Interessant, ik ontdek dit topic nu pas. Ben ook benieuwd hoe het nu gaat, veel is herkenbaar. Mijn zoon is ook heel gevoelig, hoort, ziet, voelt en ruikt alles en dat is soms best vermoeiend. Het gaat met zijn gehoor wel beter in die zin dat hij prikkels iets beter kan verwerken. Eerst zat hij vaak met zijn handen op zijn oren en hij heeft ook op school een tijdje met een oorkappen tegen de herrie gewerkt. Dat op een podium staan is ook herkenbaar. Hij moet op school minstens 1 x per jaar wat doen, verder mag hij kiezen. Jenaplan, dus presenteren en op een podium neemt wel een belangrijke plaats in. Maar hij kan buikpijn van de zenuwen hebben of slecht slapen. Ook van spreekbeurten (3 per jaar, volgend jaar 4). Mijn zoon is getest, omdat hij in groep 3 echt vast liep met zijn gedrag en bleek hoogbegaafd. Op school is wel het e.e.a. aangepast, maar veel vindt hij toch nog saai. Ondertussen kan ik hem minimaal eens per week van school halen vanwege buikpijn en/of hoofdpijn. De huisarts kan niets vinden, ook een uitgebreid bloedonderzoek gehad. Misschien toch van alle stress, hij had wel erg gespannen spieren, een niet echt passende onderwijsomgeving (is hier ook niet in deze plaats) etc. Vorige week sprak ik een moeder met een heel slimme dochter die er ook letterlijk ziek van was op een gegeven ogenblik, bij haar had een kinderpsycholoog goed geholpen, daar heb ik de naam van gehad. Maar ik ben me ook aan het verdiepen in hypnotherapie n.a.v. een uitzending op t.v. daarover van een week of 3 geleden. Schijnt bij buikpijn vaak beter te werken dan medicijnen. Je leren ontspannen enz.
Ik vind het ook erg fijn om herkenning te lezen. Soms kan ik me zo enorm machteloos voelen. Het doet echt pijn om mijn mannetje zo een strijd zien te hebben.. @tupp, we hebben slaapklets nog wel maar zijn bolletje zit soms zo vol dat het geen zin heeft. Praten gaat ook niet dan, volledig vast zit hij dan. Het enige wat helpt is naar buiten, fietsen, het strand of het bos. Niks vragen of zeggen maar er alleen maar zijn. Op school hebben ze ook meerdere keren gezegd, we maken ons echt zorgen, ik maak me ook zorgen. Ik wil zo graag dat we een goede basis kunnen leggen voor zijn verdere leven. Ik wil dat hij zich fijn mag voelen in zijn vel, niet zo heel de wereld op zich wilt nemen. Hij mag verdrietig zijn maar het zou zo fijn zijn als hij dat ook weer makkelijk kon loslaten. Ik ben echt blij dat het bij jullie zoveel beter gaat nu! Heel fijn om te lezen!
@einad, wat vervelend zeg. En inderdaad, je wil gewoon zien dat ze gelukkig zijn. En wat vervelend dat het allemaal zo lang duurt; ik vond het bij ons al lang duren, maar jullie zijn al veel langer bezig . Je wil ze zo graag helpen, maar als je niet weet wat er is, is dat zo lastig. @tupp, fijn dat jullie klaar zijn bij de psycholoog en dat zoon het ook zelf aangeeft. @Jo79, hier hebben we recent gehoord dat dochter HB is en volgende week hebben we een gesprek op school. Ik ben ook benieuwd wat ze hier gaan aanpassen. Ze mocht de laatste weken zelfstandig haar rekenwerk afmaken voor de rest van het jaar. Dat vond ze al heel fijn, maar door de cito/schoolreisje en zo hebben ze maar weinig gerekend de afgelopen tijd en toen was ze daar weer verdrietig over. Hier merk ik ook altijd aan dochter als het niet lekker gaat, dan zit ze enorm bleek, wallen onder de ogen, moe. Ook wel eens voor bij de HA geweest, maar daar kwam niks uit. Op de HB-facebookgroep was trouwens pas een post over hypnotherapie en de ervaringen er mee. Ik weet niet of je daar lid bent. @podiumvrees, hier juist totaal niet. De oudste heeft dat wel, maar dochter totaal niet. Die geniet ervan om in de aandacht te staan.
