Bevallen heeft het voordeel dat er eigenlijk geen napijn is. Ja, de naweeën die de baarmoeder laten krimpen zijn naar, maar dat is het dan ook wel.
Blinde darm ontsteking, geperforeerd met een buikvliesontsteking als gevolg. Daardoor vele ontstekingen gehad in mijn buikholte waaronder in mijn lever. Ja, dat was niet zo fijn.
Ik denk toen ik mijn kaak gebroken had. Verder heb ik een keer een basketbal tegen mijn nagel gehad en die was toen omhoog geklapt, mijn enkelbanden overbelast en mijn arm gebroken. Allemaal was heel erg pijnlijk en ik weet eigenlijk niet heel goed wat het ergste was.
Ik heb veel pijn gehad en nog steeds vaak pijn door mijn 6 chronische ziekten, Ik heb galsteenaanvallen gehad en dat doet echt vies zeer, maar ook is een airbag ooit eens in mijn rug geknapt waardoor mijn hele rug verbrand was en ik 3 gebroken ribben had en de rest gekneusd, ( rechts) en daar heb ik ook echt weken heel veel pijn door gehad. De heftigste pijnen zijn voor mij toch wel de emotionele pijnen
Toen ik ontwaakte uit de narcose van mijn heupoperatie! Wat een hel!! De ergste pijn moet het ongeluk zijn geweest die ik op 1jarige leeftijd kreeg (overreden door een vrachtwagen), maar daar weet ik gelukkig niks meer van
Toen de verdoving halverwege de keizersnede opeens niks meer deed. Op het moment dat mijn zoon uit mijn buik was gehaald zakte het verdovingsblok meteen en heb ik alles gevoeld. Ze hebben me toen wel wat 'bijgespoten' en dat heeft de scherpste randjes er wat afgehaald, maar achteraf gezien hadden ze me onder algehele narcose moeten brengen. Dat is niet gebeurd. De tweede keizersnede (in een ander ziekenhuis vanzelfsprekend) is gelukkig wel goed gegaan
Ik heb nooit wat gebroken ofzo. Ben alleen bevallen, heb een pipelle gedaan en drie puncties. Als ik dan moet kiezen, kies ik 10000% voor de puncties. Wat een gruwelijke pijn was dat, gevoel dat ik uit elkaar gescheurd werd. Verder ook hartzeer, toen ik mn vroegere beste vriendin moest begraven enkele jaren geleden. Misschien deed dat nog wel meer pijn dan de puncties en bevalling samen..
Operatie/napijn van mn s-icd. Niet te doen, ben daarna ook paar keer flauw gevallen van de pijn. De keizersnedes waren er niks bij. Het ziekenhuis zag het als een leerpunt (ik was van de eerste lichting die zo'n soort icd geïmplanteerd kreeg). Helaas zat het ook allemaal niet goed, binnen 3 weken had ik een pocketinfectie en is het apparaat er met een spoedoperatie uitgehaald. De infectie waarschijnlijk opgelopen met de implantatie zelf.
Het moment vlak voor mijn dikke darm ontplofte. En daarna de pijn na de operatie, de buikvliesontsteking, de 3 abcessen in mijn buik waarin een drain gezet was en het spoelen van die drains. Daarna de hersteloperatie waarin het stoma opgeheven werd en de darmen die weer op gang moesten komen. Horror.
Dat gaat niet altijd op, helaas. Ik ben beide keren zeer snel bevallen (<4 uur en <1 uur) en heb 4 dagen naweeën gehad die ik echt weg moest puffen. Bij een zeer snelle bevalling hangt het stofje dat weeën opwekt nog lang in je lichaam waardoor je dus nog echte (heftige) weeën kan ervaren, die zijn dus pijnlijker dan de reguliere baarmoeder-krimp-weeën
De beenmergpunctie en botbiopt. Een bevalling valt echt in het niets vergeleken met dat doe het ook echt nooit weer zonder algehele narcose.
Toen mijn darm verdraaid was na mijn darmoperatie. En als mijn darm weer eens een krampaanval heeft dan verga ik ook...helaas heb ik dit 1x in de zoveel maanden. Keelamandelen verwijderen deed wel veel pijn maar niet ondraagbaar.
Toen ik na een operatie niet meer kon plassen, 12 uur later, een flinke berg morfine uiteindelijk eenmalig gekatheteriseerd en alles was voorbij.
Gek hè, hoe die pijnbeleving per persoon verschilt? Zo las ik hier net dat @Fennec bijna flauwviel van de pijn tijdens een HSG, maar daar heb ik eigenlijk niks van gevoeld. Waar zou dat toch aan liggen? Verschillende hoeveelheden pijnreceptoren in bepaalde lichaamsdelen?
Echt by far de hsg. Ik heb het letterlijk uitgeschreeuwd van de pijn. Moet er even bij zeggen dat mijn eileiders potdicht zitten dus dan is het alsof je baarmoeder ontploft. Doe nog liever 10 puncties en bevallingen dan dat ik nog 1 keer dat mee moet maken.