Ja 3 tutjes hier in huis nu ja nog 1 van 3 en 1 van 6. 2 moedertjes Ja poepluier was al weer een dag of 4 geleden en daarvoor poepte ze 7x per dag flink dus vond dat zo bijzonder Het is wel warm zo deze dagen he? Even oefenen voor vakantie haha Ik zweet ook echt de hormonen eruit nu... Meer dan normaal en het ruikt ook sneller hebben jullie daar geen last van?
Nee ik kwam gister ook helemaal nergens aan toe verder. Heb savonds 2u geslapen toen mn moeder er was. Waarvan zij hem een uur in zn bed heeft gesust met een speentje. Vannacht gelukkig redelijk geslapen. Ik hoef niet steeds in te loggen gelukkig. Maar lijkt me enorm irritant ja..
Klopt. De vader en ik zijn niet samen. Hij is toevallig vandaag wel weer even geweest om zn zoon te zien. Heb vannacht goed kunnen slapen gelukkig. 1 blok ruim 3uur. Waarna ik helemaal gedesorienteerd wakker werd en net sliep ik even op de bank. Word ik wakker van zn gehuil in mn kamer. Geen idee hoe lang ie al huilde... oh schuldgevoel Kan me wel indenken dat je stiekem op 1 hoopte. Maar heb er ook absoluut geen twijfels over of je blij bent met 2 hoor das wel duidelijk
Snap je gevoel wel. Dat heb ik al met 1. Maar ik weet zeker dat je dat wel kunt. Is een draagzak anders een optie? Dan zit je niet met knopen en heb je je handen vrij
Nog niet. Al heb ik t wel bloedheet..maar wie niet met 30.graden toch? En 4 dagen geen poep mag met bv toch? Dat vind ik nu heel spannend met de kv. Krijgt ie wel elke dag braaf zn poepluier. Ik word echt doodmoe van alles waar ik me zorgen over maak.. Had vanmorgen nog even contact met iemand die ook is gestopt met bv. Ik had wat twijfels over mn gevoelens voor/bij A. Toch bang voor postnatale depressie. Zij stelde me gerust. Die gevoelens zijn heel normaal. Je lijf stopt met het aanmaken van dat "knuffelhormoon" en daardoor kun je je dan soms wat onverschillig of afstandelijk voelen.
Pff. Ik merk dat ik echt op zit te hikken tegen de nachten. Ik neem me elke keer voor om mn moeder thuis te laten slapen en als het dan avond word wil ik ineens toch dat ze blijft. En t is niet eens dat ze iets doet.. maar gewoon dat ze er is.. Nooit gedacht dat ik hierin een partner zou missen. Ik doe het verder gewoon allemaal zelf snachts, dus daar is het niet voor nodig. Ze doet het ook met liefde, maar 2 nachten geleden liet ik dr wel thuis slapen en dan is ze zo veel uitgeruster.
Ja lastig he? Ik ben ook elke avond zenuwachtig voor de nacht! Overdag lijk je alles toch een stuk beter aan te kunnen he? En dan maak je het ook bewust mee als de baby slaapt. Snachts slaap ik dan als het goed is dus dan is wakkertijd een opeenstapeling van baby voeden en sussen! Ik zou vooral doen wat voor jou nu goed voelt. Niet te veel van jezelf willen of eisen hoor. Ook al doet je moeder niks en is ze de volgende dag moe. Deze weken draaien echt even om jou en je herstel. T is niet niks wat er ook nog allemaal in je lijf gebeurt! Ik heb trouwens 1 voeding vannacht een beetje extra van mn gekolfde ochtendmelk gegeven en toen zat er opeens 4 uur tussen twee voedingen! Blijkbaar is mn nachtmelk gewoon niet zo voedzaam.. dus een tip mocht iemand dit ook (later) hebben En Australië is streng idd! Maar heb een visum voor 4 jaar gekregen dus we kunnen nog langer of terug!
Oh das lekker dan heb je idd wel opties. Ik ben blij te horen dat ik niet de enige ben die de nachten spannend vind. Ik wou soms gewoon dat ik een partner had op die momenten. Niet dat die dan per se iets zou moeten doen, maar voor t gevalhet nodig zou zijn. Nu vervuld mn moeder die kant een beetje, maar ja dat kan ook niet altijd zo blijven.