@nelta , ja hier is het einde van het schooljaar ook vaak wat drukker met andere activiteiten. Vaak dingen die de meeste kinderen leuk vinden, maar hij is gewoon liever aan het werk. Wel van Pharos fb-groep lid, maar niet van die hb-groep groep, zal wat anders zijn denk ik?
Ja deze is van de stichting Hoogbegaafd, maar toevallig kwam het onderwerp hypnotherapie, daar pas langs.
Interessant, ga ik daar ook eens kijken. We zitten nu in zo’n negatieve buikpijnspiraal en medisch is er niets gevonden.
De aanpassingen op school voor HB kinderen blijven lastig. Ik ben zelf juf en heb een aanvullende opleiding gevolgd over hoogbegaafdheid. In theorie weet ik dus precies hoe het moet. (Ik verzorg zelfs nascholing aan andere leerkrachten). Maar de praktijk is lastiger. dat geef ik eerlijk toe. Het vraagt veel van je klassenmanagement / planning. Op een gegeven moment heb je vaak wel een systeem dat werkt in 'gewone' weken. Maar ik weken dat je flink moet schuiven met je planning (sportdag, schoolreis, cultuur-uitjes, cito-afnames, Hemelvaar, musical... kortom: de maanden mei-juni-juli ) dan ligt het vaak weer op zijn gat. Nou ja, niet dat ik nu helemaal niks meer door voor de meerbegaafden in de klas. Maar het is deze periode wel minder. En dat is dus al bij een leerkracht die ècht de noodzaak ziet en de middelen heeft... Ik zie op heel veel scholen dat zelfs dat er niet is. Op veel scholen ontbreekt die kennis en kunde echt nog. Dus kijk daar echt naar op de school van je kind: Heeft het hele team nascholing gehad? Is er iemand die 'affiniteit' heeft met die groep meer-/hoogbegaafden? Hebben ze materialen die ze kunnen inzetten als verrijking, die kinderen echt uitdaagt op die hogere denkniveaus? Het is heel lastig om dit soort dingen als ouder de school in te krijgen. Het helpt vaak als je iemand binnen het team mee krijgt, waarbij het kwartje valt dat kinderen die hoogbegaafd zijn echt iets anders nodig hebben om te voorkomen dat ze vastlopen. Zo iemand kan de boel dan vaak intern wat aanzwengelen. Ik vind zelf, voor leerkrachten, het boek "De 7 uitdagingen van hoogbegaafdheid" van Tijl Koenderink heel fijn leesbaar. "Passend onderwijs voor begaafde leerlingen" van Sylvia Drent en Eleonoor van Gerven is heel praktisch. Dit zijn echt boeken die je aan leerkrachten kunt aanraden, als je denkt dat ze ervoor open staan. Voor ouders vind ik "Hoogbegaafd - Als je kind (g)een Einstein is" van Tessa Kieboom een prettig boek.
