Heeey ladys... Je trouwdag.. de meest mooiste dag van je leven ... tenminste zou die moeten zijn... Maar wat als de trouwdag tegen is gevallen door omstandigheden... Bij wie was dit ook het geval en hoe zijn jullie ermee om gegaan ?
Ik had 2 momenten die echt ontzettend tegen waren gevallen. Had beide te maken met schoonvader, mijn man heeft mij toen weer rustig gekregen en heb me er overheen gezet. Het is balen maar helaas niet anders.
Als ik het over mocht doen zou ik het heel anders doen... Ik heb me teveel laten beïnvloeden door anderen en ben teveel bezig geweest met het tevreden hebben en houden van iedereen...behalve mezelf. Teveel gasten uitgenodigd waar we te weinig mee hadden en die ik dus eigenlijk niet had hoeven zien die dag, zonde van het geld ook. Mensen die we nauwelijks zagen en ook nu niet meer zien en toen zich vol hebben gegeten en gedronken. En dat terwijl wij bij hun huwelijk niet eens zijn uitgenodigd. Dat steekt nog steeds. Volgende week zijn we 10 jaar getrouwd, nu trek ik wel mijn eigen plan. We gaan lekker een paar dagen uitgebreid genieten van ons gezin in de Efteling, gewoon met zijn viertjes.
Dit hangt denk ik erg af van omstandigheden. Bij ons waren heel veel dingen anders dan gepland, inclusief - zichzelf uitnodigende gasten die wij niet kenden. Ze hoorden van ons feest via via en kwamen ook. Zelfs verre familie die we niet kenden.; - muziek voor de plechtigheid thuis gelaten door mijn zus, - zaal laten verbouwen direct na aankomst/niet cfm afspraak, - andere taart dan besteld, - boeket groter uitgevallen dan gedacht, - schoenen zaten minder lekker, dus na 23h liep ik op blote voeten; Maar het was DE ultieme dag voor ons, we hebben intens genoten van elkaar en familie/vrienden, hebben heel veel liefde gevoeld en heel wild gefeest. Mooier kon niet. Al die andere dingen konden me gestolen worden, zijn eigenlijk alleen maar leuk om achteraf om te kunnen lachen.
Mijn eerste huwelijk was in Las Vegas, door Elvis. Geen gedoe, geen gezeik, lekker goedkoop. Beetje jammer dat ik een ongelofelijke jetlag had.... Tweede “huwelijk” (geregistreerd partnerschap) was ivm de komst van de kleine zodat alles in 1x geregeld was. Heel fijn dat ml mij vergeten was te vragen. Hij opperde het bij vrienden in de veronderstelling dat hij het al had besproken met mij.... soort van zwangerschaps dementie?? We willen in de nabije toekomst wel trouwen met een groot feest dus mag hij het binnenkort goedmaken door een fatsoenlijk aanzoek te doen
Als je van tevoren bedenkt dat het de mooiste dag van je leven moet zijn, leg je de lat ook wel heel hoog. Als het een prima dag was, is het toch ook goed? De mooiste dag komt dan wel een keer onverwacht op een luie zondag of zo. Het is maar één dag, wat telt is je huwelijk, elke dag weer een nieuwe kans om daar het beste van te maken Overigens had ik zelf op mijn trouwdag zo'n stress dat ik geen hap door mijn keel kreeg, wel jammer want het eten scheen erg lekker te zijn geweest
Mijn trouwdag verliep soepel en was erg mooi en gezellig. Alleen jammer dat een van mijn neefjes een kater had. Gasten waren zich helemaal zorgen aan het maken en heel drama er om heen maken dat hij zo ziek was etc. Manlief heel droog moet die maar nie zo zuipen.
Mijn trouwdag was awesome!! Ja, we hadden 1 ongenodigde gast, ik ben vergeten te eten (hahaha ja echt!) Het ergste wat je denk ik kunt overkomen is dat je met de verkeerde trouwt of dat je ruzie op je trouwdag met je man of schoonfamilie zou maken of dat voor jou belangrijke mensen in het ziekenhuis of erger zouden beladen... Maar verder moet je niet te druk maken.
hoe ik me mijn trouwdag had voorgesteld........ groot, veel vrienden en familie, op een mooie locatie ergens achteraf, mooi weer, grote prinsessen jurk, mijn kinderen die achter de jurk liepen of bloemenmeisje waren ofzo, en de hele dag feest etc etc echt alles er op en eraan zeg maar. maar mijn schoonmoeder en ik lagen elkaar niet.... en ze heeft mij meerdere malen verteld dat als haar zoon wat zou overkomen.......zij mij alles af zou pakken en ik op straat zou staan.( nja echt op straat staan zou niet gebeuren want ik kan gewoon altijd terug naar mijn ouders maar toch) we hebben de opties overwogen zoals testament of samenlevingscontract maar die kosten waren best hoog. maar wij wouden toch wel geregeld hebben, we hebben besloten op de maandag ochtend gratis te trouwen, alles zou geregeld zijn, het huis zou van ons samen zijn, onze eventuele kinderen zouden niet erkend hoeven worden en als ons gezin compleet was zouden we een feest geven waar je u tegen zegt we trouwden dus gratis.... hierbij mochten we beiden 2 hooguit 3 personen uitzoeken, mijn man wou zijn ouders, ik mijn ouders en zusje, tot de laatste minuut wou zijn moeder niet komen, pas toen ze door had dat het echt ging gebeuren besloot ze toch te komen. we zijn daarna in een restaurant wezen ontbijten, overdag hebben we wat voor ons zelf gedaan ( man en ik), en in de middag zijn we weer samen gekomen met een paar vrienden en familieleden en zijn we heerlijk uit eten geweest. we hebben nu 4 kinderen ons gezin is compleet..... we hebben (hadden) flink gespaard maar besloten 2 jaar geleden dat 4 kinderen in onze woning met 3 slaapkamers toch wel te klein was en besloten dat geld te gebruiken voor een aanbouw,dakkapel nieuwe keuken/badkamer etc, mijn schoonvader doet alles zelf dus we hoefden alleen materiaal te betalen. anyway..... ik zie mijn droombruiloft voorlopig niet gebeuren, we hebben vorige maand onze 10 jarig huwelijk gevierd en ik vind het goed zo, als we nu een groot bedrag bij elkaar zouden hebben voor een bruiloft zou ik denken "daar kunnen we 5/6 keer van op vakantie met ons hele gezin haha. het was niet de dag die ik ooit voor ogen had, maar ik ben nog steeds blij dat ik hem mijn man mag noemen, hoe de trouwdag ook was.
