Mijn impopulaire mening ( ik werk als huisarts): 95% van de HAP-bezoekers had lekker met een paracetamol in bed moeten duiken. Dat geeft mij tijd om met de 5% bezig te zijn die wèl iets heeft wat echt niet kan wachten. Vraag je moeder om raad. Of je tante. Of de buurvrouw. Of raadpleeg je gezond verstand. En nee, geen 'ze zitten er toch voor'. Ik zit er ná een normale dag werken, ook in de nacht heb ik de hele dag daarvoor al gewerkt. En ik zit er met liefde, maar niet om om 5 uur 's nachts mensen met pijn door een blaasontsteking te zien. Over 3 uur is je eigen dokter er weer.. Een hechting in een wondje wat amper bloedt kan ook een paar uur wachten. Twijfel over een botbreuk? Je doet niets fout als je er 1-2 dagen mee wacht. En als ik dan uitloop omdat ik me over de grootst mogelijke onzin moet buigen (of die ene keer dat er écht iets is) krijg ik een grote waffel van de volgende (die zich afvraagt of dat zwarte puntje waar hij al een uur met een sateprikker tegenaan geduwd heeft een teek is - hoe moet ik dat nou nog zien?). De meeste mensen hebben wel gelijk dát ze gezien moeten worden. Maar niet NU op een spoedpost. Morgen in alle rust door je eigen huisarts. Einde gezeur. Verder heb ik een topvak
Klopt ik vertrouw niemand 100%. En nee dat betekend niet dat ik jaloers en argwanend naar bijvoorbeeld mijn partner ben. Totaal niet zelfs. Ik denk trouwens ook echt niet dat hij vreemd zal gaan, maar 100% zeker weten doe je nooit. Niet iedereen die wel eens vreemd is gegaan was hier naar op zoek, deed het expres, had het van zichzelf verwacht of had het in een andere situatie ook gedaan. Sterker nog er zullen genoeg mensen zijn die geen idee hebben hoe het heeft kunnen gebeuren en herkennen zichzelf totaal niet in de actie.
Ja eigenlijk wel. Tuurlijk is het vreselijk wat daar gebeurd. Maar ik, als vleeseter, kan daar dus helemaal niks aan doen he. Die mensen in de slachterij doen vreselijke dingen, ik als persoon niet. Maar door te zeggen dat je mij als vleeseter dan haat, omdat ik vlees eet. Tja dat vind ik best te heftig. Ik mishandel die dieren niet.
Ja zeg dat wel! Toevallig had ze het er vanmorgen nog over, zijn toch van die momenten dat je er bij stil staat hoeveel geluk wij hebben gehad en hoe dankbaar ik ben met 2 gezonde kinderen!
Ik als doktersassistente ben het met je eens. Alleen wat ik me zo vaak afvraag: waarom mag zo'n patient dan komen van de assistentes?
Serieus? Onze economie is gericht op vraag/aanbod dus als je het koopt steun je het en doe je er dus aan mee. Ik haat je niet, dat bedoel ik niet hoor, maar zeggen dat je er niks aan kan doen is gewoon niet waar. Je kunt stoppen met het financieel te steunen. Moet je zelf weten of je dat doet natuurlijk, maar je kunt er wel iets aan doen en je wilt het niet, dat is een groot verschil.
Dat je dus zegt me niet te haten veranderd de hele oorsprong van mijn bericht waar ik op reageerde Ik doe er wel wat aan, wij eten voornamelijk wild, wat mijn man schiet. En de rest biologisch van boeren in de buurt zoveel mogelijk. Dus ja, ik vind dat ik er zeker wel iets aan doe. Maar meewerken aan die mishandelingen doe ik niet.
Ik ben het met je eens, tegelijkertijd vind ik het heel lastig. Voor mezelf bel ik niet snel, maar voor de kinderen wel. Soms twijfel ik of ik te snel bel, maar altijd als ik de hap bel voor de kinderen dan willen ze ook dat we langskomen. Maar daarbij twijfel ik dan weer of dat niet gewoon is zodat die overbezorgde moeder tenminste weer kan slapen of dat ze bij kinderen inderdaad zeggen: liever 1 keer teveel dan 1 keer te weinig, zeker als ze nog niet praten. Maar ik moet voor mijn werk wel eens SEH verslagen lezen en dan denk ik ook regelmatig: had gewoon een avond rustig op de bank gezeten, dan was het net zo snel opgelost en had het niet je eigen risico gekost.
Ik dacht dat je bedoelde dat jij er niets aan kunt doen terwijl je vlees uit de winkel koopt wat dus uit die slachthuizen komt. Als je dat niet koop is het weer een ander verhaal natuurlijk. En ik haat niemand maar vind het altijd zo stom als mensen dagelijks geld uitgeven en die industrie steunen en dan dus zeggen dat ze er niks aan kunnen doen. Fijn dat dat bij jou niet zo is!
Absoluut dat ben ik met je eens. Zo werkt het ook met broodfok. Ik begrijp dat je dat hondje mega zielig vind en zn leven wil redden. Maar door hem te kopen houdt je de boel in stand. Ik vind tevens echt dat ze alle medewerkers die zich schuldig hebben gemaakt aan die feiten flink mogen bestraffen. Dierenmishandeling op een dergelijke manier op grote schaal is te walgelijk voor woorden en mag naar mijn mening zeer zeer zwaar gestraft worden.
