Ik zou het met je vriendin bespreken en kijken wat jullie verwachtingen over en weer zijn. Mijn moeder bijvoorbeeld wilde in besloten kring gecremeerd worden en daar waren helemaal geen vriendinnen van mij uitgenodigd, terwijl ze best hadden willen komen om me te steunen. Ik had zeker niet gewild dat ze terug waren gekomen van vakantie hiervoor. Ze hebben wel een mooi bloemstuk gestuurd, dat was heel fijn, waren ze er toch een beetje bij.
Mijn neef heeft 3 jaar geleden de diagnose van een hersentumor gehad en zou nog 3 maanden hebben. Uiteindelijk zijn we ruim 3 jaar verder en gaat hij nu hard achter uit. Wij gaan deze zomer naar Italie en Spanje. Italia gaat man met de auto (omdat hij de waterscooter mee neemt) en ik vlieg met de kinderen. Volgens mij dekt de reisverzekering alleen 1e graads familie dus ik zal ook op eigen kosten terug moeten. Ik heb met mijn man afgesproken dat als het in de vakantie gebeurt ik alleen heen en weer vlieg op de dag van de uitvaart. Of een dag eerder als dat beter uitkomt met vliegtijden. Ik vind het zielig voor de kinderen hun vakantie hiervoor af te breken. Is het geen optie voor jou dat jij zelf vanaf je vakantie bestemming heen en weer vliegt mocht dat nodig zijn?
Ja, ik zat vorig jaar in een vergelijkbare situatie (zoontje van mijn beste vriendin) en ik was zeker weten teruggegaan als hij tijdens onze vakantie overleden was. Gewoon om er te zijn. Om te laten zien dat je er voor iemand bent ook al kun je misschien niets concreets betekenen voor haar op dat moment. Ik had het zelf bij het overlijden van mijn vader in ieder geval ook niet fijn gevonden als mijn beste vrienden/familie er niet geweest waren vanwege vakantie. Maar dat kan ook per persoon verschillen. Misschien kun je heel voorzichtig bij haar informeren hoe zij daar in staat?
Toevallig nog met mijn man over gehad mbt mijn oma. Dat is ook een vrouw van de dag. Ze gaat steeds verder achteruit en het zou zo maar kunnen dat ze overlijdt als wij op vakantie zijn. Mijn oma zal het niet merken want ze is dan dood. De rest vd familie heeft ruzie met elkaar dus daarvoor hoef ik ook niet terug te komen. Het zou dan alleen zijn omdat mijn moeder dat wil/ vindt dat het zo hoort Aan de andere kant...we hebben een zwaar jaar gehad. We zijn echt aan deze vakantie toe. Ik neig ernaar om niet terug te komen.
Geen haar op mijn hoofd die er aan zou denken NIET terug te gaan. Ik zou zeker terug gaan. Wel alleen zodat vriendlief en zoon op vakantie kunnen blijven. Dus inderdaad heen en weer vliegen. Of dag voor uitvaart terugrijden en dag erna weer na de vakantie bestemming rijden. Maar mijn vriendin heeft die dag, en vele daarna, een arm, schouder nodig. En vrienden zijn voor mij belangrijker dan vakantie oid. Sterkte!
Ik zou niet van mijn vrienden verwachten dat ze terug zouden komen. Heb liever dat ze erna er voor me zijn
Wij maakten onze huwelijksreis van 4 weken rondtrekken in Amerika. Echter na 5 dagen Amerika kreeg ik bericht dat mijn vader plots en compleet onverwacht was overleden. Toen natuurlijk z.s.m. naar huis. We kregen dat overigens wel allemaal vergoed (i.v.m. 1ste lijn familie) Een jaar later hebben we de reis alsnog gemaakt, en maar meteen een weekje langer Ook is de oma van mijn man overleden tijdens onze vakantie, dat hoorden we 3 dagen voordat we naar huis gingen en toen zijn we ook gewoon naar huis gegaan. Mijn man had geen super goede band met haar en zei zelf dat'ie waarschijnlijk niet terug was gegaan als het aan het begin van onze vakantie was geweest... maargoed denk dat je dat toch bepaalt op het moment als je het bericht krijgt, wat je gevoel dan zegt.
Ik zou zeker op een neer vliegen. Voor mij was het echt een steun te zien wie er waren, ook al spreek je deze mensen misschien weinig op deze dag. En ook voor later omdat je dit .moment toch samen meegemaakt hebt
Mee eens hoor, kan me ook voorstellen dat die vriendin nog wil napraten over de uitvaart en dat word lastig als je er zelf niet bij bent geweest.
Het ligt er wel aan waar je op vakantie bent.... Ik lees iedereen over 'we vliegen even heen en weer' maar wij zaten vorig jaar op 10 uur vliegafstand van Nederland en dit jaar op 9,5 uur. Dan ben je niet zomaar even terug in Nederland en daarnaast is het ook erg kostbaar. Tevens wonen wij op bijna 2, 5 uur rijden van Schiphol en met de trein ben je een uur langer onderweg. Dit maakt ook dat het lastiger is om even terug te komen. Persoonlijk zou ik niet zomaar even terug gaan, tenzij het echt een kwestie is van 2 uurtjes vliegen en dat je makkelijk bij het vliegveld etc kunt komen. Ik zou proberen telefonisch steun te bieden. Vergeet niet dat mensen na een overlijden vaak in het begin veel steun krijgen, maar dat het later rustiger wordt. Juist dan zou ik er proberen te zijn.
