De hele bovenverdieping heeft rolluiken dus er komt geen straatje licht doorheen. ..dat kan het niet zijn.
Onze middelste van 2,5 (thank god niet non-stop een dramatische slaper) kwam ook een tijdje ‘s nachts uit haar bed als ze wakker werd. Terugleggen had geen zin zodra we de deur dicht deden stond ze er weer naast en deed het licht aan. Ze kon nog niet bij de klink dus we gingen max twee keer heen om haar terug te leggen en te zeggen dat ze moest slapen, draaiden de peer van de lamp eruit en deden de deur dicht. Binnen een week was het geouwehoer over, ze taaide steeds sneller af ... ging zelf weer in bed liggen en sliep verder. Nu slaapt ze al een paar maanden weer als een engeltje. Groot bed heeft ze gekregen vlak voor haar tweede verjaardag en de eerste weken gingen perfect, het gedonder begon na een paar weken pas. Gelukkig was het ook snel weer klaar.
Dit zou ik nooit doen. Het is opgelost maar je neemt de veiligheid weg van een kind. Lamp uitdraaien? Verplicht alleen in het donker zitten? Slapen moet leuk en veilig zijn. Dan kies ik liever voor de lange weg en het slaapritme te veranderen door telkens de tijd te rekken. Eventueel samen met het kindje in zijn/haar slaapkamer wachten tot het tijd is om naar beneden te gaan. Kleintjes leren zoveel in zo een korte tijd. Ze moeten absurd veel verwerken en elk kind uit dat op een andere manier.
Tsjaa dit zou ik dan weer niet doen... no way dat ik midden in de nacht uuuren bij Mn kind op de kamer ga zotten wachten tot hij/zij slaapt... ik heb nog wel meer dingen te doen... zoals slapen... dat ik overdag ook nog functioneer en voor alle 3 Mn kinderen kan zorgen Een nachtlampje kunnen ze krijgen, meer niet en bij eruit komen zorg ik ook dat ze de kamer niet uitkunnen
Veiligheid weg? Ze heeft gewoon een nachtlampje staan hoor. Dus ze kon toen prima zien waar ze stond/liep en ging zelf weer in bed liggen, met dat grote licht ging ze er telkens weer uit. Ze kon de lamp niet aanraken aangezien die aan het plafond hangt, ze kon toen niet eens bij de deurklink. Bovendien klikte ze de schakelaar 2 keer en stond hij sowieso weer op standje ‘uit’. We gingen twee keer heen en stopten haar weer in, daarna mocht ze zelf weer haar bed in en nee ik ga inderdaad ook niet heel de nacht op een kinderkamer zitten. Maar als iemand dat wel wil doen, dan is dat toch prima. Mijn dochter is niet getraumatiseerd ofzo ... ze gaat met plezier naar bed. We lezen nog een verhaaltje, gaat dan liggen, pakt haar duimpje en gaat lekker slapen. Nu heeft ze een periode dat ze droomt en ‘s nachts af en toe huilt, dan gaat een van ons heen, aai over de bol, kus en ze slaapt verder. Maar als ze er twintig keer achter elkaar uit komt omdat ze klaar is met slapen (midden in de nacht) dan ga ik daar niet in mee. Heb echt heerlijke kids ... al zeg ik het zelf. Qua opvoeding ga ik een beetje in de lijn van hoe mijn ouders het vroeger deden. Ik ben ook goed terechtgekomen en heb een goede band met ze. Als ik tegenwoordig zo hoor en lees hoe je het ‘moet’ doen dan zal de meerderheid van de moeders mij vast en zeker een slechte moeder vinden. So be it. Ik sta achter onze manier van opvoeden, ze zullen altijd weten dat we heel veel van ze houden en dat de nacht is om te slapen . Bij ziekte gaat het uiteraard anders.
