Joh, het is 9:15 op een zaterdag! Ik lig nog in mijn bed met mn mobiel. De kinderen hebben natuurlijk wel ontbeten, en zijn nu met de Lego aan het spelen.
Haha, ik zat om 5u al in de kamer. Zoontje lag de gillen in bed, lang leve de lol. Maar gilt ook de buurvrouw wakker en die zit in de late dienst. Dus zijn we er maar uit gegaan. Dit word een heeeeeele lange dag.
Ik snap je en ben het ook wel met je eens. Het doet me echt een beetje pijn om alle verhalen te lezen van vrouwen die het gevoel hebben teveel ballen in de lucht te moeten houden. Ik vond je eerste post ook niet verwijtend of oordelend overkomen, maar ik kan me voorstellen dat anderen dat wel zo ervaren. Zeker op papier is het soms lastig de boodschap over te krijgen.
Dat ben ik met je eens, maar ik weet ook dat genieten IPV schuldig voelen soms heel moeilijk is. Dat vind ik ook wel het mooie aan dit topic, dat er ook vaak reacties komen die heel steunend en begrijpend zijn, die dingen in een ander perspectief zetten.
Een biecht komt denk ik altijd voort uit schuldgevoel of schaamte en het liefst zou je bij onderwerpen als behoefte aan tijd voor jezelf hebben dat mensen dat gewoon duidelijk kunnen aangeven en daar geen smoesjes en geheimzinnigheden voor nodig hebben, maar als dat nog niet mogelijk blijkt dan lijkt het me in elk geval mooi als mensen hier kunnen zien dat ze niet de enige zijn die daarmee worstelen
Mijn kinderen zijn al wat ouder, dus dan is het wat makkelijker inderdaad. Maar niet schuldig voelen hoor! Zodra mijn kinderen een beetje met de iPad overweg konden, kon mama af en toe een uurtje uitslapen!
Als mijn oudste 2 dochters geweten hadden dat wij naar het strand gingen dan hadden ze niet blij vanmorgen naar school en het kinderdagverblijf gegaan en hadden ze heel graag mee gewilt.
helaas.....ik wordt niet meer ongesteld, dus heb ook niets meer in huis.... Jammer! Was de PERFECTE plek geweest
Misschien ziet niet iedereen de dingen precies zoals jij dat doet. In plaats van iedereen te quoten en er iets van te vinden kun je natuurlijk ook gewoon de ander zijn of haar biecht laten doen zonder er iets op te zeggen.
Er zitten mooie, grappige en trieste reacties tussen. Leuk om te lezen en vooral soms erg herkenbaar.
Ik wilde je alleen maar een hart onder de riem steken dat je je daar echt niet rot over hoeft te voelen. Heeft niets met sneu zijn of perfect zijn te maken. Maar prima joh, weet ik in ieder geval dat jij dat niet waardeert.
Ik vind mijn oudste zoon soms zo lastig.. hij huilt al vanaf baby af aan heel veel (nu bijna acht) en kan het soms niet meer aan horen. wil soms gewoon er van weglopen en soms doe ik de muziek gewoon wat harder.. Ik fantaseer wel eens over een ex collega die 8 jaar jonger is... Ik mis mijn man van vroeger.. hij is zo veranderd( hogere functie werk) hij gedraagt zich zo anders. Bot, minder empatisch, praat veel over zijn werk, iets arrogant geworden..
Dat snap ik maar je dochters zijn er ook bij gebaat als papa en mama af en toe samen een goede dag hebben .
Mijn biecht voor vandaag! Deze mega pot was gisteravond dus nog vol En mijn man heeft mee zitten schransen
Ik waardeer het inderdaad niet dat iemand mij sneu noemt, alleen maar omdat zomaar een weekend weg gaan voor mij niet de normaalste zaak van de wereld is.. maar het zal wel aan mij liggen, en ik zal maar niks meer plaatsen in dit topic
Ik ben morgen een dag helemaal alleen thuis. Meestal rommel ik dan wat in huis, ga wat lekkers koken, netflixen, boek lezen, e.d. Heel fijn altijd. Maar nu heb ik bedacht dat ik maar eens de deur uit moet gaan. Leek me opeens zo heerlijk om in mij eentje naar de bios te gaan, naar een film van mijn keuze. Dus alvast een kaartje online gekocht, zodat ik niet kan terug krabbelen. En nou zit ik toch de hele tijd excuses te bedenken om niet te gaan, omdat het toch een beetje gekkig voelt om alleen te gaan.