Ik ben het met je eens dat het slim is om te kunnen sparen en anders toch iets gaan doen aan je inkomen vergroten (totale bedrag is niet per se van belang, is namelijk van ontzettend veel afhankelijk), maar dat je gebruik maakt van de regelingen die er zijn en dat geld gebruikt om van te leven, vind ik niet zo vreemd. Als morgen de kbs, KGB en zorgtoeslag wordt afgeschaft kan ik mezelf ook nog redden, maar die kans is niet zo groot. De kans dat ik morgen mijn baan verlies is aanzienlijk groter (en die kans is ook beperkt momenteel). Dus zie ik die bijdragen wel degelijk gewoon als inkomsten en neem ik die mee in de berekening of ik genoeg geld heb om afdoende van te leven. En wat voor de een afdoende is, is voor de andere luxe en voor weer een ander armoede, dat valt niet te vergelijken.
Vooropgesteld vind ik het prima dat jij zo denkt en bedoel ik dit niet aanvallend. Maar in het geval van het overlijden van mijn vader hadden wij er wel heel veel aan dat hij een flinke spaarrekening opgebouwd had! Ik was vreselijk blij dat we niet ons huis uit moesten bijvoorbeeld (mijn moeder kon de hypotheek af blijven betalen vanuit de buffer, dit was waarschijnlijk op alleen haar salaris niet gelukt) en het moet voor mijn moeder ook een heel stuk gescheeld hebben dat ze zich niet druk hoefde te maken over het betalen van de begrafenis, een nieuwe auto toen korte tijd later de oude het begaf, een beugel voor mij etc.
Ik begrijp je ergenis maar ik word ALTIJD gewoon ingehaald door fietsen en brommers/snorfietsen. Ook op de smallere fietspaden. Misschien omdat ik er rekening mee hou en zover mogelijk aan de kant rij? Maar ik heb niet het idee dat ik andere in de weg zit. Haha een man op een bakfiets. Nog nooit gezien eigenlijk
Maar nogmaals, zoals ik al eerder aangegeven heb zijn wij verzekerd voor de begrafenis, het hele gezin, de nabestaande zullen dus qua financiën geen omkijken hebben naar de kosten van de uitvaart want we zijn ruim verzekerd. Wij hebben het hier zo geregeld dat mocht één van ons komen te overlijden dat de ander dan gewoon in dit huis kan blijven wonen. Wij hebben een buffer maar geen spaarrekening van 10.000 euro. Een auto zouden we aan kunnen schaffen indien nodig maar geen hele nieuwe uit de winkel en dat is ook niet nodig, het is en blijft een luxe artikel vinden wij. Een beugel voor de kinderen daar zijn we voor verzekerd, we krijgen tot 75% vergoed. En tja, als bijvoorbeeld zoiets als de vaatwasser kapot gaat dan kunnen we dat aanschaffen maar misschien niet meteen, nou dan zul je in het ergste geval even moeten wassen met de hand. Wij leven gewoon niet zo heel erg in het '' Wat als '' we zien het op dat moment zelf wel. Ik geef liever nu mijn geld uit dan dat ik het alleen maar op de spaarrekening zet met de intentie '' Wat als '' En nee wij kunnen niet EN lekker op vakantie (bijvoorbeeld) EN sparen dus wij kiezen er voor om nu te genieten en aan de kleine buffer komen we enkel als het echt nodig is en echt niet anders kan.
Ik begrijp je keuze hoor, ik wilde alleen zeggen dat het in sommige situaties wel heel erg fijn is en je er wel degelijk wat aan hebt als je die buffer hebt. En wij gingen vroeger af en toe heel eenvoudig op vakantie, stacaravan ergens in NL maar ik weet niet of dat zuinigheid was of dat buitenland vakanties geen prioriteit/interesse hadden van mijn ouders eigenlijk. Wel herinner ik mijn kindertijd als heel fijn en onbezorgd in ieder geval.
Ik weet niet wat voor mensen jij dan over de vloer krijgt maar ik werk in het dierenasiel als vrijwilliger samen met andere mensen die om wat voor reden niet kunnen werken. De meeste hebben gewoon 2 katten en daar heel veel verdriet van als er eentje sterft. Ik heb zelf verschillende cursussen gevolgd trouwens via het asiel. Misschien niet netjes als ik dit zeg maar dit klinkt alsof je vooral veel aso's over de vloer krijgt. 5,katten en 2 honden is echt belachelijk. Zelfs 3 katten is al veel. Als een kat ouder word,ben je al snel 600€ kwijt. Wat ik nu kan betalen want ik ben getrouwd en we delen de kosten. Normaal alleen had ik het ook kunnen betalen van het beetje spaargeld maar niet nu ik 3 katten in 1,6 jaar verloren ben door ouderdom. Daar heeft mijn man echt mee moeten helpen. Ik pleit dan voor 1 kat voor die mensen die in een afgezette tuin kan want 1 kat kan eenzaam zijn en word bij ons niet geadopteerd als er 40 uur gewerkt word en de kat zit in een flat. Geen idee wat iemand die niet kan werken doet met zijn dag. Hoe dan ook,ik heb ze wel es meegemaakt die bullebakken aan de balie die zeiden: 'jullie nemen deze hond aan of ik flikker hem in de sloot'. Dan praat ik nog niet eens over sorry again de minder slimme of wat aso mensen die hun normale korthaar een nestje laten krijgen en zo het kittenprobleem instant houden. Verplicht steriliseren zoals in Belgie! Overigens ben ik al een maand intens verdrietig over mijn kat die een maand geleden ingeslapen is.. Het doet pijn tot in mijn botten.