Ik heb van onze trouwdag echt niet kunnen genieten. Mijn jurk was te groot omdat ik de laatste 2 weken nog wat extra gewicht kwijt raakte... stond de hele dag te trekken aan dat ding omdat ik bang was dat mijn boobies eruit zouden vallen... niet leuk want heb me de hele dag onzeker gevoeld
Ik ben vreselijk ziek geworden op mijn trouwdag, gelukkig na de foto's en het ja woord. Het was zo vreselijk... maar ik kijk er niet vervelend op terug! Het heeft 1 voordeel, iedereen weet nog hoe het was hahahahaha
Mijn trouwdag was echt naar. Niet voor de gasten, die hadden het goed naar hun zin, maar voor mezelf. Ik heb alle foto's weggedaan, maar mijn man heeft ze nog wel. Ik hoef ze alleen niet te zien. Mijn trouwjurk in een vuilniszak gestampt en meteen weggegooid. Ik zou het graag nog een keer over doen, alleen met mijn man en zonder anderen erbij. Misschien voor ons 10-jarige jubileum, dat duurt niet zo lang meer. Gelukkig ben ik er niet minder gelukkig om getrouwd.
Ja, de mijne. Variërend van rot weer tot aan zeer erge bemoeienissen vanaf (goddank inmiddels ex-) schoonfamilie. Hieronder enkele voorbeelden, en ja echt, het is gebeurt: ‘Dit moet zo want zoals jij het geregeld heb is niet goed, dat moet anders want dan zie je de bloemen beter, je jurk zit niet mooi, je haar had je beter helemaal op kunnen steken, met jouw figuur had ik toch voor lange mouwen gekozen, de fotograaf is niet goed hij is te dik en zit veel, het eten duurt te lang, de wc’s zijn te ver lopen, de parkeerplekken nihil, de trouwplechtigheid was erg aan de korte kant, je ziet er vermoeid uit, goh de taart is een beetje aan t smelten (was 29 graden). En dan tegen die dame die hem gemaakt had lopen klagen. En die had zo haar best gedaan. Schaamde me dood! Ben uiteindelijk 11 maanden laten gescheiden. En die dag.... die was de beste dag van mijn leven! Mooier kon niet (Overigens wil ik even melden dat mijn ex en ik goede vrienden zijn, hij inmiddels een topvrouw heeft die een fantastische bonusmoeder is voor onze dochter! Zijn familie was gewoon zwaar ruk )
Mijn bruiloft duurde 20 minuten en er was helemaal niemand bij. Daar viel niet zoveel aan te verpesten. Ik heb ook nooit het idee gehad dat een trouwdag de mooiste dag van je leven zou zijn. Ik dacht altijd aan andere dingen. De dag dat je erachter komt dat je (gewenst) zwanger bent, de eerste schopjes voelt, de opluchting dat die bevalling achter de rug is, de dag dat je je kind voor het eerst ontmoet, de eerste dag waarop je wakker wordt en je je volmaakt gelukkig voelt met man/vrouw en eventuele kinderen... zoveel dagen die nog moeten komen. Natuurlijk is het niet leuk als je trouwdag tegen valt. Maar je hebt nog een prachtig huwelijk voor je waarin je hele mooie dagen gaat meemaken. En als je het echt niet los kan laten. Vlieg dan over een jaar met zijn tweetjes naar een prachtige bestemming en geef elkaar dan opnieuw het jawoord. Gewoon lekker met zijn tweetjes, in een prachtige jurk en daarna een heerlijk diner en een wilde vrijpartij
Wij waren vergeten een trouwtaart te regelen gelukkig waren er wel genoeg kleine gebakjes En het diner viel me tegen, te misselijk door de zwangerschap
Wij gaan nu beginnen met het plannen van een bruiloft. De eerste tegenvallers van mijn schoonmoeder zijn er al. Vriend had gezegd het zelf tegen ooms en tantes te willen vertellen, dit bleek schoonmoeder dus al gedaan te hebben, waarom hij dat nou zo erg vond.... Daarbij zijn de eerste eisen over zijn pak al gevallen en inmiddels is ze al zover dat ze niks meer met de bruiloft te maken wil hebben. Het speelt nog geen week! En dit is precies waar mijn vriend zo bang voor was..... maar gelukkig blijft hij enthousiast, alleen bang voor de reactie van zijn moeder bij alles. Gelukkig zijn wij het er beide over eens dat het onze dag is en dat wij het doen hoe wij het willen, tot aan de locatie aan toe, waar ze ook al wat over te zeuren had! Zo mijn frustratie van afgelopen week is er uit