Ik heb het gevoel TS, dat je twee verschillende problemen hebt. Jullie zoon slaapt weinig. Laat maar bed, vroeg eruit. Dat is een stukje slaapbehoefte / dag-nacht ritme waar jullie en hijzelf weinig aan kunnen doen. Daar zit een stukje accepteren, het is zoals het is. Dat kun je denk ik alleen langzaam opschuiven. Zoals iemand al zei: eerst een poos om 5.45 naar beneden. Zodra dat gaat 6.00 etc. Hij zal daar misschien niet langer van gaan slapen. Je oefent dan in feite alleen het steeds langer wachten. Het andere probleem is dat je zoontje niet goed luistert. Hij doet niet wat jullie zeggen. En dat zou ik niet accepteren. Als jullie zeggen dat hij in bed moet blijven, moet hij gewoon in bed blijven. Natuurlijk moet je dat, gezien zijn leeftijd, niet onredelijk lang maken. Maar een 2-jarige die over traphekjes klimt en beneden rondkuiert terwijl ouders hebben gezegd waarom dat niet mag... no way. Als je nu accepteert dat dit gebeurt, heb je er later een flinke kluif aan vrees ik. Je leert hem nu dat papa en mama iets vragen / zeggen. Maar als hij iets anders doet, is het uiteindelijk ook wel best. De aanhouder wint. Dat geldt dadelijk denk ik niet alleen voor 's ochtends uit bed gaan, maar ook voor allerlei andere momenten. Hiervoor is het dus belangrijk om echt consequent te zijn. Maak een afspraak die haalbaar is. Leg uit wat en waarom. En zorg dat jullie je eraan houden. Niet alleen als het gaat om uit bed komen, maar ook overdag als het misschien bij andere dingen speelt. Niet na 3 keer zeggen bij jezelf denken "laat maar". Je leert je kind dan dat hij na 3 keer kan doen waar hij zin in heeft. Je wilt je kind leren dat als papa en mama iets zeggen, dat hij dan moet luisteren. Je hoeft niet streng te zijn, maar wel consequent.
En als ze dan doen zoals de mijne en het hele huis bijeen krijsen, zit je om vijf uur 's ochtends met drié kinderen beneden...
Ik reageerde op die ene post he... waar het over van de kamer afkomen gaat, licht elke keer aandoen e.d. Omdat ze gewoon peuters zijn en uitproberen Niet op jouw situatie, want ik weet dat je al heel veel hebt geprobeerd...
Heb het het idee dat hij meer slaap nodig heeft, is hij moe overdag? Of kan hij toe met weinig slaap? Mijn dochter had een tijdje gedoe met haar nog broodnodige middagslaapje , tot ik haar dat slaapje in haar deryan tent liet doen. Geborgen en ze kon er niet uit. Toen sliep ze ineens wel weer twee uur. Misschien is dat nog wat als alternatief voor het ledikant.
Ik vermoed dat die van mij dan alles bij elkaar zou huilen van angst en verlatenheid. Dan slaap ik ook niet. En het vertrouwen is dan weg. Gevoelig kind, dus dan is een andere aanpak (meestal softer, meer geduld en met meer energie en tijd van mama (m/v) nodig) Dus ja. Wij hebben met oudste idd uren in zijn kamer gezeten (avond) tot hij sliep. Was op zich niet erg. Ik had gewoon m'n e-reader en een kop koffie, en zat op zijn zitzak naadt het bed. Hij lag wat te rommelen in zijn bed. Afspraak was dat ik zou blijven tot hij sliep, en dat hij zijn mond zou houden. Gelukkig is jongste wel een makkelijke slaper.
Tsja heel vervelend maar ik zou hem/haar toch echt laten liggen. Deurklink omhoog of toch opslot, een wekkertje instellen eventueel, het middagslaapje eraf halen, en op tijd naar bed! Want eerlijk.. ik vind 20.30 echt geen slaaptijden voor een peuter.. Hier liggen de kinderen er om 18.30/19.00 in en ongeacht hoe vroeg ze wakker worden haal ik ze er pas ná 07:30 uit sochtends. Tot die tijd bekijken ze het maar even samen, want ik haal ze er niet eerder uit. Tenzij ze naar het kdv moeten en dus op tijd moeten opstaan.