Ja, wij zijn ons er zeker ook van bewust dat het niet makkelijk is/zal worden. Gelukkig kunnen we ze thuis wel aardig uitdagen; juist met niet schoolse dingen. We weten ook nog niet bij wie ze in de klas gaan komen volgend jaar. We hopen dat volgende week ook de juf van volgend jaar kan aansluiten; dat lijkt ons persoonlijk zinvoller, dan de juf van dit jaar. En we willen het ook kort over onze zoon hebben. Hij zit beter is in zn vel dan dochter, maar het zou ook niks verbazen als hij ook HB blijkt. We vinden het iig wel belangrijk dat hij leert leren. Iets want zowel mijn man als ik niet hebben geleerd. Ik ben trouwens zelf De begeleiding van hoogbegaafde kinderen van James Webb aan het lezen. Ook erg interessant en goed leesbaar en ook herkenbaar voor mezelf. Ik snap mezelf nu soms ook wat beter. Wij zijn beide niet getest, maar hebben zonder enige moeite het VWO gedaan, en ook in de zijnskenmerken van HB herkennen we ons wel.
Ik heb er meteen werk van gemaakt en nu doen we thuis hypnose via een pakket van de maag-darm-leverstichting. Ons zorgverzekeringspakket was net te laag voor vergoeding via een therapeut en de huisarts had toch al e.e.a. uitgesloten. Dan heb je een werkboek en geluidsbestanden en wat uitlegfilmpjes. Elke dag moet je minimaal 1 x die oefeningen doen, klinkt zweverig, maar het zijn ontspanningsoefeningen, ademhalingsoefeningen etc. Verder mogen we het niet meer over buikpijn hebben, er naar vragen enz. En dat doen we nu ook maar bij hoofdpijn. Het duurt 3 maanden en steeds komen er nieuwe oefeningen bij. Als je niet meer over die buikpijn mag praten (je mag wel afspreken eens per week er kort over te praten ofzo), dan merk je pas hoeveel je er op bent gaan letten. Bang zijn dat teveel vet eten, schrokken of bepaalde voedingsmiddelen verkeerd gaan vallen, dat hij hoofdpijn krijgt als hij te weinig drinkt of een paar uur geen brilt draagt etc. Dat is even wennen. Al heb ik toch geen woorden nodig om te merken of hij hoofdpijn en/of buikpijn heeft, maar het is wel goed om je er niet meer zo op te focussen. En, afkloppen, afgelopen week heb ik hem geen enkele keer van school op hoeven halen doordat het niet ging en hij had 3 x een buikpijn/hoofdpijn moment zo aan hem te zien, maar het ging sneller over dan normaal. Terwijl hij toch wel een drukke en heftige week had. Ik ben heel benieuwd hoe het de komende weken gaat. Al gaat het nu sinds maanden eindelijk een wat beter i.p.v. hetzelfde of slechter. Ik laat nog weten hoe het verder gaat.
Goed dat jullie iets gevonden hebben Jo79! Ik hoor graag over een paar weken nog eens van je of hebt werkt. Ik reageer wat minder, omdat het met onze zoon gewoon een stuk beter gaat nu. Misschien wel hoopvol om een keer te lezen, maar waarschijnlijk niet fijn om steeds opnieuw te lezen terwijl je eigen kind nog niet lekker in zijn vel zit. Maar ik blijf zeker meelezen!
@Jo79 bijzonder dat je dat ook zelf thuis kan doen. Merk je al wat? Of is het daar nog te snel voor. @tupp Fijn dat het goed gaat bij jullie! Lekker van genieten. Hier hebben we straks het gesprek op school met de orthopedagoog erbij. Ik ben heel benieuwd wat school haar volgend jaar gaat bieden. Ze is nu nog enthousiast over groep 4 en ik hoop dat we dat een keer langer kunnen volhouden dan een paar weken. Verder gaat het hier wisselend; de ene keer heel goed en de andere keer is het weer huilen/boos worden om niks. Nog twee weken, dan hebben ze lekker vakantie. Ik denk dat dat ze ook wel goed zal doen.
Wij hebben vandaag de uitslag gehad, het was niet echt wat we verwacht hadden. Veel valt op zijn plek maar de toekomst is onzeker. Het is zo ontzettend complex. HB maar met een enorme vp-kloof van bijna 60 punten. Zelfs de kinderpsycholoog gaf aan dat hij dit zelden gezien had. @nelta, hoe is het gesprek gegaan? @tupp, wat ontzettend fijn! @Jo79, ook fijn om te lezen dat het wat beter gaat nu! Hopelijk mag hij dit zo voortzetten.
