Is het heel gek als ik zeg dat ik enorm veel zin heb in het traject? Pff. Ik weet dat het pittig gaat worden en over een tijdje piep ik wel anders. Maar over het algemeen haal ik zo veel energie uit O. dat ik gewoon zín heb om het uit te breiden ofzo. Dat geeft me juist ook de kracht die ik toen we voor O. gingen nog niet had. Ohhhh ik voel een hele zweverige bui op komen!
Ik snap je gevoel! (Ik hoef dan wel geen traject in) Maar de voldoening die het geeft er aan te denken dat je je gezin uit gaat breiden
Ik ben bevallen zonder medicatie, uiteindelijk vacuüm verlossing en knip... bij een tweede zou ik toch wel medicatie willen. Plus dat mijn schoonvader en vrouw direct in het ziekenhuis waren na de bevalling, uhh was even vergeten dat ik blijkbaar 'Is goed ' had gezegd op de vraag of ze langs konden komen. Voelde me zo gênant, kwam net uit de verloskamer om te gaan douchen, zaten ze daar al!!! En tijdens de kraamweek kennisen van ons die met hun vreselijk luidruchtige kinderen véél te lang bleven... ik was uiteindelijk naar boven gevlucht omdat ik het gewoon niet kon handelen. Maar zulke dingen leer je van dat je dat bij een volgende anders zou willen
Oef walgelijk lijkt me dat, dat mensen al langs komen terwijl je daar niet op zit te wachten. Hier hebben wij hele goede afspraken over gemaakt. Ook in de kraamweek: de kraamverzorgster heeft echt duidelijk aangegeven wanneer wij weer wilden rusten en zag er echt op toe dat visite niet te lang bleef hangen! Ohhhhhhh ja O. doet dat ook een beetje, al betwijfel ik of hij het al snapt. Wel doet hij dan zijn mond wagenwijd open en hoppa tong eruit en hoofd naar voren. Ehhhh schatje nee het is niet de bedoeling om te tongen
@Louise11110: Wat fijn dat het alweer een stuk beter met je gaat! En dat je zo goed als zeker een vast contract krijgt. Spannend! Vond ik ook wel bijzonder, voordat je zwanger bent al een namenlijstje. Sommige namen heb ik mijn hele leven al mooi gevonden, dus die vergeet ik dan niet zomaar meer. Ik ben ook nog niet zo bezig met de opvang en dat soort zaken, maar ik weet wel dat er voor ons meerdere mogelijkheden zijn en dat het vast goed gaat komen. Gastouder is ook een goede optie. @Gwenvd: Eind augustus komt al steeds dichterbij. Spannend! Een co-sleeper lijkt me ook erg fijn, zeker voor de eerste weken. Denk dat ik onze kleine helemaal niet alleen durf te laten. En voor de hechting lijkt het me ook heel goed! @Spectre: oh wat balen dat je schoonvader en zijn vrouw daar ineens zaten direct na de bevalling. Dat had je toch niet helemaal verwacht. De volgende keer moet dat inderdaad wel anders geregeld worden. Ik heb zelf natuurlijk nog geen ervaring met bevallen. Geen idee hoe heftig die weeën en persweeën, inknippen, uitscheuren etc allemaal is. Wat voor impact heeft dat op je lichaam. En maken jullie dan ook een geboorte/bevalplan voor de verloskundige? Hebben jullie een bevallingscursus gevolgd? Ik heb ook weleens gehoord van hypnobirthing maar vraag me af of dat nu echt werkt. Proberen kan misschien geen kwaad, maar het kan zomaar zo zijn dat alles anders loopt dan je vooraf had bedacht lijkt mij.
Wat het slapen on de kinderwagenbak betreft... ook hier had de kraamverzorgster het plan geopperd. Daarnaast was het niet standaard, maar ging het om een periode van 2 weken. In die periode heeft ze vaker bij mij gelegen dan in de bak. Ik sliep in die periode super licht en moest haar 1 tot 2 maal per nacht voeden. Heb inderdaad ook nóóit het idee/gevoel gehad dat het onveilig zou zijn. Sterker nog, bij de volgende zou ik het denk ik gewoon weer zo doen. Ik vond het fijn om haar ademhaling constant te kunnen checken en dat lukte op deze manier heel goed voor ons. Grappig al die fases waar jullie nu in zitten, die heb ik allemaal al gehad. Ik kan je vertellen, het blijft elke maand weer mooier worden! Terwijl het vanaf dag 1 al het mooiste is wat er bestaat! Ooooh en idd, dat gevoel om straks je gezin aan te vullen met nóg zo’n prachtig exemplaar. Lijkt me heerlijk! Waarom denken jullie dat ik daar 3 van wil?! Haha
Zie mijn antwoorden hierboven. Verder heb ik alles lekker over me heen laten komen en ik kijk absoluut terug op een fijne bevalling. Ik heb een ruggenprik gekregen bij 5 cm ontsluiting en kon me daardoor meer ontspannen. (mijn fobie stak de kop op). Alle toeters en bellen eromheen vond ik even heftig (verdoving, infuus, blaascatheter, ruggenprik, elektrodes, breken van de vliezen, wee opwekkers..) maar ik weet niet. Ik had een soort overleefstand waardoor ik dit allemaal over me heen kon laten komen. Ik raakte niet in paniek (ja ik moest wel even huilen omdat ik overwhelmed was), werd niet ziek, heb tussendoor nog grappen gemaakt met mijn man (zo enorm droog) en toen het eenmaal zo ver was: ik heb dat kind er gewoon uit gekregen! Zonder knip (wel hechtingen). Het was zo'n mooie ervaring! Ik heb volgens mij eerst 10 min na de geboorte héél hard gehuild en kon het allemaal niet geloven. Die fotos ook.. mijn man met kleine oogjes, ik vol tranen. Ahhh dat was fan-tas-tisch!