Ja en ik snap nog steeds niet hoe je (of eigenlijk jullie allemaal) het doen hoor. Ik moest vanmorgen weer huilen bij het besef dat mn vriend volgende week weer moet werken. Wel hoop ik echt dat het makkelijker wordt als ze langer achter elkaar slaapt!
Kan ik me best voorstellen. Dat gevoel heb ik dus als mn moeder 's nachts weg gaat. Overdag red ik me inmiddels wel als ze een paar uur weg is, en dat gaat jou ook lukken
Bij een eerste kindje is gewoon alles nieuw en spannend en is het echt niet raar als je onzeker bent hoor! Vind ik in ieder geval niet Voor mij bij nr. 3 ben ik niet meer zo onzeker, maar ook ik heb momenten dat ik het effe niet meer weet, dat ik het even spuugzat ben of gewoon even heel hard wil huilen.. heel menselijk allemaal toch? Ik ben wel een stuk makkelijker bij nr 3 dan bij de oudste moet ik zeggen. Mijn jongste moet bijv. echt wel eens wachten als ik bezig ben o.i.d. (en dan is het dus ook wel eens keihard huilen..) Wij slepen haar ook overal mee naartoe, blijven nu niet thuis voor slaapjes. Dat moet ze dan maar lekker in de wagen doen. Een keer geen zin of tijd voor een uitgebreide badder-sessie? Morgen weer een dag. In de nacht niet in haar eigen bed willen? Kom maar bij ons in bed. (Op haar 16e zal dat vast wel over zijn) Huis ontploft en kindjes vragen aandacht? Die troep ligt er morgen ook nog, doen we morgen wel even grondig opruimen.. en zo nog meer dingen. Mijn 'regeltjes' zijn wat afgezwakt in de loop der jaren Ik probeer het voor ons alle 5 gewoon zo aangenaam en makkelijk mogelijk te maken.
Ja. Denk dat dat ook wel moet dan. Anders is t helemaal niet te doen met 3. Dat harde krijsen gaat mij echt door merg en been, hij doet dat alleen bij krampjes tot nu toe, maar als het dan uiteindelijk over is ben ik compleet gesloopt doordat hij zo over de rooie is gegaan. Maar ook dat schijnt normaal te zijn.. Ik heb echt nog dagelijks huilbuien om de raarste dingen. Vandaag nog. Alles met mn ex is klaar, afgehandeld, we zijn vrienden en hebben daar beide vrede mee. Maar vandaag miste ik hem ineens zo erg. Wilde ik dat ik nooit bij hem was weggegaan, zelfs als er dan geen kindjes zouden komen (ja dat schip is wel voorbij hoor ) En dan voel ik me nog schuldig ook weer naar die kleine, want eigenlijk zeg ik dus dat ik liever mn ex heb dan hem. Wat dan weer niet waar is. Snap het nog maar..
Haha ja he?? Ik kan ook soms denken ohh wat was mn leven hiervoor makkelijk en dan verlang ik terug. En dan voel ik me schuldig!! Ach eigenlijk Vind ik het ook heel normaal al die gedachten. En goed dat je makkelijker bent geworden @BeebieBeeb, maak je het jezelf ook makkelijker. Mn vriebd is net naar zn werk vertrokken en ik denk nu ook doeiiii ze gaat echt haar eigen bed niet meer in. Bij mij is zoveel makkelijker!!
Ach lill dat zijn de hormonen nog hoor. Dat komt echt goed, geef het de tijd. Squarepants, succes met je meisje. Lekker doen wat voor jou goed voelt he!! Ik denk dat iedere ouder wel eens terug verlangt naar de tijd zonder kindjes. Al is het maar heel heel heeeel even.. om daarna te beseffen dat je je schatje(s) écht écht niet meer zou willen missen!! Als wij de kids wel eens uit logeren deden omdat we bijv. een feestje hadden, vonden we dat zó lekker! Lekker even niet zorgen. Om dan de volgende morgen met gierende banden je kids weer op te halen en ze hard te knuffelen om dat je ze weer ziet. De verkoudheid is nog steeds heftig hier... net stikte ze bijna in het snot. Zo zielig.. en ook zo irritant met drinken, steeds dat los laten