Je bent een gezin dus het draait altijd om ieders belang en dan moet je afwegen. Oppas regelen is geen optie zegt ts (dat zou mijn 1e oplossing zijn) dus dan moet er iets anders.
Want waarom kunnen de kinderen niet gewoon mee? En ik vind soms dat iemands belang even wat minder meespeelt, in dit geval dus het belang van de kinderen. Ze houden er niets aan over, dus dan moeten ze maar gewoon mee.
Precies. En in dit geval weegt het belang van de man van ts om het gezin bij zich te hebben het zwaarst lijkt mij
Mijn opa dus de overgrootvader van mijn zoon is onlangs overleden. Mijn zoon zag hem ook niet zo heel vaak misschien 3 a 4 keer per jaar en het was meerdere uren met de auto. Ik ben er de dag van tevoren naartoe gereden. Dan met mijn zoon daar geslapen. 'S ochtends samen ontbeten en dan naar de kerk, crematorium, crematie, uitstrooien. Op zich dus een lange dag voor een 2 jarige. Maar mijn zoon heeft zich uitstekend gedragen en ik ben heel blij dat ik hem mee heb genomen. Hij hoort nu ook bij de familie en ik zou hem zo weer meenemen. Als het kan zou ik er in jou geval ook voor kiezen om de kinderen mee te nemen. Ik snap wel dat je twijfelt, ivm de afstand de kosten maar wat mij betreft horen jij en de kinderen hier gewoon bij.
Dat mag ts voor zichzelf bepalen en ik geef haar mee dat als ik geen oppas kon regelen dat ik dan met de kinderen thuis blijf.
Ik zou met z’n allen gaan. Vind het sowieso altijd een beetje vreemd als kinderen bij begrafenissen weg worden gehouden, het hoort er toch gewoon bij? Hoeft echt niet zo spastisch over gedaan te worden!
Dus je mag alleen maar met je kinderen op tripjes die leuk zijn? Volgens mij horen minder leuke dingen ook bij het leven. Daar leren ze alleen maar van. De dood hoort ook bij het leven. En ik lees nergens dat de kinderen van TO dit niet zouden aankunnen. Die kinderen zijn ook onderdeel van de familie! En je man alleen laten gaan naar het afscheid van zijn vader hoort een goede partner gewoon niet te doen.
Dat verschilt per persoon denk ik. Ik denk dat goede partners elkaar bijstaan en opvangen in tijden van nood. Dat je dan net nog even extra je best wil doen om die ander te laten weten dat je er bent, desnoods met 2 kind eren in je kielzog. Dus mits mijn 2 kinderen de reis aan zouden kunnen en ik het financieel zou kunnen dragen zou ik gaan. Ik heb zelf 1,5 jaar geleden mijn moeder verloren en ik zou niet weten hoe ik die uitvaart had moeten doorstaan zonder man en kinderen, dus voor mij hing het daar wel vanaf.
We hebben besloten dat de kinderen en ik thuisblijven. Mn man heeft altijd een heel aparte relatie met zn vader gehad (niet op een positieve manier), om die reden heb ik zelf ook erg weinig band met hem kunnen vormen. De eerste acht jaar van ons huwelijk heb ik hem niet eens gezien. Mn man was zelf degene, die aangaf dat hij liever had dat wij thuisblijven. Het is echt een hele onderneming met in totaal 18uur vliegen heen en terug samen en hotels etc. Mn man heeft gelukkig ook een aantal familieleden daar, waar hij wel echt wat mee heeft en die hem kunnen steunen. Ik hoop dat de kinderen later begrijpen dat we deze keuze hebben gemaakt. Ze hebben amper een band met hem (2x p j 2 a 3 uur visite), maar hij was wel hun opa. We houden nu tijdens de begravenis thuis een kleine herdenkingsceremonie voor de kinderen.
Maar niet iedereen heeft dezelfde relatie met zn ouders, he. Mn man heeft nooit echt een warme liefdevolle band met zn vader kunnen hebben en het afscheid is daarom ook niet per se zo zoals bij de gemiddelde persoon die een ouder verliest. .
Wat een reactie zeg. Of ik er inhoudelijk in mee gan of niet, kan dit ook op een normale manier gezegd worden. Wie denk je dat je bentnom iemand op deze manier 'advies' op de leggen? @humptydumpty Fijn dat jullie een oplossing hebben.
Natuurlijk verschilt dat. Als wij 1 van onze beide ouders zouden verliezen geldt hetzelfde als wat jij beschrijft. Maar zoals ts het in het begin beschreef en dat zie ik in een latere post ook is die band daar heel anders.
Ik begrijp dat je inmiddels al besloten hebt, helemaal goed! Toch wil ik meegeven dat het toch ook waardevol kan zijn om afscheid te nemen, ondanks de niet zo’n goede band. Mijn schoonvader is vorig jaar overleden en mijn kinderen hebben hem ook slechts enkele keren gezien. Toch was het fijn dat ze naar de begrafenis konden (dit wilden ze zelf graag). Het heeft met name mijn oudste dochter veel gedaan voor de verwerking. Dus ik vind het alternatief van een herdenkingsdienst hier een goed idee.