Persoonlijk vind ik dat het uit maakt hoe alles geregeld word. Wij zouden misschien gaan verhuizen ivm een baanaanbod van mijn vader binnen het bedrijf waar hij werkte. Uiteidelijk zijn we alsnog niet gegaan vanwege verschillende redenen maar alles was uitgezocht inclusief extra taallessen voor mij voor vertrek. Er was een huis uitgezocht in een goede buurt, een goede school, via het werk een goede zorgverzekering (in Amerika is dat natuurlijk ook echt noodzakelijk). Dus het was niet zo dat we na de emigratie er op achteruit zouden gaan. Integendeel. Al ben ik blij dat we in Nederland zijn gebleven. Anders was ik mijn man niet tegen gekomen en had ik nu Trump als president gehad.
Per definitie? Of denk je dat je er nog enige nuance in kan aanbrengen? Mijn man is niet Nederlands. Dus het zou kunnen dat wij hier niet blijven wonen. Mijn dochter is nog geen 2. Die voelt daar helemaal niks van. Sterker nog, ze zou het zich niet eens herinneren als we volgende week vertrekken. Je pubers meeslepen naar een gehucht in Polen omdat je daar op stel en sprong een bed&breakfast wil beginnen vind ik inderdaad debiel.
Oooh ik heb er 1. Ik vind mezelf net zo zielig als degene die gisteravond een nieuw topic heeft geopend onder een nieuwe naam. Misschien nog wel zieliger. Ik heb een kutjeugd gehad, werd mishandeld door mijn moeder, mijn moeder had toen ik 10 was al 5 jaar in instellingen door gebracht. Mijn moeder heeft het mij aangedaan dat ik 2 halfzussen heb, of andersom heeft ze het hun aangedaan om ze een halfzusje en een halfbroertje te geven. Toen zijn mijn ouders ook nog eens gescheiden. Toen ging ik bij mijn vader wonen en die werkte heel veel om zijn kinderen van alles te kunnen voorzien. Ik moest op 11 jarige leeftijd al grotendeels voor mezelf zorgen. Oh ja ik ben ook wel gepest. Aan mijn moeders kant heb ik ook niks aan mijn familie, aan mijn vaders kant heb ik ook niet veel. Ik snap echt niet dat ik wat van mijn leven heb kunnen maken. Ik zou eigenlijk de hele dag op bed moeten liggen huilen van zelfmedelijden. Want ik ben veel zieliger dan die dame. Oooh ja ik heb ook niet veel aan mijn man thuis, hij is namelijk altijd erg moe als hij thuis komt na een dag zwaar werk. Dus... Ik win! Het schijnt met deze dame namelijk ook een wedstrijd te zijn!
Als je echt denkt dat het in de NL gevangenissen net center parcs is heb je geen idee van hoe het er echt is .
Klopt. Mijn oom werkte bij de VN, zijn dochters hebben dus over de hele wereld gewoond. Een doet het nu heel goed, de ander lijkt er meer moeite mee te hebben.
Ik heb ook twee van die nichtjes De ene had meer baat gehad bij een vaste, vertrouwde omgeving en heeft nergens en bij niemand echt kunnen aarden.
Vind ik ook hoor. Mijn man heeft jaren geleden een aanbod gekregen om voor 3 jaar naar Canada te gaan. Ik durfde het niet aan. De kinderen waren toen 2 en 4 jaar en ik heb er echt spijt van dat we het niet hebben gedaan. De kinderen zijn nu 5 , 12 en 14 jaar en dan doe je dat niet meer. Maar wanneer ze nog zo klein zijn zie ik er echt geen kwaad in.
Mijn impopulaire mening is dat iedereen zich weer op dit topic moet gaan focussen ipv het trollentopic. Ik hoefde maar 2 pagina's bij te lezen en daar ben ik nu al door heen. Na het impopulaire topic zou ik met het huishouden beginnen...... Op deze manier houd ik echt teveel tijd over....
Ik heb het zelf meegemaakt. ik ben een trotse Nederlander en ben blij dat ik in Nederland woon, maar mijn "oer" ik, mijn roots, liggen aan de andere kant van de wereld. Als we op vakantie gaan, huil ik van geluk! Ik voel me vaak verloren en onbegrepen in Nederland omdat ik van binnen een Australiër ben.
Dus omdat jij het blijkbaar niet leuk vond zijn alle ouders die emigreren met hun kinderen gelijk hun kinderen emotioneel aan het mishandelen? Ik geloof dat het voor mijn kinderen een geweldige ervaring is en heb ze werkelijk waar nog nooit horen klagen.
Het kan mij niet erg genoeg zijn. Zolang ze internet en tv hebben, 3x per dag een maaltijd, zakgeld, uitkering en gelucht worden zeg ik center parcs.
Op die leeftijd wordt de basis voor taal gelegd. En je oudste had de eerste jaren vd basisschool hier gemist
Eerlijk? Ik zit nog steeds met een bakje koffie. Gaat lekker zo, afspraken met mezelf maken en me daar vervolgens niet aan houden