Maar wat zijn jullie normen en waarden? Tuurlijk krijgen ze daarna ook godsdienst maar voor mijn gevoel ben je dan al te laat. De peer groep begint zich dan te vormen.
Jazeker! Maar..... Veel depressieve mensen hebben een doodswens omdat zij zich vreselijk slecht voelen en willen dat dat gevoel stopt. Na een behandeling kunnen zij opknappen en kan de doodswens verdwijnen. Ik ben er wel voorstander van de er eerst een uitgebreid behandeltraject afgelegd wordt door deze mensen voordat ze naar bv een Levenseindekliniek doorgestuurd worden.
Ik bedoelde helemaal niet dat je halsstarrig zou zijn hoor. Ik vond het juist een fijne discussie en dacht ik jou posts te lezen dat je de wetenschap als startpunt nam, en ik de overtuigingen. En dat het daarom langs elkaar heen liep. Dus dat bedoelde ik. Verder heb ik ook geen bekeringsdrang of iets van die aard, mocht je dat er uit halen. Ik heb al meerdere keren in dit topic gezegd dat ik zelf niet religieus ben. In de gender discussie was het punt dat alle genderindentiteiten naast elkaar kunnen bestaan op basis van gelijkwaardigheid. En dat de ene zich op en top vrouw voelt gewoon ‘mag’ als een ander zich iets er tussenin voelt, het vrouw zijn anders ervaarbaar etc. Iedereen ervaar dat anders en het is heel persoonlijk. Op diezelfde wijze vind ik dat alle overtuigingen naast elkaar moeten kunnen bestaan. Dus Christelijk, Wicca, Humanistisch, Agnostisch, Atheïstisch etc etc En dat je dan niet kan zeggen dat Atheïsme het neutrale uitgangspunt is, omdat ik dat ook als een overtuiging beschouw. Wat betreft meerdere keren van mening veranderen; dat heb ik ook.
Dankjewel voor de verduidelijking! Wil wel nog hierop reageren: ik vind absoluut dat er ruimte moet zijn voor alle levensovertuigingen, maar ik blijf erbij dat atheïsme de enige neutrale optie is voor bijvoorbeeld het besturen van een land. Ik vind het belangrijk dat een overheid seculier is en dat er een duidelijke scheiding is tussen kerk en staat. Ook vind ik dat religie enkel een onderwerp zou moeten zijn binnen het onderwijs, bij Levensbeschouwing of Maatschappijleer, Geschiedenis etc, maar dat het geen plek heeft in de opvoedkundige taak van de school. Over dat soort neutraliteit heb ik het. En atheïsme kun je op 2 manieren bekijken: je kunt het ontkennen van het bestaan van god noemen, maar je kunt het ook zien als het leven zonder mono- of polytheïstische religie. Ik leef zonder god en zonder achting van god, zonder dat ik god in dingen zoek of wat dan ook. Ik zie het als een cultureel verschijnsel terug in geschiedenis, kunst en architectuur en als onderwerp binnen de filosofie. Dat ik god daarin tegenkom kan ik uiteraard niet ontkennen maar het is voor mij zonder de betekenis die gelovigen eraan geven.
Maar als je in een wereld zonder God leeft, neem je toch aan dat God niet bestaat? Dat ontken je toch het bestaan van God?
Ik snap trouwens wel dat een gelovige het atheïsme het ontkennen van het bestaan van god noemt. Is ook logisch, voor de gelovige is god wel een ding. De atheïst ontkent in zijn beleving echter niks, want er is niks te ontkennen
Grappig dat je dat zo ziet. Mijn kinderen zitten op een religieuze school, en ik vind het juist een goede mix. Met kerst en Pasen wordt er gesproken over God, maar ze zijn met suikerfeest ook gewoon vrij Ik ben zelf niet gelovig, maar de reden waarom we niet voor de openbare school ernaast gekozen hebben is omdat de kennismakingsspeech daar begon met de woorden: "wij zijn er trots op dat 85% van onze leerlingen allochtoon zijn." Begrijp me niet verkeerd, ik heb absoluut niks tegen allochtonen en andere culturen, ik wilde alleen wel dat mijn kinderen ook in aanraking zouden komen met hun eigen cultuur. Anders is er nog niks multi aan De verhoudingen nu zijn ongeveer 60 autochtoon/40 allochtoon, en misschien 10% ook daadwerkelijk christelijk. (Op basis van het aantal communicanten). Dit zal uiteraard per school verschillend zijn hoor, en ook afhankelijk van de locatie (grote stad hier, ten opzichte van bijvoorbeeld een biblebelt), maar dat er toevallig een religieuze stempel op de school staat betekent niet dat er geen ruimte is voor andere overtuigingen.
