Is ook echt verschrikkelijk maar die vrouw is dus opgegroeid in een gezin waarin abortus dus echt een No Go was, die mocht dus toen geen abortus plegen. Die dochter is inmiddels 32 en ik vraag mij dan af wat voor waardevols zij dan aan haar leven heeft, beetje kijken naar de mensen om je heen hoe ze je verzorgen? Wetende dat je ze nooit een kroel kan geven of ze kan bedanken voor alle goede zorgen? En geloof mij, deze mensen doen echt alles voor haar, je zal ze nooit horen klagen ofzo, het zijn echt zulke liefdevolle en mooie mensen maar in zo'n geval zou ik denk gekozen hebben voor abortus toen het nog kon, dit is gewoon geen leven meer, niet voor het kind en ook niet voor de ouders.
Sorry? Hier kan ik zo boos om worden. Hoe kun je dit in hemels naam een waardevol leven noemen! Je hoeft niet in details te treden maar geef mij dan eens reden waarom ik dit als een waardevol leven moet kunnen zien? Oprechte vraag trouwens. Ik hoef je persoonlijke situatie verder niet te weten maar ik ben wel erg benieuwd waarom jij dit een waardevol leven kan noemen want ik zie het echt niet....
Wat ik als laatste nog even kwijt wil hierover; jij en anderen met jou, zouden in zo’n situatie dus hebben gekozen voor abortus omdat je het geen waardevol leven vind. Nu is mijn situatie zo dat dit ‘kasplantje’ zoals het vaak genoemd wordt, kerngezond is geboren en dit pas op latere leeftijd is geworden. Misschien kan je vanuit mij dan misschien meer begrijpen waarom ik er zo tegen ben, zeker in deze situatie.
Ik denk ook dat je het pas kan inzien als je het van dichtbij mee maakt. Voor anderen staat zoiets vaak ver van hun bed en dan is het moeilijk te begrijpen, en dat vind ik helemaal niet zo raar, maar daarom durf ik er dus wel zo zeker van te zijn dat ook dit leven waardevol was.
Het kasplantje waar ik het dus over heb was vanaf de geboorte al een kasplantje. Dat wat er op latere leeftijd met iemand gebeurd heeft niets te maken met een abortus plegen. Zolang je dat niet weet van te voren kun je wat gezondheid oogpunt dus geen keuzes maken van te voren. Dus nee ik kan niet begrijpen dat jij '' mijn '' situatie als iets waardevols kan beschouwen.
Je geeft geen antwoord op mijn vraag. Waarom zie jij dit leven van mijn voorbeeld als een waardevol iets? Ik maak het van dichtbij mee en de vriendin van mijn moeder heeft echt al eens aangegeven dat als ze toendertijd de keuze had gehad ze eerlijk gezegd abortus had willen plegen, en ja dat klinkt heel hard maar haar dochter heeft geen leven en zij nu ook niet meer.
Ik vind het roepen dat abortus moord is, pijnlijk en onnodig kwetsend voor vrouwen die dit hebben moeten ondergaan. Een abortus is heel ingrijpend, wat de reden erachter ook mag zijn. Vrouwen nog onnodig kwetsen door ze als moordenaars af te schilderen is in mijn ogen misdadig. Die 'pro life' mensen kunnen zich volgens mij totaal niet verplaatsen in een ander. Fijn als abortus niet 'jouw keuze' is, maar pak die keuze dan niet af van andere mensen! Sterker nog, waar bemoei je je mee?
Het gaat toch om de reden waarom er abortus wordt gepleegd? In dit geval dus een zware handicap. Waarom zou ik het leven van een ongeboren baby dan beeindigen?
Daar gaf ik je daarnet toch een heel goed voorbeeld van? Waarom ontwijk jij mijn vraag? En jij gaf een voorbeeld over iets wat in de toekomst is gebeurd en je dus niet vooraf had kunnen weten. Als ik vooraf had geweten dat mijn kind zo'n leven zou hebben als de dochter van mijn ouders vrienden dan had ik er inderdaad van te voren voor gekozen om haar leven te beëindigen omdat ze toch niets aan haar leven had. Nogmaals, wat heeft die dochter uit mijn voorbeeld dan aan haar leven?
