Ik twijfel... De HSG was een ramp maar ook de 4(!) keer strippen voor de bevalling waren om te janken. Mijn wortelkanaalbehandeling was ook behoorlijk k*t...
Ik ga toch echt voor mijn bevallingen. Met name omdat ik niet meer wist hoe ik de pijn moest opvangen.
Een zeldzame celdeling ziekte die ik had, nog steeds niet bekend wat het precies was maar ik was te jong om zelf te beslissen maar mijn moeder wilde me niet aan de prednison maar het voelde alsof delen van mijn lichaam uit elkaar werden getrokken. De pijn na een overdosis.. Maar mentale pijn nog veel erger.
Denk het idd. Pijn kan zo verschillend zijn voor iedereen. Ik zelf ga bijna knock out als ik mijn teennagel eraf stoot of als ik in mn vinger snijdt...Niet van de pijn maar van t bloed enz...terwijl ik goed iemand kan helpen met een grote wond...Als ik t zelf maar niet voel. Wat ook écht pijn deed was toen ze water in mijn baarmoeder spoten en tegelijk een echo maakte of de baarmoeder goed open en dicht ging. Weet niet hoe dat onderzoek heet. Had gelukkig mn moeder bij, heb gejankt als een klein kind.
1.Aan beide keelamandelen een abces hebben was bijna ondragelijk. (Dat werd een spoedoperatie keelamandelen verwijderen) 2.Gebroken stuitje 3. Bevallen dmv inleiden
Mijn allerergste pijn was niet lichamelijk maar geestelijk/emotioneel. (Al was het wel zo heftig dat ook mijn lichaam er pijn van deed.) Vreselijk. Op lichamelijk vlak staat mijn eerste bevalling op nummer 1.
Heb vreselijke pijnen gehad toen ik galstenen had. Koliek pijnen. En helaas een paar maanden terug weer dezelfde pijn...maar dan van nierstenen.
Mijn heftigste pijn ooit was toch wel de pijn die ik had nadat ik uit de narcose kwam na een OK ivm een totaalruptuur. Maar wat een opluchting toen ik morfine kreeg voor deze pijn. Ik werk zelf in de oncologische zorg. Wat een pijn moeten patiënten soms doorstaan. Op sommige momenten breekt het echt mijn hart..
Ja, geen idee. Ik ben ook out gegaan van de pijn bij het plaatsen van een spiraaltje. Heb gewoon een super gevoelige baarmoeder denk ik.
Ik had dit na m'n bevalling, die maar 2 uurtjes duurde en echt een eitje was, alleen het laatste half uurtje was even vervelend. Had helaas wel (weer) een totaal ruptuur dus die moest gehecht op de OK. Toen na een paar uur de ruggenprik ging uitwerken gigantische buikijn. Gelukkig ben ik op flink aandringen gelijk gekatheteriseerd omdat plassen echt niet lukte, kwam bijna een liter uit, wat een opluchting zeg! Heb echt een dik uur flink buikpijn gehad, vreselijk als dat een halve dag moet duren.
Oei! 3 echte forse pijnen gekend. De hernia en bijbehorende operatie, mijn duim uit de kom maar met stip op nummer 1 de terugplaatsing. Zou normaal gesproken 10 minuten zonder pijn moeten duren maar het duurde een half uur constante enorme pijn. De terugplaatsing werd opgegeven en 2 dagen later onder narcose opnieuw geprobeerd, deze tp lukte overigens wel. De dag na de eerste poging had ik vanaf mijn liezen via de onderkant tot aan mijn stuitje spierpijn van dat half uur billen samen knijpen
De punctie bij ivf behandeling. Vooraf dachten we dat er rond 12 eicellen zouden zitten. Op een gegeven moment trok k het niet meer en vroeg ik hoe ver ze waren. Ze zei ik moet nog naar de andere kant toe maar ben de tel kwijt qua hoeveel eitjes. Heb toen maar om pijnstling gevraagd Achteraf bleken er 44 aangeprikt te zijn.
Op 1 de pijn na mijn bevalling. Van binnen en buiten was alles kapot. Toen ik wakker (na de narcose)werd kon ik alleen maar stil liggen huilen, was compleet vergeten dat ik een baby had.. zo vreselijk die nasleep daarvan ook. Op dit moment mijn wang/kaak oid. Vermoed dat ik een wortelkanaalbehandeling moet ofzo, geen idee. Maar het voelt alsof Mn hoofd naar 1 kant helt, zo dik.
ergste pijn: De sinus pilonidalis , abces op mijn stuitje, die zonder verdoving opengesneden werd. Alle 'kamertjes' moesten ook echt goed opengemaakt worden- dus ze waren even bezig. Dat was 8 weken na mijn bevalling- die had ik graag nog 2x gedaan. Meer pijnen gehad; beenmergpunctie leverpunctie sleutelbeen gebroken chemokuren gehad -ook pijnlijke momenten daarbij- maar ándere pijn.. doffere pijn knie + kuitbeen gebroken maar dat abces... geen van bovenstaande was zó pijnlijk als dat. Maar nu zit er ook verschil in soorten pijn. Scherpe pijn, kortdurende pijn, zware pijn, stekende pijn etc.
De laatste bevalling. 25 minuten van de eerste wee tot de geboorte. Omdat de middelste er in 3 uur was, was ik al in het ziekenhuis om mijn vliezen te breken, had al 4cm door voorweeen. Weeenstorm vanaf de eerste wee, ik kon ze niet wegpuffen. Wat een hel. Toen wist ik dat dit echt de aller allerlaatste keer bevallen was