Aan de telefoon is het super lastig. "Mijn kind heeft koorts en valt steeds weg" is vrijwel zonder uitzondering een kind met een luchtweginfectie die gewoon in slaap valt omdat ie doodmoe is en gewoon moet slapen. Maar 1 keer was het echt erg: een hersenvliesontsteking. Dat kind raakte echt verminderd bij bewustzijn. Dat onderscheid is over de telefoon nauwelijks te maken.. Terwijl je het meestal in 1 oogopslag al ziet. Ik wou soms dat ik mensen direct terug naar huis kon sturen
Nee je mishandelt ze niet, maar werkt er indirect wel aan mee. Haat is een groot woord, ik vind het hypocriet dat er mensen zijn die boos worden als ze geconfronteerd worden met zulke heftige beelden, want dat willen ze absoluut niet zien. Maar wel lekker eten en de kop in het zand steken. Als we dat allemaal gaan doen komt nooit iemand voor die arme dieren op. En ik begrijp werkelijk niet dat je, met de wetenschap dat dit soort afgrijselijke praktijken aan de orde van de dag zijn, nog kunt genieten van wat er op je bord ligt. Ik heb hiervoor nooit iemand veroordeeld sinds ik zelf geen vlees meer eet, maar na het zien van die horrorbeelden heb ik er heel veel moeite mee. Het doet me echt verdriet. Die vleesindustrie is gewoon verschrikkelijk en het is onnodig.
Ja, vind ik ook lastig zelf idd! Maar toch zie ik vaak zat hap-verslagen waarvan ik denk: waarom mocht die in hemelsnaam langskomen. Aan andere kant dikken mensen hun klachten ook wel regelmatig aan.
Ik vind dat ik altijd voorrang moet hebben; huisarts, in de rij bij de kassa, op de weg..... Helaas is het een impopulaire mening *zucht*
Kan best zijn, maar als ik een kind met koorts heb wat steeds wegvalt bel ik ook en zorg ik ervoor dat ik gezien wordt! En als ik denk dat ik iets gebroken heb blijf ik daar ook geen 2 dagen mee rondlopen. Ik zie dat jouw post vaak geliked is, maar ik verbaas mij daarover eerlijk gezegd. En "neem maar een pcm" is juist het probleem van de HAP, dat wordt zovaak gezegd dat ze echte problemen over het hoofd zien.
Over het algemeen ben ik het eens met je reactie maar het gedeelte over '' Twijfel over botbreuk '' zet ik dan mijn vraagtekens weer erbij. Mijn huisarts zegt namelijk dat je met een botbreuk ( of twijfel over een botbreuk ) beter meteen moet laten nakijken en zeker niet nog een dag of 2 mee door lopen omdat je het dan ook nog verder kan beschadigen dan nodig is. Ik neem even ( toevallig ) mijzelf als voorbeeld. Vorige week is mijn schouder uit de kom geschoten door een ontzettend stom ongelukje in de tuin. In mijn blinde paniek heb ik zelf mijn schouder weer terug gezet. Toen ik de huisarts wilde bellen kreeg ik een bandje dat ze pas om 14:00u weer bereikbaar waren ( je hebt hier een bepaalde tijd per dag dat je kan bellen ) Toen ik belde was het iets van 11:45 ongeveer. Op het bandje werd aangegeven dat je wel voor spoed kon bellen. Ik heb toen opgehangen omdat ik het persoonlijk geen spoed vond ondanks dat ik het uitgilde van de pijn, ik zie spoed als iemand die een hart aanval krijgt bijvoorbeeld of iemand die een auto ongeluk krijgt. Maar mijn man pakte na een kwartier de telefoon en heeft dat spoed nummer gebeld, assistente vond dit spoed en moest meteen naar de SEH, nu blijkt dus dat ik door het zelf terug zetten van mijn schouder mijn schouder misschien heb beschadigd. Mijn man vertelde tegen de chirurg het verhaal over dat ik niet wilde bellen en die zei ook meteen dat je bij twijfel van een botbreuk altijd moet bellen en dat het zeker in dit geval goed is geweest dat ik spoed heb gebeld want mijn schouder bleek nog niet helemaal goed te zitten en moest dus verder vast gezet worden. Daar had ik dus niet nog een dag of twee mee moeten rond lopen. Daarom vind ik zeker met een twijfel over een botbreuk het niet verstandig om mee door te lopen. Heel verhaal maar daarmee leg ik een beetje uit waarom ik het dus niet helemaal eens bent met wat je zei Maar met de rest wel hoor, er word te snel gebeld naar de dokter.
Écht wegvallen: natuurlijk, giga spoed, van harte welkom (beter zelfs 112 bellen want kinderen met koorts en buiten bewustzijn zijn bijna altijd levensbedreigend ziek). Maar bijna iedereen die 'wegvallen' zegt heeft het over in slaap vallen, duf zijn, slaperigheid. Daar helpt een paar uur HAP alleen maar tegen