ochtenden opstarten zonder man

Ik ook altijd alleen. Tenzij ik heel vroeg moet beginnen. Dan logeert de oudste en de jongste doen we samen klaarmaken voor dd gastouder. 1 kleed aan de ander smeert brood etc.

 

Hier is ook de ochtendspits voor mij alleen. Met 4 kinderen is dat soms best pittig, maar we hebben gelukkig ook ochtenden dat het allemaal heel soepel verloopt.

En als ik pech heb mag ik de avondspits ook nog alleen doen

 

Wij hebben een eigen zaak, mijn man werkt tot laat door, dus is er niet vroeg uit.
Hier staan de kids op 7 uur op, aankleden, man smeert het broodje (of ze doen het tegenwoordig zelf) dan maakt man lunch en ik spring onder de douche.
Ik ben om 8 uur klaar (en heb ff gegeten) en kids ook, samen springen we in de auto en gaan weg.
Dan gaat mijn man pas douchen en weg.

 

Ik vind het voordeel dat ik alles alleen moet doen, dat ik met niemand rekening hoef te houden.

 

Ik doe de ochtendspits altijd alleen. Avondspits 3 avonden alleen.

 

Wij vertrekken thuis allemaal op ongeveer hetzelfde moment, ja, ergens tussen 8u en 8u30. Dus de meeste ochtenden zijn een samenwerking tussen mijn man en ik. Als je daarop ingesteld bent (bijvoorbeeld de ene kleedt zich aan terwijl de andere zich ontfermt over de kinderen, en daarna wisselen) is het wel even slikken als je plots alles alleen moet doen.

 

Ik doe het in de ochtend ook altijd alleen doordeweeks. Om de week soms een ochtend dat hij erbij is.
Ik heb er drie van 5, 3 en bijna 1 jaar. En zitten op mijn werkdagen om 7:45 uur in de auto.
Mijn man vertrekt om 5:30 uur.

‘s Avonds wisselt het heel erg of hij er is. Soms alle avonden, soms allemaal niet of een paar.

Ik weet niet beter en doe alles in een vaste volgorde en werkt prima

 

Ik doe het op dit moment drie ochtenden, de andere twee ochtenden zorg ik dat ze aangekleed zijn/hun kleren klaar liggen en dat hun tassen grotendeels ingepakt zijn (bv. op het brood na), die laatste twee ochtenden brengt hij ze wel naar school omdat ik dan al lang en breed onderweg ben naar mijn werk. Ook een periode alle ochtenden gedaan, ook prima. ‘s avonds is hij meestal wel thuis, soms niet, geen van beide een probleem.

 

Ik doe het ook altijd alleen, of man is al weg werken (vroege dienst) of hij ligt nog in bed (late dienst).

Om 6:45 sta ik op, verzorg me zelf, pak de tassen van de kinderen in (vaak heb ik de bakjes de avond ervoor al klaargemaakt). Dek de tafel en om 7:15 uur maak ik de kinderen wakker.
Ze kleden zich tegenwoordig zelf aan en gaan we ontbijten. Om 7:50 uur gaat de oudste de deur uit en om 8:10 de jongste.

Meestal plof ik dan even neer met een kop thee en kijk even het nieuws.

 

Nee hoor, hij begint om half 9 en vertrekt rond 8 uur. We staan allemaal om 7 uur op en doen dan alles samen.

 

Bij ons is het dus afwisselend. Als de oudste naar psz gaat sta ik een half uur extra eerder op om zelf even aan te kleden enzo. Daarna doe ik de oudste en zet ik die aan tafel. Hij blijft wel goed zitten. Dan haal ik de jongste en maak ik die gereed. Soms zijn ze tegelijk wakker en neem ik ze tegelijk mee. Maar dat vind ik chaotisch.

 

Wij hebben alle variaties al gehad. Ik alleen, hij alleen, samen, ik weet van tevoren niet of ik er ben voor de ochtendspits, 7 uur iedereen droppen, geen tijdsdruk...
Nu op een doorsnee dag moeten we allebei om 8.30 beginnen. We staan rond 6.45 op, kleden onszelf aan, halen brood uit de vriezer. De kinderen trommelen we rond 7.00 uit bed. De een helpt de kinderen (ze kunnen het in theorie zelf, maar doen het niet altijd, vooral de jongste) de ander smeert brood. Man moet om 7.30 weg, ik zo'n 20 minuten later met de kinderen.

 

Ik doe elke ochtend alleen, en 5/6 avonden per week ook.

Zie geen problemen, heb gewoon een vast ritme en de kinderen weten precies waar ze aan toe zijn.

We gaan er tussen 7.30/7.45u uit. En om 8.15u zijn we op school. ‘S avonds liggen ze ook altijd gewassen/gedoucht om 18.45/19.00u op bed.

En daarna is het me-time!

 

Mijn vriend werkt verschillende diensten.
Als hij laat thuiskomt hoeft hij niet vroeg op te staan voor onze zoon.
Ik werk thuis, dus ik sta op en begin de dag, elke dag.
Op dagen dat mijn vriend late dienst heeft of vrij is staat hij om 10.00 op
Als hij vroege dienst heeft is hij al de deur uit als we opstaan

 

Mijn man vertrekt om 6.30 uur, dus ik doe ook 5 ochtenden alleen.
Regelmatig baal ik er van dat ik er alleen voor sta, vooral omdat ze beide niet echt meewerken en ik het idee heb dat ik continu aan het roepen ben dat ze even een hap moeten eten, etc.
Maar toen van de week mijn man een ochtend thuis was, schoot het eigenlijk totaal niet op en toen dacht ik: het is toch makkelijker om het in je eentje te doen.
Om 8.45 uur, als ik op de fiets naar mijn werk zit geniet ik even van de heerlijke 20 minuten rust.

 

Ik doe het met 2 alleen, maar vind dat niet lastig ofzo. Maar hier is het juist zo dat we zo’n fijn ritme hebben in de ochtend; als mijn man gaat helpen, loopt dat in de soep

 

Mijn vriend is meestal om half 6 de deur uit. Dus ja, ik doe dat alleen. Heerlijk. En zoals vandaag werkt ie een keer thuis, dan loopt het gelijk anders (wil ik douchen staat hij er onder bijv. ) en daar kan ik niet zo goed tegen.
Avondspits doe ik liever wel samen. Lukt ook prima alleen, maar dan zit ik een uur later dan als we het samen doen.

 

Wij doen het afwisselend samen of alleen, zowel in de ochtend als de avond. Het scheelt dat we gewoon het zelfde ritme en dezelfde routine aanhouden of we nou alleen zijn of met z’n tweeën. Daardoor loopt het eigenlijk altijd heel soepel.