Ik alleen de laatste ronde..had toen de smiley van cb. Heb er nog veel liggen. Toch maar eens op mp zetten
Ik gebruik zelf geen testen.. (nog) niet.. Die eisprong klapt er hier goed in volgens mij.. al dagen druk op mijn buik, enorm gevoelige tepels en zoooo moe! Hebben er meer daar zoveel last van?
Hier ook altijd na ei meteen van deze klachten idd. Arme man hier, van ei tot na menstruatie niet te pruimen
Wie weet dit!? Ik heb het gevoel dat mijn ei gister ah eind van de middag gesprongen is. Ik baseer dit op het feit dat ik de gehele dag een drukkend ‘bolletje’ leek te voelen en ineens een soort plopje voelde en dit drukkend bolletje erna niet meer.. Vanochtend was m’n ovu test echter nog steeds donker, is dit normaal?
Ik heb ook nog nooit testen gebruikt (belandde nooit in de situatie dat het nodig was), maar verwacht dat het nu misschien wel handig is na een spiraaltje? Vorige keren gebruikte ik de pil tussendoor en dat lijkt me toch wat sneller richting je normale cyclus gaan dan een spiraaltje... Overigens had ik beide keren inderdaad na de eisprong die klachten zoals jij beschrijft! (Eisprong zelf merk ik dan weer niks van...)
Wanneer had je je piek op je ovu testen? Het kan namelijk wel zo zijn dat je het groeien gevoeld hebt en dat hij pas later spingt.
Ik ben nog aan het testen dus kan nog geen duidelijke piek aangeven, misschien morgen!? Ik stuur wel een foto morgen De ovu test van gisterochtend, gisteravond en vanochtend zijn alledrie even donker
Hmm en zijn de dan echt positief of tegen het positieve aan. Laat morgen maar even een foto zien van de testen. Onzeker eigenlijk ook weer hè?
Ik heb bij ovu testen de ervaring dat ze nooit helemaal zo donker worden als de controle streep, altijd net een tintje lichter. Eigenlijk zoals ze nu ook zijn. Ben benieuwd wat ie morgenochtend doet!
Hier de testen.. lijkt me toch wel dat ovulatie is geweest. Is het nog zinvol om er vanavond nog een keer voor te gaan ?
Na begin vorige week mn ei te hebben gehad is vandaag mn menstruatie bdoor gekomen. Toch weer jammer. Tegelijkertijd ga ik steeds meer naar het gevoel toe er vrede mee te hebben als het bij 2 prachtige kids blijft. We gaan niet eindeloos door...het verschil wordt alleen maar groter.
Lastig lijkt me dat... was het bij de eerste twee ook lastig om zwanger te worden? Overigens vind ik het leeftijdsverschil nog wel kunnen, maar ik snap heel goed dat je daar wel over nadenkt. Ben je er verdrietig om, of valt dat mee?
Wat jammer dat hij doorgekomen is. Tot hoe ver wil je gaan hè? Gaandeweg verleg je misschien ook nog wel je grenzen. Voor ons maakt het leeftijdsverschil niks uit. Ook geen tikkende leeftijd van onszelf. Maar mijn man heeft vanaf het begin gezegd we proberen het ongeveer een jaartje. Nu dat dichterbij komt heb ik wel tegen hem gezegd dat ik echt wel langer wil proberen. Gelukkig gaat hij mee. Als het voor jullie goed begint te voelen hebben jullie die grens bereikt. Maar misschien voelt dat morgen, later deze week weer heel anders hè? Dan komt misschien weer die drang om ervoor te vechten.. Komende dagen mag je in ieder geval even heel flink balen, knuf
Rustig op de bank, benen omhoog en relax! Ik ga voor je duimen! Hier mag ik denk volgende week aan de ovu testen, tellen die ook mee ?
Nou nee heb hetber niet heel lastigee merk ik. We hebben een flink medisch traject gehad bij de andere 2 en dat wilden we iig niet nog eens. In februari een miskraam gehad, heel naar, maar voor mij ook wel een teken dat het niet goed zat. Ergens ben ik dus ook zo ontzettend dankbaar dat we 2 x een kindje mochten krijgen, want artsen gaven ons maar weinig kans van slagen. Misschien maakt het dat dan ook wel dat ik onbewust het al een beetje naast mij neer aan het leggen ben.