Ik kan jouw gedachtegang echt totaal niet volgen op basis van wat in dit topic is geschreven door TS. Even serieus, ben je persoonlijk bij deze situatie betrokken? Dat zou toch wel een van de beste ontknopingen van een topic in maanden zijn .
Welk geroddel?? Waar heb je het over? Er is helemaal geen geroddel! Het was gewoon een -dachten wij - leuk idee! Jij doet net als zij alsof we een moord beraamd hebben oid
Zou het wel bijna denken Compleet off topic: hebben jullie ook dat de reacties op een topic door elkaar lopen? Of doe ik iets niet goed?
Ja maar zo is het niet gegaan hé. Het was als verrassing bedoeld. Gelukkig heeft de vriend zijn mond voorbij gepraat. In die zin kan ik wel begrijpen dat ze erg geschrokken was, dat dit werd georganiseerd.
Nou, ze had het sowieso van tevoren geweten, hoor! Heb zelf echt een hekel aan verrassingen, dus ze had ws een dag van tevoren een chique uitnodiging met voldoende hints gehad
Nu zeg je dat ze slechts een collega heeft die vriendin is. In je OP schreef je dat ze al een high tea met twee vriendinnen heeft gehad. Eerst label je haar als een kennis, vage vriendin en later ben je toch heel betrokken in haar leven. Het maakt haar reactie natuurlijk niet goed, maar ik vind jouw houding over haar ook een beetje opmerkelijk.
Ja, snap ik. Het is ook een beetje vaag. Voor mij is zij geen vriendin, ze is gewoon iemand die ik maandelijks (soms meer) en altijd een gesprek mee heb over niet zoveel, eigenlijk. we zoeken elkaar wel altijd op, zeg maar, maar als er iets is zou ik haar niet bellen. Voor mij is het dus niet zozeer een vriendin. En ik ben niet heel betrokken bij haar leven, maar ze heeft bijvoorbeeld een operatie gehad aan haar knie, enz, dan ga ik toch even langs on te vragen hoe het gaat en doe ik een boodschapje voor haar, waar ze toen ook heel blij mee was. Ze heeft ook echt maar twee "vriendinnen", een collega en een oud-klasgenootje. Die samen hebben haar mee uit high wine genomen. Ik snap Uuz niet zo goed eigenlijk. Dus ik ben juist wel benieuwd naar haar motivatie: misschien zij me leren haar te begrijpen ze reageert namelijk net zo kort en veroordelend.
Tja, dat geeft iemand toch nog steeds niet het recht te gaan schelden? Boos zijn, prima! Daar even een dag of wat in blijven hangen ook best hoor, maar schelden en meteen de uitnodiging intrekken vind ik heel raar. ‘Jij bent stom en mag niet meer op mijn feestje komen!’ Oh hallo groep 3!
Tsja, misschien trekt het nog bij, hoor. Maar ik denk niet dat ik ga, of ze het nou terugtrekt of niet.
Los van dat ik de reactie van de bruid een beetje overtrokken vind, kan ik me goed indenken dat zij aanvoelt hoe je over haar denkt. En als voor mij een vage kennis meer uit medelijden dan uit echte vriendschap een vrijgezellenfeest organiseert omdat ik ook ‘maar’ 2 vriendinnen heb, zou ik er ook gauw klaar mee zijn. Je bedoelde het vast goed, maar hoe je over haar praat vind ik toch een beetje apart.
Ik herhaal nog even een keer, haar reactie zoals beschreven door mimosa vind ik ook belachelijk, raar en overtrokken. Maarrrr ... vanuit mijn belevingswereld kan ik wel voelen dat ik wel overstuur zou raken als ik hoor dat een ‘vriendin’ waar ik helemaal niet heel close mee ben een vrijgezellenfeest voor mij zou organiseren. Ik zou niet boos worden en schelden... ik zou mij gewoon heel ellendig voelen. Alleen in dat stukje kan ik met die vriendin een beetje meevoelen. Dat is trouwens ook hoe mijn pestverleden begon. Ik kwam op voor een jongen die gepest werd.
Snap ik niet helemaal, eigenlijk. Waar haal je dat stukje van medelijden vandaan? De redenatie is als volgt: ze heeft niet veel vriendinnen. Wij vinden het leuk dat ze gaat trouwen. Wij gunnen haar een leuk feestje voor ze gaat trouwen (zoals ze ook bij mij geweest is op mijn vrijgezellen, enz), we hebben het idee opgevat om dat te gaan organiseren omdat we dachten dat zij dat ook leuk zou vinden (ze vond het bij mij ook leuk). Het is dus niet uit medelijden, het is omdat we dachten dat ze het leuk zou vinden. Ik weet niet hoe ik dat anders duidelijk kan maken, maar dat was echt zo. Als ik echt medelijden met haar had, deed ik wel iets anders. We hebben haar vriendinnen uitgenodigd en die waren heel enthousiast en hebben ook niet aangegeven dat ze al uit geweest waren. Ook een beetje raar trouwens, maar zij zeggen zelf dat ze het leuker vonden om er met meer mensen wat van te maken nog.
Als het idd zo gegaan is zoals ts dat hier beschrijft dan is het idd logisch dat ze zich gekwetst voelt. Maar wij weten niet wat en of daar iets aan vooraf gegaan is. Misschien reageerde ts ook wel heftig waardoor er ergenis over en weer is ontstaan. Ts vertelt dit nu, heel begrijpelijk, vanuit haar beleving (en op basis daarvan denk ik ook, nou gezellig typje) maar er zit idd nog een kant aan het verhaal. Ik vermoed dat @Uuz hier een beetje op doelt.
Mm, maar waarom zou je je dan ellendig voelen? Kun je me dat uitleggen? Dan snap ik het misschien. Het was namelijk echt niet uit medelijden, het was helemaal niet dat we het deden omdat we het zielig vonden: het was vooral omdat het ons leuk leek, voor haar. En ja, wij hadden er ook wel zin in maar dat is meer omdat het toch altijd leuk is om elkaar te zien.
Ik heb het gisteren ook even uitgelegd. Vanuit mijn belevingswereld vind ik onverwachte dingen waar ik de middelpunt van ben heel spannend. Ik voel mij dan niet veilig. Soms worden aanstaande bruiden een beetje voor gek gezet... zij kan niet weten wat je van plan bent. Het haalt bij mij gewoon nare gevoelens van situaties uit het verleden naar boven waar ik de middelpunt van was en waar ik geen controle over had.