Ik zou het ook niet van mijn vrienden verwachten dat ze terugkomen. En ik weet vrij zeker dat mijn vrienden dat ook niet van mij verwachten. En toch zou ik teruggaan. Dat is nou net wat, een onderdeel van, vriendschap is voor mij. Er zijn voor iemand als diegene het niet verwacht en er niet om vraagt. Maar elkaar ook dan steunen.
Wij hebben het afgelopen zomer meegemaakt met mijn zwager. Uiteraard zijn wij terug gevlogen, de reisverzekering heeft alles perfect geregeld. Een paar goede vrienden zijn een paar dagen eerder teruggekomen van vakantie, maar een groot deel ook niet. Wij als familie begrepen dat volkomen, ten eerste krijg je het vaak niet vergoed van de reisverzekering en daarnaast is het voor kinderen ook super irritant om hun vakantie plotseling af te moeten breken en na de begrafenis eventueel weer terug te moeten vliegen. Zelf zijn wij na de begrafenis wel weer terug gevlogen, maar echt omwille van de kinderen, zelf hadden wij echt geen vakantie gevoel meer.
Dat is natuurlijk niet te vergelijken. Toen mijn vader plotseling overleed was de beste vriendin van mijn moeder op vakantie. Het had nogal wat voeten in de aarde om haar zelfs te kunnen bereiken. Zij is niet terug gekomen. Mijn moeder heeft haar niets kwalijk genomen... Ik zou het even voorleggen aan je vriendin. Op de begrafenis van mijn vader had ik ook echt amper tijd om mensen te spreken. Het was zo enorm druk. Waarschijnlijk zegt ze dat je niet terug moet komen. Bloemen sturen vind ik ook een goed idee.
Ik zou me vooral heel naar en opgelaten voelen als iemand voor mij haar gezinsvakantie zou onderbreken en 1000km terug zou rijden. Zou er echt niet happy van worden.
De moeder van mijn liefste vriendin is onlangs overleden. Ik was hier 100% voor teruggegaan. Echter was ik wel op en neer gegaan, vliegen. Als ik zie hoeveel ik voor haar heb kunnen betekenen ben ik blij dat ik er was en kon zijn. Zij nam afscheid van de liefste uit haar leven. Daar hoorde ik bij te zijn en kon ik haar niet alleen laten. Ik had echt niet fijn vakantie kunnen vieren als ik wist dat zij haar moeder ging begraven.
Ja, dat is ook mijn belevingswereld. Ik zou zelf gewoon vooral behoefte hebben aan mijn broers, zussen en oom en tantes. Als een vriendin over zou komen zou ik mij verplicht voelen om dan haar extra aandacht te geven, bij haar te zitten.. terwijl ik gewoon die dag het liefst met familie door zou willen brengen. En ik heb echt een hele hechte band met mijn vriendinnen. Ze zijn van harte welkom maar het is niet een dag dat ik veel tijd met ze kan en wil doorbrengen. Zo zie je maar ierdereen weer anders! Ik zou het dus bespreken met je vriendin TO.
Mocht de situatie zich voordoen en je besluit om op je vakantiebestemming te blijven dan zou je misschien de uitvaart wel online kunnen bijwonen. Mits de kerk/crematorium deze service aanbiedt.
Ik heb vorig jaar in ongeveer dezelfde situatie gezeten, al ging het in dit geval om het onverwachte overlijden van mijn ex-schoonmoeder. Zij is de oma van mijn oudste zoon en mijn ex-man vroeg of ik mee wilde komen. Normaal gesproken zou ik wel gegaan zijn, alleen lag mijn schoonzus op dat moment in een kritieke toestand qua bevallen (zeer ernstige vorm van het HELLP syndroom) en was niet zeker of zij de bevalling wel zou overleven. En nog geen 2 uur voordat mijn ex-man mij belde had ik mijn moeder overstuur dat mijn neefje van 16 in Frankrijk in kritieke toestand lag na een hersenbloeding op de IC, waarvan ook niet zeker was of hij dit zou overleven. Zij ging per direct naar Frankrijk om mijn broer en schoonzus te ondersteunen. Bovenstaand verhaal was allemaal binnen 10 uur na elkaar bij ons doorgebeld. Ik heb er toen voor gekozen om niet terug te gaan. We zijn wel een paar dagen later, toen mijn schoonzus bevallen was terug gereden van ons vakantieadres om 5 min op kraambezoek te gaan. En ik stond standby mocht mijn neefje komen te overlijden, maar ben dus niet naar de begrafenis van mijn ex-schoonmoeder gegaan. Overigens is dit in goed overleg met mijn ex en zijn familie gegaan en hadden ze hier alle begrip voor, zij hebben mijn zoon goed opgevangen tijdens de uitvaart van zijn oma. Gelukkig is het zowel met mijn schoonzus als mijn neefje goedgekomen, maar op dat moment was dat allemaal totaal niet zeker en hebben wij echt de meest vreselijke vakantie gehad die je je maar kunt voorstellen, ik heb bijna alleen maar gehuild. Maar onder andere omstandigheden was ik wel gewoon terug gekomen van mijn vakantie adres.
Vraag die in me opkomt: kennen jullie de moeders van vriendinnen zo goed? En krijg je ook echt een kaart/uitnodiging? Ik had meer het idee dat je alleen gaat condoleren, tenzij dat je een speciale band hebt ,dan ook begrafenis.