Daarvoor hebben wij een verzekering afgesloten. Kost 10 euro per maand, komt 200000 vrij. Kun je niet tegen sparen.
Buitenland vakanties zitten er hier ook niet in. Ja naar Frankrijk met de auto naar inderdaad een Camping Maar dat maakt voor ons niet uit, wij genieten er sowieso van. En in sommige gevallen is een buffer inderdaad altijd fijn maar een buffer van 10.000 euro waar hier soms over gesproken word vind ik persoonlijk echt overdreven. Maar goed, ieder zijn ding.
Tja we kunnen blijven discussiëren maar wat mijn punt is, is dat niet alles te verzekeren valt en juist voor onvoorziene dingen is het erg fijn. En ik vind het persoonlijk voor bepaalde dingen ook fijner om het uit eigen zak te kunnen betalen dan afhankelijk te zijn van de voorwaarden die een verzekering je oplegt. En studies van kinderen etc. vallen helemaal niet te verzekeren. Schoolkosten en -boeken voor mij kwamen ook allemaal uit die buffer. En dat betekende niet dat ik zelf niks uitvoerde want ik had vanaf mijn 14e een bijbaantje van 12 uur per week.
Wij hebben ook een levensverzekering en daar bovenop een verzekering op de hypotheek. Maar helaas keren die onder bepaalde voorwaarden niet uit, de kleine lettertjes zeg maar. Daarnaast, bij invaliditeit keren ze ook niet uit. Daarom hebben we toch een spaarrekening, daar staat een jaar inkomen op, voor noodgevallen. We hebben die hopelijk nooit nodig en dan kunnen we mooi eerder met pensioen.
Stiekem ben ik dus best wel een beetje jaloers. Ik vind dat mijn man en ik moeten sparen voor het zinnetje 'wat als' nou wij sparen dus, maar doen helemaal niks met het gespaarde geld. We weten ook niet waarvoor we sparen en buiten dat halen we nooit wat van de spaarrekening af. We hadden laatst zelfs een gesprek dat we pm nog wel meer zouden kunnen sparen. Na jou post ben ik eens even na gaan denken. Misschien moet ik toch maar eens doe nieuwe garderobe gaan shoppen die ik mijzelf beloofd had na de bevalling. Maar zelfs dat durf ik dan niet van de spaarrekening te doen.
Leuk topic! Ik gooi er een nieuwe in: Mensen met een verstandelijke beperking moeten verplicht aan de anticonceptie. Ik heb te vaak gezien dat zwakbegaafde dames/heren kinderen krijgen en dat deze kinderen uiteindelijk uit huis geplaatst worden na jaren onder toezicht te staan bij jeugdzorg. Ik ben dus voor verplichte ac bij een verstandelijke beperking. Ik zou alleen niet weten wat dan de grens is. Dat blijft lastig.
Deze is niet nieuw, is al een paar x genoemd in de afgelopen 180 pagina's. Waar ik persoonlijk toch wel moeite mee heb, is dat er zat zogenaamd "begaafde" mensen zijn die kinderen krijgen en het vervolgens verwaarlozen en/of mishandelen. Ik denk dat menig minderbegaafd persoon, beter in staat is voor een kindje te zorgen (en who cares als dat met iets van ondersteuning gebeurt?) dan de mensen die als normaal bestempelt worden. Die hoeven toch ook aan niks of niemand rekenschap af te leggen over het krijgen van kinderen?
Bij begaafde mensen is het natuurlijk lastig een grens te bepalen mar meerdere malen een kind uit huis zou denk voor mij wel genoeg zijn. Verder denk ik dat de grens moet liggen bij verstandelijke beperking. Moeilijk lerende mensen kunnen evt met hulp ijdien nodig denk best een kind liefdevol opvoeden. Als onze dochter een kind zou krijgen weet ik zeker dat ik het dan kan opvoeden want aangezien ze zelf niet zelfstandig zal kunnen wonen kan ze mijns inziens ook niet voldoende voor een kind zorgen. In haar geval wil ik dus voorkomen dat het zover komt. En ik denk dat dit voor zo goed als alle mensen met verstandelijke beperking geld.
Zo doen wij het ook, ondanks dat we veel meer te besteden hebben. Het verschil is dat het voor ons makkelijk is om daar van af te wijken, dus als ik een keer iets leuks voor kinderen zie kan ik dat kopen. Maar de basis is hetzelfde. Zeg het me als ik het verkeerd heb, maar ik lees in jouw post de impliciete aanname dat'rijke' mensen allerlei A merken, snoep en dure spullen kopen. Dat hoeft dus niet. Ik vind het zonde om meer uit te geven dan nodig is terwijl je het verschil niet eens merkt. Ik wil mijn kinderen ook graag de waarde van geld meegeven en dat het echt niet over de plinten klotst, ondanks dat we voldoende hebben.