Ik kan en wil hier verder geen voorbeelden over geven, maar met liefdevolle familie, vrienden en hulp om dr heen, weet ik zeker dat ook zij een waardevol leven kan hebben. Juist in die situaties is het; het zijn de kleine dingen die het doen. Een lach, een traan, een beweging, een geluid, enz.... ik denk alleen wel dat je dit alleen kan begrijpen als je er zelf mee te maken hebt. Maar wat voor mij waardevol is hoeft voor jou niet zo te zijn, en daarom zullen wij het nooit met elkaar eens worden.
Dus jij vraagt me of ik jouw standpunt snap, die beantwoord ik, maar als ik die vraag vervolgens andersom stel is dit jouw antwoord? Dan denk ik dat ik daar mijn eigen conclusie wel uit trek.
Ik vraag toch ook niet om voorbeelden, ik vraag om hoe jij het een waardevol leven kan vinden als iemand alleen maar uit zijn/haar ogen kan kijken en meer niet. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat je dat als een waardevol leven kan beschouwen. Een kind dat nooit met vriendjes en vriendinnetjes heeft kunnen spelen, een kind wat nooit de leuke dingen op een school heeft mee kunnen maken, een tiener die nooit eens heeft kunnen stappen of stiekem een keertje iets doen wat niet mocht, een volwassenen die nooit eens een baan heeft gehad, een persoon die nooit verliefd is kunnen zijn of samen met haar liefde op stap is kunnen gaan, niets maar dan ook niets heeft zij kunnen proeven van het leven. Meer dan de vierkante ruimtes waarin ze zat had ze niet, dat is het leven van de dochter van die vrienden van mijn ouders. Ik ben opgegroeid met haar, ik weet niet beter maar wat had ik altijd medelijden met haar als wij in de tuin aan het spelen waren en zij op een verjaardag in haar rolstoel naar ons aan het kijken was Kan zo gaan janken als ik er aan denk. En dan zijn er mensen zoals jij die dit een waardevol leven noemen. Bah! Ja echt waardevol hoor........
Omdat ik niet achter moord kan staan! Wil je het nog een keer horen? Echt! Je wil het niet horen, maar je smeekt het om het steeds weer te horen. Als ik het moord vind, hoe kan ik dan de keus van een ander respecteren? Denk aan iets wat jij moord vind, en probeer dat te respecteren.
Ok nu begrijp ik wat je bedoelt. Dat is inderdaad dan een dilemma. Volgens mij een dilemma waar veel gelovige mensen tegenaan lopen.
Ik weet niet of ik er goed aan doe om me in deze discussie te mengen, maar goed. Ik denk niet dat je uit deze discussie gaat komen. Ik persoonlijk ben tegen abortus, maar dat wil niet zeggen dat ik degenen die wel voor abortus kiezen niet kan begrijpen. Vooral het geval van geen levensvatbaarheid of een kasplantje kan ik me best voorstellen dat mensen ervoor kiezen om het af te breken. Bij mij persoonlijk komt het dat ik tegen abortus ben omdat ik reformatorisch ben en geloof dat er meer is na de dood. Maar als mensen daar niet in geloven dan kan ik de keuze voor abortus of euthanasie in sommige gevallen goed begrijpen.
Jij beseft echt niet hoe pijn je iemand kan doen met dit soort uitspraken. Jij vraagt om respect maar je toont het zelf 0,0
Ga even de afgelopen 16 paginas teruglezen, zeg! Ik heb niet om respect gevraagd. Heb alleen mensen op hun gedrag gewezen toen ze op een andere topic, lekker achter de rug om gingen geinen. Er wordt mij keer op keer gevraagd wat ik vind. Heb het de eerste keer duidelijk gemaakt, maar 16 paginas later wordt er nog naar gevraagd.