Ik had het hier en tijdje geleden over met een vriend die huisarts is. Hij zei dat misschien iedereen die in het weekend de HAP wil bellen de afweging moet maken of hij of zij hier ook in het weekend de gewone eigen huisarts voor had gebeld, in de tijd dat er nog geen HAP was. Je weet wel, toen elke huisarts gewoon 24 uur per dag telefonisch bereikbaar was voor spoedgevallen. Misschien helpt dat met de afbakening: wat is dringend en kan niet tot de volgende werkdag wachten?
Als je als moeder twijfelt en je kind van pas 6 jaar oud heeft veel pijn, zou ik dus wel bellen! Je kunt van de buitenkant niet zien wat er aan de hand is, dat het bij anderen zo loopt dat er niks mee gedaan kan worden, wil niet zeggen dat die vlieger hier ook op gaat. Dat kan een arts beoordelen. Daarnaast kun je een HAP dus wel altijd bellen voor advies. Hier drukken ze dat op het hart dat je altijd kunt bellen als je twijfelt. (En dan bedoel ik de assistenten van de HAP)
welke zaken bedoel je? En nee, ik ben geen doktersassistente. Ken wel genoeg huisartsen en relatiebeheerders bij zorgverzekeraars om te weten waar het over heb.
Ze is al bij een arts geweest en die zei dat er niets aan de hand is. Hoe ingewikkeld kan het zijn mensen?
Hoi ik wilde nog meer typen, maar dat ging even fout. Wat ik wilde zeggen. Ik ben doktersassistent en wij worden opgeleid dat kinderen sowieso urgent zijn en met breuken gewoon langs moeten komen. Ook op de hap dus. Waar ik werk. Als ouders zich zorgen maken, ook bellen. Bellen betekent niet meteen langskomen. Soms is een geruststelling of advies ook gewoon prima. De hap is er niet voor spoedgevallen, dat is 112. De hap is er voor urgente zaken. Nogmaals, bezorgde ouders en breuken horen daar wel bij.
Dit is precies toch de kern van mijn vraagstelling? Ja, hij is gezien door een arts en ik vraag mij af of ik gelijk zou kunnen hebben met mijn twijfel dat er misschien toch iets meer aan de hand is. Tweede vraag daarbij is: kan dit wachten tot na het weekend of niet. Ja dus.
Ik mag hopen dat mensen zich zo vrij voelen dat ze bellen. Liever een keer teveel dan een keer te weinig bellen. Ja we hebben het druk en ja we moeten 'streng' zijn, maar ik (en de artsen) zouden het verschrikkelijk vinden als mensen te lang wachten als dit niet had gehoeven.
Ook artsen kunnen zich vergissen. Ik snap niet waarom je hier advies vraagt over het wel of niet bellen. Als jij vind dat dat misschien het beste is dan moet je dat gewoon doen. Wat een andere daar van vind zou je helemaal niks moeten interesseren. Jouw kind, jouw gevoel, jouw beslissing.
Dit inderdaad. Zo loopt mijn moeder al vanaf begin maart met een oorontsteking en nu onherstelbare gaten in haar trommelvlies omdat de arts zei: gaat wel over. Ts: als je twijfelt en je zoon heeft echt veel pijn zou ik gewoon bellen.
Ik vind je echt overdreven reageren!! Je gaat een kind van 6 toch niet onnodig 2 dagen extra pijn laten hebben? En bellen is niet gezegd dat ze gelijk langs moet komen. Zou wat zijn als elke dokter zo zou denken hoe jij nu praat, durft niemand meer de hap te bellen! Ts ik zou bellen en overleggen wat te doen!
Als de vinger nog dik is, kan dat het buigen belemmeren. Als hij er echt last van heeft zou ik de hap bellen, anders maandag even langs je eigen huisarts. En ja, artsen kunnen ook fouten maken hoor.
Zo heeft mijn zoon destijds ook 2 dagen ondraaglijke pijn gehad omdat ze bij mijn eigen huisarts 100% zeker wisten dat zijn habd niet gebroken was. Uiteindelijk de derde avond naar de seh gereden waar bleek dat zijn hand op 2 plekken gebroken was. Zodra er gips omheen ging, was de pijn weg. Arm kind.
Gaat het om het bovenste kootje+gewrichtje? Bij twijfel wel een foto laten maken (gewoon aanvoeren dat je het niet vertrouwd). Ik ben ooit blijven lopen met zo'n vinger, 3 maanden voordat er toch een foto genomen werd en het botje in het gewrichtje gebroken was. Gevolg: alsnog geopereerd. Maar als het binnen 2 weken nadat de breuk ontstaan was gefixt was, was het resultaat beter geweest... Maar je kan best tot maandag wachten qua spoed, dat maakt voor de genezing niet uit. Sterkte iig Edit: als je kindje zoveel pijn heeft dan zou ik zeker nog een keer naar de hap gaan. Arm kind! Maar ik bedoelde dat het functioneel niet uit maakt maar bij veel pijn bij een kindje eerder handelen idd! Overigens zou ik in het weekend zelf ook met een gebroken vinger naar een hap gaan.
Als ik het vermoeden heb dat mijn kind een gebroken vinger heeft vind ik dat reden genoeg om te bellen. Er wordt gedaan alsof je bijna dood moet gaan voordat je de hap mag bellen, wat een onzin! Het is juist in het leven geroepen zodat mensen niet meteen naar de spoedeisende hulp gaan. En de grap is dat als je wacht tot maandag en dan naar de huisarts gaat, gaat hij/zij je waarschijnlijk toch gaat doorsturen naar het ziekenhuis voor een foto. Linksom of rechtsom moet je toch laten onderzoeken. Ik merk dat het me behoorlijk irriteert als er hier geadviseerd wordt om vooral te wachten met het vragen van medische hulp. Al zouden ze haar zoontje kunnen voorzien van extra pijnstilling, dat is het al waard. Of moet hij het maar verdragen en wachten tot maandag? En TS, bij twijfel gewoon bellen, laat je niet gek maken als mensen roepen dat je er pas gebruik van maken als met een been in je kist staat
Ik kan je genoeg situaties vertellen waarbij er een verkeerde diagnose is gesteld en zeker door huisartsen. En zolang hij geen 'röntgenogen' heeft kan hij geen diagnose stellen, alleen een hypothese hebben.
Nou dan gaan er vast ook op mij schieten. Maar bij twijfel bel ik dus wél en zeg dan ook eerlijk: ik kan het niet inschatten vandaar dat ik bel, om er met jullie achter te komen wat wijsheid is. Pas moest zoon van 6 heel veel plassen en had pijn. Maar buik mocht ik wel aanraken en duwen. Geen koorts. Maar half uur later kermde hij het uit. Gebeld en uitgelegd dat ik er niks van begreep en hen er eigenlijk ook niet onnodig lastig mee wilde vallen. Want ja... Geen koorts. Door haar vragen, en ook geruststelling dat dit echt niet erg was om voor te bellen en juist goed, besloot zij met de arts te overleggen en het aan hem te laten. Die wilde hem toch graag even zien. Terwijl ik dus dacht... Zien is niet nodig maar misschien hebben zij tips of wat ik nog kan doen om uit te sluiten wat dit is. Bleek toch een fikse blaasontsteking.