Oh, dat is zeker een grote kloof. Hebben ze wel adviezen voor school etc. om daar mee om te gaan in de praktijk? Mijn zoon is ook toe aan vakantie. En juist die laatste weken zijn zo druk vol bijzondere activiteiten enz., waardoor hij alleen maar eerder overprikkeld raakt. Ja, het gaat nog steeds best aardig. Het is niet weg, had ik ook niet verwacht, maar minder frequent en korter van duur. Gisteren zei hij ook dat hij beter niet zoveel had kunnen eten met een moeilijk gezicht. Ik heb iets van ‘tja’ gezegd en mijn schouders opgehaald, aangezien je er niet over mag praten en een half uurtje later zag ik aan zijn houding dat het wel weer ging. Bij pijn wordt hij stil, gaat op de bank in elkaar gekropen zitten of liggen enz. Nog steeds moeilijk om er niet echt op in te gaan, als moeder wil je toch helpen, maar inderdaad, je legt de focus dan ook meer op de pijn.
Einad, wat heftig zeg! Heb je ook tips/aanbevelingen voor school ben thuis mee gekregen hoe je het beste hiermee om kunt gaan? Want dat lijkt me heel lastig. Hier een goed positief gesprek gehad; dochter heeft een mooi harmonisch profiel een veel positieve HB kenmerken. Ze komt er wel volgens de orthopedagoog (als ze natuurlijk de juiste begeleiding krijgt). Ze krijgt volgend jaar zowel voor rekenen als taal een compacte leerling en mag met rekenen in principe gewoon zelf doorwerken (evt met een groepje met andere goede rekenaars). De plusklasjuf gaat weg en ze daar is nog geen vervanging voor, maar een andere school hier in dorp heeft een raketklas, 1 dagdeel in de week, daar gaan ze eens informeren (maar dit is een ander samenwerkingsverband). Binnen het eigen samenwerkingsverband gaan ze nog kijken of ze daar nog wat geld los kunnen krijgen. Er is daar wel een HB-potje, maar dat is vooral voor kinderen die niet goed in hun vel zitten en dochter doet het de laatste tijd juist goed, maar de ib-er ging er eens polsen. Ik ben iig super blij met deze orthopedagoog en ib-er! Ik hoop dat het volgend jaar eindelijk is een leuk, goed schooljaar voor haar gaat worden. Tot nu toe was elke keer enthousiast, had (te) hoge verwachtingen en dan had ze het na een paar weken wel gezien. Hopelijk kunnen we volgend jaar dit enthousiasme gewoon volhouden.
@einad: Dat is inderdaad een bijzonder grote kloof. Was verbaal of performaal hoger? Een vp-kloof is vaak een probleem, doordat de omgeving een kind (gedeeltelijk) over- of onderschat. Het is dus in ieder geval fijn dat het nu bekend is. Het zal zoeken zijn, maar jullie (ouders, leerkrachten) kunnen nu beter gaan afstemmen. Voldoende uitdaging op het terrein wat hoger scoort en meer ondersteuning op het lager scorende deel. Onthoud vooral dat IQ geen vaststaand iets is. Natuurlijk zijn er marges en grenzen en kun je niet onbeperkt 'oprekken'. Maar je kunt minder goed ontwikkelde (denk-)vaardigheden wel degelijk verbeteren. En wanneer dat op een gegeven moment niet verder lukt, kun je gaan leren je sterke punten te gebruiken om de zwakkere te compenseren. Ik snap dat deze uitslag een hoop onzekerheid met zich meebrengt. Maar probeer vooral ook de hoopvolle kant te blijven zien. En straal dat ook uit naar jullie kind. Vertrouw erop dat jullie dit samen aankunnen.