Daarom hebben wij onze katten voor al het mogelijke verzekerd, omdat ik vind dat wij verantwoordelijk voor die katten zijn en dat als er wat aan de hand is het dus niet moet zijn dat wij een x aantal 1000 euro bij wijze van niet kunnen betalen. Sommige verklaren ons voor gek dat wij ze verzekerd hebben, maar ons geeft het rust.
Wij sparen, hebben behoorlijk wat direct bij de hand (meer dan 10.000) en hebben de rest belegd in langlopende fondsen en vastgoed, zodat we op een target date van ongeveer 10 jaar van nu genoeg dividenden krijgen om van alle kinderen ongeveer de helft van de maandlasten van een uitwonende studie te betalen. En de rest lenen ze maar bij
Onze school heeft een afdekhoes over de zandbak. De peuterspeelzaal waar dochter eerst zat, heeft dat ook. Ik dacht eigenlijk dat dat inmiddels zo'n beetje normaal was... Maar blijkbaar niet dus.
Dit zal mss wel gaan over een stel dat jij kent maar ook dit geldt niet voor iedereen waarbij 1 van de 2 niet werkt. Soms kan een persoon niet werken zonder dat daar echt wat aan te zien is.
Klopt inderdaad. Maar in dit geval is het onwil en dus een bewuste keuze. En dat hoeft geen probleem te zijn, zolang ze maar niet zielig gaan doen met 'we hebben geen geld en kunnen niet sparen'. Dat geldt niet voor iedereen. Ik ken ook iemand die compleet afgesnauwd wordt door haar baas en een ander zou er gillend wegrennen, maar omdat haar man werkzoekende is op het moment, doet ze dat niet. Daar kan ik dan ook heel veel respect voor opbrengen want heel veel mensen hadden gezegd 'bekijk het maar' en in zo'n situatie kan ik dat ook helemaal begrijpen
Ik ben het helemaal met je eens. Wij hebben zelf al veel geld aan onze kater uitgegeven. Mocht het nodig zijn, zou ik het zo weer doen. Daar is een buffer toch ook voor?
Idd, waarom zou je je verzekeren voor iets wat je sowieso nodig hebt? Bij iedereen gaat deze verzekering uitkeren en ergens moeten ze toch hun winst vandaan halen. Wij sparen gewoon elke maand een bedrag voor een uitvaart. Dat 'kost' je ook wel elke maand, maar dan heb je wel zelf de beschikking over het geld.
Inkomensgrens vind ik dan weer lastig. Want onder welke grens zou je dan geen dieren mogen? Als ik hier ons maandinkomen (vriend en ik samen) neerzet, durf ik te wedden dat 90% zich afvraagt hoe we daar in godsnaam van rondkomen. En dan hebben we 2 honden, 3 katten en 2 cavia's. Die allemaal gewoon goed voer krijgen, ontvlooid enz worden en naar de dierenarts kunnen indien nodig. We sparen. Voor dochter, straks voor nr2, en ook voor onvoorziene uitgaven. Niet veel, maar hebben inmiddels wel beiden een buffer. Geen schulden (oké, hypotheek, maar verder geen leningen oid), we doen gewoon leuke dingen, hebben een goede auto en kunnen iets leuks kopen als we dat willen, zonder dat we in het rood komen ofzo. En dat van een inkomen dat eigenlijk net een paar tientjes boven de bijstandsnorm is. De hoogte van het inkomen maakt volgens mij dus niet zoveel uit. Hoe dat geld besteed wordt, dát is vaak het probleem...
Oh dat mag hoor. Heb me er eerder deze week behoorlijk aan geërgerd toen ik in een drukke supermarkt achter zo'n kindje en haar moeder stond. Een bijna lege band, want enkel hun boodschappen stonden erop, en een rij achter je en niks neer kunnen zetten was gewoon heel erg niet leuk
Beetje rare vraag misschien, maar zijn mensen mensen die vinden dat er een inkomensgrens voor huisdieren moet komen ook voor een inkomensgrens voordat je kinderen mag krijgen? Kinderen zijn veel duurder dan huisdieren.
@Juul75 inkomensgrens vind ik lastig te trekken voor een kinderwens. Want met dure spullen ben je zeker niet een betere moeder. Het is maar hoe je je geld uitgeeft he Het is al eens eerder gezegd; een IQ grens zou een goede optie zijn
Ja eigenlijk wel. Als je wel eens ziet dat mensen super in de shit zitten en dan zwanger zijn van de tweede/derde etc. denk ik echt why?! Zorg eerst dat je je leven op de rit krijgt.
Maar, zoals ik bij het huisdier-deel ook al zei: hoeveel is dan te weinig? Wanneer heb je genoeg voor een kind? Daar kun je m.i. geen concreet bedrag op zetten, want dat bedrag kan heel verschillend worden besteed. Wij wonen in Oost-Groningen. De woonlasten hier, zijn bijvoorkeur al een enorm stuk lager dan in de randstad. Met ons inkomen krijgen we volgens mij niet eens een huis in de randstad... Dus een inkomensgrens vind ik niet echt realistisch.
Is dat zo (even uit nieuwsgierigheid)? Onze vrienden zijn op zoek naar nieuwe woning en het gespaarde deel op huidige hypotheek telde niet mee als eigen inleg. Deze werd door de adviseur gelijk verrekend in de hypotheek. Daarbovenop werd nog het eigen inbreng berekend. Ben nu benieuwd of dat klopt.
Het is ook niet realistisch. Maar ik zou het wel mooi vinden als er zoiets zou komen. Waar de grens dan moet liggen zou ik inderdaad niet weten. Maar denk dat je daarmee wel een hoop ellende bij de kinderen kan besparen.
Is ook lastig hoor, maar jullie zijn dan wel de uitzondering op de regel.. Ik zou dan eerder denken aan dat je moet aantonen dat je genoeg ruimte hebt qua uitgaven om daarbij ook nog een huisdier te verzorgen, en dat je genoeg buffer achter de hand hebt om noodzakelijke behandelingen te betalen.
Ik vind dit ook een lastige Maar dat is meer omdat wij vroeger niet veel hadden. Hier konden mijn ouders niks aan doen , mijn moeder was al zwanger van mijn broertje toen mijn vader een zwaar ongeluk kreeg en arbeidsongeschikt werd. Ondanks alles hebben mij ouders er wel alles aangedaan om ervoor te zorgen dat wij een goeie jeugd hadden. Kreeg pas op latere leeftijd het besef dat wij gewoon best wel arm waren. Sommige mensen hebben ook gewoon echt Pech , waarom zou je ze dan een kinderwens ontzeggen? En natuurlijk mensen kunnen een kinderwens uitstellen totdat het weer beter gaat. Maar als jij al 30 geweest bent en je weet dat het nog er paar jaar kan duren snap ik wel dat je toch voor kinderen kiest. Of moeten die mensen dan maar helemaal geen kinderen krijgen ??
Ik Vind dat verspilde energie om je aan zoiets te ergeren. Die paar minuten doen het hem dan ook niet.
Ik vind persoonlijk dat je financieel stabiel moet zijn voordat je aan kinderen begint.. Aan de andere kant: Voor mensen heb je allerlei verzekeringen die je beschermen tegen hoge kosten.. En je kinderen laat je niet inslapen als je die niet kan betalen..
Lijkt me een beetje eng als er een inkomensgrens voor kinderen komt: verplichte anticonceptie onder een bepaald inkomen? Gedwongen adoptie/abortus?