Weeën zijn niet fijn, maar je gaat in je eigen wereldje leven en als je je goed concentreert, kan je dit prima opvangen. Persweeen zijn de hell, vooral als je niet mee mag persen! Mijn lichaam ging gewoon schokkende bewegingen maken en uit zichzelf toch wat persen. Ik had nog een randje, waardoor ik wel 3 kwartier deze shit heb moeten opvangen. Persen daarentegen is dan weer heerlijk, maar... zwaar werken voor je conditie! Het hoofdje die blijft staan brandt als een malle.. maar je weet dat het dan bijna voorbij is, dus een beetje puffen en dan kan je dat prima handelen. Achteraf gezien hoop ik bij de volgende dat ik bij persweeen ook gelijk mag persen. Ik was uitgescheurd, maar daar merk je op het moment suprême bar weinig van. Hechten vond ik op de persweeen tegenhouden na erger dan de hele bevalling zelf. Het is het allemaal 100% waard. Herstel is stom, maar ja... moet toch gebeuren! Spoelen met water na het plassen, gedoe zeg maar. Ik heb geen cursus gedaan, gewoon met mijn gezonde verstand de bevalling ingestapt. Wel ff wat tips gegoogled tijdens de eerste weeen wat betreft de juiste ademhaling om weeen op te vangen. Bevalplan ga je wel maken. Ik had hem vrij open, want ik wist nog niet goed wat mijn wensen waren. Wel dat ik zonder Pijnbestrijding wilde bevallen en dat ik gelukt. Zou het weer op deze manier doen!
@LaQueen klopt.. Ik had op een gegeven moment volledige ontsluiting maar geen persdrang door de ruggenprik (deze gaat dan al wel uit). Dat was wel weird. Heb ik verdorie een uur passief meegeperst (geen idee meer hoe haha). Hier ook een randje dat is weg gemasseerd. Toen had ik wel de epidurale al gelukkig. Vond dit niet prettig (maar dit was ik alweer vergeten joh) maar ook niet onhandelbaar. Toen ik actief mee mocht persen heb ik dit ook nog een uur (!) gedaan. Maar dit was fijn joh, Eindelijk gebeurde er iets. Toen het hoofdje stond, tsja, daar zwijg ik maar even over. Volgens mij heb ik heel hard 'ja, maar hélp me dan toch!' oid geroepen. Maar ook dat heb ik overleefd (dat brandt wel als een malle idd)
Een bevalplan heb ik voor beide bevallingen niet gemaakt. Mijn man en gynaecoloog waren beide van de belangrijkste dingen op de hoogte. Een bevallingscursus heb ik voor de eerste bevalling gevolgd. Erg weinig aan gehad ook, ben er te nuchter voor en heb me alleen maar aan de andere cursisten zitten ergeren met bijv ademhalingsoefeningen Ik vind bevallen iets prachtigs en vooral het gevoel van de trots op jezelf erna kan ik me nog goed herinneren. Ben beide keren met 38 weken ingeleid wegens chronische hypertensie, dus beide keren in het ziekenhuis. Zonder pijnstilling, zonder hulpmiddelen, zonder al te veel schade en zeer vlot. Komen we bij mijn enige angst rondom een nieuwe zwangerschap: de snelheid van de bevalling. Vorige bevallingen waren in 3 uur en 50 minuten (14 minuten persen) en in 3 kwartier (3 minuten persen). Een inleiding zal ook bij een volgende zwangerschap plaatsvinden maar ben als de dood dat het spontaan op gang komt, nu nòg korter duurt en ik ergens langs de kant van de weg beval
Leuk topic. Wij zijn ook van plan om na de zomer te proberen om zwanger te worden. We hebben nu een zoontje van 7 maanden.
Nee, december is het plan Mocht het ons dan weer gelijk gegund zijn hebben we weer een leeftijdsverschil van zo’n 15 maanden
Ik heb geen cursus gehad, Heb ook niet het idee dat ik er iets aan gemist heb tijdens de bevalling. Een geboorteplan heb ik niet gemaakt, Maar ben er dus achter gekomen dat ik bij een volgende keer een aantal dingen wil afspreken... Die onwetendheid voor een eerste bevalling vind ik persoonlijk het fijnst ... nu weet ik hoe het is en wat er komen gaat, en dat vind ik toch wat spannend. Ik had rug weeën en dat was erg pittig, ik had aangegeven liever zonder medicatie te bevallen, maar bij een volgende zou ik daar toch wel voor kiezen, om het wat beter op te kunnen vangen. Verders zat ik echt compleet in m'n eigen wereldje, kreeg bijna niks mee van wat er om me heen gebeurde en dat was best prettig, achteraf gezien. Van de knip heb ik niks gevoeld, het herstel viel even tegen, maar na zo'n 2 weken voelde ik er bijna niks meer van. Voor de bevalling was ik bang dat ik de weeën niet zou herkennen (haha..) toen het begon wist ik meteen; dit zijn weeën I