Maar ook voor de oerknal is geen hard bewijs dat dit zeker is dat dat het begin van alles is. Er is een theorie over, die voor een deel wetenschappelijk onderbouwd is maar het is geen 100% bewijs. Ook kunnen we het niet reconstrueren (al dan op kleine schaal) dus feitelijk gezien staan we dan nogsteeds op hetzelfde onzekere voetstuk? Edit: nou weet ik niet of jij als atheïst daarmee dus in het ontstaan van de wereld dmv de oerknal gelooft... dat nam ik maar even aan. Mee eens dat het niet gelijk staat aan elkaar. Voor een deel denk ik wel dat het elkaar kan aanvullen. Als de oerknal dus wetenschappelijk bewezen word dan geloof ik dus dat dat door God gedaan is. God bevind zich buiten zijn schepping, waar de hemelen en aarde (en het paradijs en de hel) onder vallen.
Dus eigenlijk is het tweeledig? Je hebt het over mensen die ziek zijn en waar alle mogelijke behandelingen op worden toegepast in de hoop diegene te laten genezen? Of lees ik dat verkeerd? En je hebt het over het vervullen van een kinderwens waarbij mogelijkheden worden toegepast? En waarom is dat niet mogelijk? Wat is daarvan de achterliggende gedachte?
Helemaal met je eens; het moet niet zo zijn dat de euthanasiepillen bij de etos moeten liggen. Er mag wat mij betreft best een "wachtperiode" zijn en een goede begeleiding om naar andere opties te kijken. Maar mensen die hun hele leven lijden, of ouderen die het leven gewoon beu zijn bijvoorbeeld, moeten die keuze krijgen vind ik.
Nou, niet helemaal. Even het voorbeeld van de oerknal daar gelaten (sorry dat ik daar niet verder op in ga), wetenschap bestaat uit verschillende disciplines: van medische wetenschap tot natuur-, wis- en scheikunde, sterrenkunde, archeologie, paleontologie, biologie, echt waanzinnig veel disciplines die elk in hun eigen werkveld onderzoeken uitvoeren, al tientallen en sommigen al honderden jaren. Met een nieuwsgierige houding onderzoeken ze, proberen ze bestaande theorieën te toetsen en te weerleggen, ontwikkelen ze methoden om de waarheid zo objectief mogelijk te benaderen en buiten dat, grijpen al deze disciplines ook nog eens in elkaar! Wat er in de paleontologie als (voorlopig) bewezen wordt beschouwd, komt overeen met de regels van de natuurkunde en de wiskunde en de biologie en ga zo maar door. Het wordt zo breed mogelijk bekeken, met alle kennis voorhanden en is niet gestoeld op emotie. Wetenschap durft met haar tradities te breken en is juist op zoek naar het volgende stukje kennis om het oude (wat misschien nog een beetje rammelde) in een ander daglicht te bekijken. Er wordt niet gezocht naar bewijzen voor iets wat ze graag zou willen zien, maar er wordt gezocht naar kennis en feiten om de wereld om ons heen beter te begrijpen. Dat is het hele idee van kennis en wetenschap. Religie en levensbeschouwing is voor sommige mensen ook een manier om de wereld om hen heen beter te begrijpen, maar het is echt op een hele andere dingen gestoeld. Om nu te zeggen dat wetenschap onzeker is omdat ze altijd in ontwikkeling is en religie niet omdat god alwetend is en het leven gedetermineerd, tja... Dat kun je doen. Voor mij is dat niet genoeg, ik ben echt nieuwsgierig en ik wil weten wat het leven is zonder dat ik dat maar moet aannemen en verder niet kan toetsen of bevragen.
Om eerlijk te zijn: ik weet het niet. Gezondheidszorg is prima, maar gehandicaptenzorg heb ik me nooit in verdiept (tot op zekere hoogte dan, zoals ik wel eens in pb heb uitgelegd). Ik heb wel een Nederlandse kennis hier in het dorp die in de gehandicaptenzorg werkt, dus zij zou daar wel over uit kunnen weiden, maar alles werkt hier weer heel anders dan in NL. En je bent echt heel erg op het Frans aangewezen, want geen hond die een woord over de grens spreekt.
Dan zie ik geen andere oplossing dan dat ik het mijn persoonlijke missie maak om Nederland om te vormen tot seculiere republiek of betere gehandicaptenzorg en meertalig onderwijs in Frankrijk! Wat heb ik toch weer veel te doen.