Hoi allemaal, Onze zoon 9 jaar heeft een hele kalige plek gekregen op zijn hoofd. Best groot en naast zijn middenscheiding. De kapster attendeerde me erop en omdat het best erg was week geleden afspraak bij de huisarts gemaakt voor vanmiddag. Heel toevallig ondekte ik vanmorgen flinke plukken haar in en rond om/achter en onder zijn bed. Ben hier behoorlijk van geschrokken. Hij is ook heel ijdel wat zijn haren betreft dus vreemd. Nu denkt dokter dus aan trichotillomanie. Dwangmatig haren trekken pff . Nu doorverwijzing voor Kinderpsycholoog. Mensen met ervaring, tips, lief positieve dingen dat goed komt. Zit er heeeel erg mee Liefs vruchtje
Ik snap dat je erg schrikt! Maar heeft je zoon gezegd dat hij zijn haren uittrekt? Of heeft de ha dat zelf bedacht? Ik zou eerst zijn verhaal aanhoren vóórdat ie bij de psycholoog komt. Ik ken namelijk helaas 2 jonge mensen die extreme haaruitval kregen als gevolg van stress. Ze trokken zelf niks, maar hun ouders vonden ook hele plukken op het bed, en je ziet het heel duidelijk.
Ik ken inderdaad ook een meisje waarbij haren uitvallen door de stress. Heeft je zoontje problemen op school, zijn er stressfactoren in de familie (scheiding, ziekte, overlijden)? Waarschijnlijk speelt het al een tijdje want haren vallen niet uit van een beetje stress.
Hier zelf als kind gehad dat haren uit vielen. Bij mij kwam dat door voedingsstoffen. Inmiddels overheen gegroeid. Mijn ouders zijn zelfs met me naar een duitse arts geweest omdat ze hier in nl niet verder kwamen.
Maar zie je je kind haren trekken dan? Of zegt hij het zelf? Ik heb als puber alopecia areata gehad, waarschijnlijk door crash diëten een voedingsstoffen tekort. Daar zou ik zelf eerder aan denken bij een afgebakende kale plek. Anders was het je toch wel opgevallen denk ik als je kind dwangmatig haren aan het trekken was? En de uitval is dan toch meer diffuus als je zelf trekt, toch niet allemaal van 1 plek?
Ik heb zelf haren getrokken bij mezelf als kind zijnde. Ik was denk een jaar of 13. Achteraf denk ik toch dat het voor mij een ontlading was van spanningen. Ik kreeg ook een kale plek boven op mijn hoofd. Mijn moeder schrok zich wezenloos toen ze het ontdekte. Ik was zo onder de indruk van haar bezorgdheid dat ik er direct mee ben gestopt. Ik ben wel altijd heel gevoelig geweest ( nog steeds) voor tics, ogen knipperen, kuchen etc en dit was er 1 van. Ik vind een kinderpsychologe wel erg veel in ene keer en lijkt mij niet nodig. Praat met je zoon erover en vraag eens of die daadwerkelijk zijn haren eruit trekt en waarom hij het doet. Ik kan het me nu niet meer voorstellen maar ik vond het een heel fijn gevoel destijds. Mijn haren zijn overigens weer helemaal teruggegroeid. Juist op deze leeftijd zijn kinderen gevoelig voor het ontwikkelen van tics.
Ik deed het als kind ook en het was zeker allemaal op 1 plek, bovenop het hoofd. Vanuit de kruin een strengetje draaien en dan kwam er een knoopje en dan langzaam eruit trekken. Het zijn steeds maar hele kleine plukjes die,loskomen maar als je dit consequent doet dan komt er een kale plek en ik deed het ook niet waar mijn moeder bij was. Meestal op mijn kamer of als ik alleen voor de tv zat, voor mij was het echt een ontspannen gevoel, kan me er nu werkelijk niets meer bij voorstellen