naar om uitleg. Die geef ik je dus.
Maar een ander staat er dus anders in, waarom kan dat niet allebei bestaan? Dus waarom niet die kéuze voor een vrouw?
Ik heb in een woongroep gewerkt! Maar we kunnen niet in de buik al zien/bepalen of het leven van zo'n kind zinvol zou zijn of niet, of dat voor hun bepalen. En al met al, komt het er toch op neer dat de meeste ouders er gewoon geen zin in hebben. Het zorgelose leven hebben. Ik vind het nog steeds heel apart, dat er niet gepraat wordt over de moeder en haar mentale staat na een abortus. Je eigen kind verwijderen kun je niet, die blijft in je hart en hoofd. Een kind een goed leven geven, of het beste mogelijk geeft veel meer rust. Je gaat mij niet vertellen dat het na een abortus makkelijk is! No way! Ongewenst zwanger, kan een ongewenst kinderloze vrouw helpen. Maar nee... Het beeindigen van andersmans leven is nou eenmaal m.... En nee ik vind niet dat iemand zelf mag bepalen of ze hun kind willen doden of niet. Ik respecteer anderen, en laat mensen vrij in hun geloof, meningen etc, maar in dit geval ben ik heel fel pro-baby, want die heeft geen keuze hierin. Het kind heeft geen rechten meer tegenwoordig. De baarmoeder was vroeger de veiligste plek op aarde voor een mens, en het is nu een van de gevaarlijkste plekken geworden. Haast een wonder als je dat overleeft. 1 op de 5 zwangerschappen wordt 'afgebroken' in London bijvoorbeeld. Dan kan ik niet anders denken dan wat een afgrijselijke wereld dit is geworden.
Als je m'n zin niet in tweeen hakt dan lees je dit: ik respecteer anderen, en laat mensen vrij in hun geloof, meningen etc, maar in dit geval ben ik heel fel pro-baby, want die heeft geen keuze hierin. Klopt. Ik ben heel fel tegen abortus. En ik denk dat we jaren verder, en misschien wel honderden jaren, terug kijken op deze tijd, en denken...hoe heeft dit kunnen gebeuren? Hoe kon iedereen hier zo in meegaan? Een strijd tegen eigen vlees en bloed. Maar ik ga slapen!
In een eerdere post zeg ik ook dat een kindje met twaalf weken al helemaal af is en dat ik dat eigenlijk ook te laat vind. Maar ik ben ook voor een keuze (al vind ik het geen vorm van anticonceptie) en niet iedereen weet in een vroeg stadium dat ze zwanger is, vooral al ze het niet verwacht, vandaar die twaalf weken. Maar het blijft een moeilijke discussie.
In sommige situaties wel ja. Al vind ik spreken over écht 100% zekerheid gevaarlijk. En hoezo voor een ander?
Omdat jij niets te vertellen hebt over andermans lichaam. Je zal toch 13 zijn, verkracht en zwanger. Dan is uitdragen en adoptie beter volgens jou? Als dit mijn dochter zou zijn, had ik de dag daarna met haar in een kliniek/ziekenhuis gezeten. Een eigen mening prima, maar leef daar dan zelf naar en ga daar niet een ander toe ‘dwingen’
@Lila8 Je zegt dat het steeds vaker gebeurd en vanwege het geslacht. Heb je hier cijfers van? Is hier onderzoek naar gedaan? Dat zou ik wel willen weten. Overigens zeg je dat vrouwen er maar geen zin in hebben en daarom abortus plegen. Nogmaals hoe kom je aan deze info? Heb je met die vrouwen gesproken en is hier onderzoek naar gedaan? En de baarmoeder was de veiligste plek op aarde?? Dus een niet-levensvatbare of een klompje cellen wat niet eens zelfstandig kan leven heeft volgens jou meer recht dan een vrouw. Sorry, maar ik kan mij daar echt niks bij voorstellen. Ik ben dus zeker wel voor keuzevrijheid.
Dit klopt, maar ik heb een conferentie van artsen bijgewoond over dit onderwerp en ik weet wel dat dit niet zomaar gedaan wordt met die termijn.
Ja, ik denk dat dit beter is voor de mentale gezondheid. Verkrachting is al ontzettend zwaar voor zo'n meid, maar dan ook nog op je geweten hebben dat je je eigen kind hebt gedood. Een goed plekje geven is minder zwaar. Ik zal wel ff wat links zoeken...