Dan heb jij denk ik wat dat betreft tamelijk makkelijke slapers. ... Klink omhoog of deur op slot daar Begin ik niet aan. Een klasgenoot van mij heeft ooit al eens ter nauwernood een Brand overleefd omdat moeder de slaapkamerdeur op slot heeft gedraaid en ze er niet uit kon. Haar moeder had niet direct in de gaten dat er Brand was. Dit staat me altijd bij. Mijn kinderen moeten ten alle tijden van hun kamer af kunnen komen. En als hij om 5 uur wakker is kan ik wel zeggen/boos worden/willen dat hij tot half 8 op zijn kamer blijft. En misschien na 10 terug brengen dat hij het uiteindelijk snapt. Maar stil zijn ho maar. Mijn man slaapt ook weinig. 4 a 5 uur per nacht. Altijd al gedaan en hij voelt zich er prima bij. Ik vind van 19.00-7.00 uur ook een betere slaap tijd maarja. ..heb ze vandaag ook om 19.00 uur naar bed gedaan en het was 20.30 uur pas stil (na 3x heel boos te zijn geworden) Over het algemeen luisteren ze erg goed maar wat slapen aan gaat gaat dat moeizaam....al van baby af aan allebei.
Ik snap je helemaal. Hier exact hetzelfde verhaal hoor. Mensen met grote principes wat slapen van hun kinderen betreft, hebben volgens mij gewoon makkelijke slapers. Hier helaas niet zo. Maar ach, uiteindelijk komt het wel goed
Ja lastig.. ik zou ook niet graag de slaapkamer deur opslot draaien hoor, gaat een beetje tegen mijn principes in. Maar je hebt te maken met een peuter en die zijn nogal opstandig soms Ik zou echt blijven volhouden, 19:00 naar bed, en een tijdstip die jij prima vind er weer uit sochtends. Maar vind 04:00/05:00 echt geen tijd om te beginnen aan de dag, dat is nog nacht! En nee ik heb geen makkelijke slapers, mijn kinderen verschillen 1,5 jaar en met de oudste hebben we de eerste anderhalf jaar nachten lang naast haar bed gezeten omdat ze niet wilde slapen. Inmiddels slapen ze bij elkaar op een kamer, dus je kunt je bedenken hoe gezellig dat is.
Maar wat als dat nu gewoon het natuurlijke ritme is van een kind? Mijn zoontje werd standaard om vijf uur wakker, ongeacht wanneer hij ging slapen. Dutje overdag nooit langer dan anderhalf uur. Hij heeft gewoon erg weinig slaap nodig. Met de komst van het zomeruur verschoof het moeiteloos naar zes uur wakker: zijn bioritme hield dus hetzelfde tijdstip aan, maar de klok veranderde, waardoor het voor ons draaglijker werd. Hem laten liggen betekende een zingende en daarna krijsende peuter, waardoor de oudste doodmoe wakker werd. En aan een anderhalf jarige kan ik toch écht nog niet uitleggen dat hij stilletjes op zijn kamer moet spelen hoor.
Dat kan, maar ik persoonlijk zou er om 04:00 of 05:00 echt nog niet uit gaan om aan de dag te beginnen. En uitleggen dat hij rustig moet blijven dat zal hem niet worden nee haha, het blijft lastig. Ik denk dat je of moet doorzetten in een dezelfde aanpak.. of je jezelf maar zo flexibel mogelijk opstelt en er dan toch uit gaat om de dag te beginnen, dan heb je er waarschijnlijk zelf het minste last van.
Leuk vonden wij het ook niet, nee. Maar als je alles al geprobeerd hebt, geraak je niet ver met principes...
Is bij ons ook hoor. Hij slaapt gewoon niet voor 20.30/21.00 uur. Er gaat gewoon zoveel om in dat koppie heb ik het idee. Hij zit dan ook de hele tijd te brabbelen, alsof hij de dag doorneemt. Enige verschil is dat die van mij het wel heel hard nodig heeft. Gelukkig is hij op het moment om 5.45 wakker i.p.v. 5 uur, dat was al heel wat. Als je probeert hem terug te leggen schreeuwt hij heel de tent bijelkaar terwijl de jongste wanneer hij niet onderbroken wordt tot 7.30 a 8.00 uur slaapt. In de vakantie probeerden we ook elke keer om ‘m langer in z’n bed te houden zegtie: het is niet mijn schuld dat ik altijd zo vroeg wakker ben, ik praat gewoon heel graag! Ventje is 2,5 jaar oud... Dus meid, I feel your pain! Ik bedenk me ook maar elke keer ‘t is een fase (die helaas al een jaar duurt). Gaat vanzelf weer over. Bij vrienden van ons toen hun zoontje naar school ging, nog maar anderhalf jaar te gaan .