Voor mijn gevoel kan het niet. Dat heb ik hierboven ook uitgelegd. Ik vind dat abortus moord is op ongeboren leven. De link naar moordenaar wordt dan natuurlijk heel snel gelegd. En dat maakt t voor mij lastig om te kunnen zeggen dat ik tegen abortus ben. Want vanwege mijn geloofsovertuiging vind ik het ongepast om iemand moordenaar te noemen.
Is dat voor jouw gevoel altijd zo? Ongeacht de reden van het laten weghalen van het kindje. Ik bedoel, kun je meer begrip (weet niet of dat het juiste woord is maar weet het ook even niet anders te omschrijven) opbrengen voor zwangerschapsonderbreking omwille van medische redenen? Oprechte vraag hoor. Niet lelijk bedoelt
Ik kan me heel goed voorstellen dat iemand tegen abortus is. Maar om dan met termen moordenaar te gooien vind ik bizar. Evenals je eigen dochter op de bus zetten in een gruwelijke situatie. Het is de toon die de muziek maakt en het veroordelende waar ik niet goed tegen kan.
Lieve mensen. Vind de post maarwaar ik moordenaar heb gezegd. Ik heb net als ElizaR aangegeven dat ik het moord vind. Als iemand de moordenaar is, is het de abortusarts. En ik kan mij verder geen situatie bedenken waarin ik mijn kinderen niet zou steunen. Dit is het enige waar ik met mijn geloofsovertuigingen niet achter kan staan. Net als elke andere ouder geef ik mijn normen en waarden mee aan mijn kinderen, en ja het klopt, mijn kids zijn op dit moment pro-life. Net als vele moslim ouders, hun kinderen hun waarden en normen meegeven, en dus vaak als ze thuis wonen moslim zijn. Iedereen geeft zijn overtuigen door, bewust of onbewust.
Grotendeels ben ik het met je eens; alleen niet het punt wat betreft het steunen van je kinderen. Ik zou mijn dochter zeker steunen in die periode. Ik ben tegen abortus, ook in die situatie, maar ik zou haar nooit de deur wijzen. Je zegt dat dit het enige is waar je met je geloofsovertuiging niet achter kan staan, maar wat dan als ze met een andere vrouw thuis zou komen? Zou je haar dan ook de deur wijzen? Offtopic, maar wel oprecht benieuwd naar omdat je dit zo aanhaalde...
Ik zou haar niet de deur wijzen, maar ik zou haar niet naar de kliniek brengen. Als ze met een andere vrouw thuis komt, is er niemand de dupe van. Mijn geloofsovertuiging is anders, maar ik kan dat accepteren. Het doden van een baby is heel anders in mijn ogen.
Jij bedoeld met je vraag of ik abortus altijd moord vind? Ik vind dat je met afbreken van een zwangerschap ook een leven afbreekt. Ongeacht de reden. Maar t is niet aan mij om de persoon die dit gedaan heeft/heeft moeten doen door bepaalde omstandigheden te gaan veroordelen. Of ik begrip op kan brengen voor die persoon vanwege bepaalde omstandigheden; dat vind ik lastig. Ik denk het zelf niet, maar dan kom ik dicht in de buurt van veroordelen en dat wil ik absoluut niet.
Maar abortus een moord noemen betekend automatisch dat diegene die het uitvoerd of het ondergaat een moord pleegt-> dus een moordenaar en iemand die het vrijwillig ondergaat op zijn minst medeplichtig. Dus ook al wil je iemand niet een moordenaar noemen doe je het toch. En dat geld niet alleen voor jou. Dus ik zou dan zeggen dat het op zijn minst niet je voorkeur is of dat je niet met de wetgeving eens bent maar echt uit de buurt blijven van het woord moord. Ondanks dat het zo voelt voor jou.
Omdat je denkt dat wat ik zeg waar is? Iets moord noemen betekend automatisch dat je ook iemand een moordenaar noemt want zonder een moordenaar is er geen moord. En daar vallen mensen over.
Nou, ik kan het woord doden of moord gebruiken. Wat anders nog? Van het leven ontnemen? Maar 'zwangerschap afbreken' kan ik echt niet gebruiken. Dat is te licht voor wat het is. Vind ik.
Nee hoor ik denk niet dat het waar is wat jij zegt. Ik erger me aan je toon, daar val ik over. Ik heb duidelijk uitgelegd dat ik abortus moord vind en dat ik het te ver vind gaan om iemand moordenaar te noemen (gevoelskwestie) Maar moord en moordenaar zijn duidelijk aan elkaar gelinkt. Maar christen zijn en je naast niet veroordelen ook. Daarom vind ik dat lastig. Daar ben ik eerlijk in. En dan vind ik het oprecht vervelend als jij me nogal belerend de les gaat lezen dat ik dan het woord moord maar niet mag noemen en hoe ik t dan wel moet noemen. Ik moet helemaal niks.. Ik probeer hier netjes uit te leggen hoe ik het zie.
Even heel platonisch gezegd. Je breekt toch ook een zwangerschap af? Dus waarom is dat dan te licht gezegd? Maakt het dan voor jou "minder erg" omdat jij het dus absoluut, om welke reden dan ook, niet zou doen?
Hate the sin, but love the sinner. Dit!! Het is een moord, maar degene die abortus heeft gepleegd wordt niet gehaat, maar geliefd. Die kan vergeving krijgen.
Een takje breek je af, niet een leven. Een leven beeindig je. Een mens die je het leven ontneemt dood je.
Een takje aan een boom leeft ook... die mag jij dus ook niet afbreken, die dood jij dan. Sorry je treft echt de verkeerde wat betreft sarcasme. Ik denk dat wij lijnrecht tegenover elkaar staan. Dat is helemaal prima, maar ik ben het gewoon op een bepaald vlak absoluut niet met jou eens. Tuurlijk dood je iemand door het leven van die gene te ontnemen. En dan bedoel ik als iemand rondloopt op straat en jij die gene op wat voor manier dan ook vermoord. Ik vind dat er een nuance zit wat betreft abortus. Stel een meisje van 14 word verkracht. Wat moet ze dan met een kind? Ze is zelf nog kind. Wat moet je als vrouw zijnde met een kind van je verkrachter? Dan kijk je dat kindje elke dag in de ogen aan en denk je telkens aan die vreselijke man. Ik weet niet of ik dat wel zou kunnen. Dus er zit voor mij absoluut een nuance in.
Ik ben dus zo'n kind. Ik ben afgestaan ter adoptie. Dat is dus ook een optie. Ik ben blij dat er toentertijd hiervoor gekozen is.