Jullie zeggen allemaal dat het binnen twee seconden gebeurd kan zijn, maar dit kindje lag blijkbaar al een tijdje op de bodem van het zwembad en was daarom ook niet meer te redden. Ik kan er gewoon níét bij dat je je kind van vier jaar oud met vriendjes gaat laten spelen in en rond een zwembad zonder zelf een oogje in het zeil te houden. Zelfs als een andere moeder zou aanbieden om op te letten zou ik ook bij het desbetreffende zwembad gaan liggen. Ze zeggen toch altijd dat je per zwemmend kind één paar ogen nodig hebt? Maar goed, we weten inderdaad de specifieke omstandigheden rond dit tragische verhaal niet. Ik hoop dat de moeder goede ondersteuning krijgt bij dit immense verlies.
@einad @fairy2011 @jessy77 Natuurlijk zit een ongeval in een klein hoekje en is het makkelijk praten vanaf de zijlijn. Mijn reaktie van gisteren was gebaseerd op het artikel en mijn interpretatie daarvan, en niet op verdrinkingsgevallen in het algemeen. Mijn laatste opmerking was uiteraard absoluut niet netjes en had ik niet moeten plaatsen. Wat overigens niet wegneemt dat ik het soms onvoorstelbaar vind hoe makkelijk sommigen (met de nadruk op sommigen) met de veiligheid van soms nog erg kleine kinderen omspringen. En dat niet alleen in het zwembad trouwens.
Het kan ook een miscommunicatie zijn tussen de ouders. Vader zou even opletten bv terwijl vader dacht dat moeder zou opletten. En met fatale afloop. Mijn familie huurde eens een vakantiehuis zonder omheind zwembad. Drie dreumessen had ik destijds en zwanger van nr 4. Ik heb echt een potje gevloekt en gescholden op ze en had een vreselijk onrustig weekend. Achteraf had ik gewoon om moeten draaien naar huis. Dan maar een hysterische moeder.
Ik heb dochter toen ze 2 was ook de bandjes afgedaan in het pierenbadje. Het water was daar namelijk net dusdanig diep dat ze met haar handen op de bodem kon komen als ze plat op haar buik in het water lag (en dan haar hoofd boven water houden). Met de bandjes om, kreeg ze haar armen niet zo ver onder water (werden terug omhoog geduwd), waardoor ze panisch lag te spartelen met dr gezicht naar beneden in een paar cm water. Ik zat ernaast, dus behalve de eerste schrik en wat gesputter was er niks aan de hand. Maar ik snap dus wel op welke manier die dingen gevaarlijk kunnen zijn. Inmiddels is ze 5, nog geen zwemles, en draagt ze wel bandjes trouwens. In dieper water doen ze hun werk prima. Maar in ondiep water wordt de opvang-reflex dus behoorlijk belemmerd als het kind voorover valt.
Iedereen kan zijn kind een paar seconden uit het oog verliezen. Het kan iedereen gebeuren dat je kind in het zwembad valt, terwijl jij net die ene seconde ergens anders naar kijkt. Echt iedereen. Maar dat is wel iets anders dan “de badmeester zag de jongen op de bodem van het zwembad liggen”. Ik heb geen idee wat hier gebeurt is. Dus ik heb daar ook totaal geen oordeel over. Het is alleen maar afschuwelijk. En intens verdrietig.
Ik dacht een moeder alleen te lezen. Dan moet je helemaal 200% alert zijn. Maar een kind een paar tellen uit het oog verliezen is wat anders dan een badmeester die een kind al op de bodem ziet liggen.
Nou ze zal vast wel op facebook of andere social media zitten het is gewoon zo dat er overal mensen zijn die er een oordeel over hebben dus negatieve reacties hoort ze vast wel
Misschien waren ze hem al aan het zoeken. Dat hij op de bodem lag, betekent natuurlijk niet per definitie dat hij nog niet gemist werd. Hoe dan ook hartverscheurend...
Volgens mij zakt een kindje toch gelijk al naar de bodem? Daarom is troebel water ook zo extra griezelig. Dus het hoeft niet te betekenen dat het kindje er al een lange tijd lag.
Ik ben een havik als het om mijn kinderen gaat, zeker bij de jongste die zooo onverwacht hele gevaarlijke toeren kan uithalen. En toch lag ze laatst bíjna onder een auto. Ik kon haar nog net op tijd van de weg sleuren. Twee seconden later en ze had een SUV tegen zich aan gehad. Wij kennen het verhaal niet, lezen alleen dit bericht. Misschien was het kind er wel tussen uitgeglipt, liep moeder te zoeken en had ze geen idee dat haar kind naar het zwembad was gegaan. Hoe dan ook zal dit echt niet zijn wat moeder wilde... hoe ontzettend verdrietig om je kindje te verliezen
Een lijk zakt gelijk naar de bodem. Er zit namelijk geen zuurstof meer in het lichaam dit is vervangen door water. Pas wanneer het lichaam gaat afbreken komen er gassen vrij waardoor het lichaam weer omhoog drijft.
In Frankrijk moet een zwembad omheind zijn, voor dit soort gevallen vind ik dat wel een fijne regel. Maar als je al binnen de omheining zit moet je dus opletten, en iedereen moet zo snugger zijn kleine kinderen zonder toezicht niet binnen te laten.... Er zijn genoeg mensen die heel makkelijk zijn met hun kinderen, deze moeder misschien ook wel, misschien ook niet, wij kunnen daar niet over oordelen. Hoe dan ook, heel erg tragisch wat er gebeurd is
Naar mijn weten zijn bandjes in de zee juist gevaarlijk omdat ze veel sneller afdrijven. En mijn dochter heeft ik niet altijd bandjes om simpelweg omdat ik er naast zit en met haar bezig ben. Wil ze alleen spelen in het zwembad dan gaan die dingen om.
Maar ook jou kan wat overkomen in zee of zwembad... als jij 'out' gaat om de één of andere reden- verdrinkt jouw kindje mogelijk met je. Mijn collega heeft meegemaakt dat een opa in het water zijn bewustzijn verloor... Gelukkig hing het kindje in de zwemvleugels. Opa is bijna onmiddellijk uit het water gehaald en het is uiteindelijk allemaal goed gekomen... maar vertrouwen op 'ik ben er toch bij' - durf ik echt niet... Wat je leeftijd ook is... Ook jonge, fitte mensen kunnen een hartstilstand krijgen... En zélfs al kan je kindje zich met de vleugeltjes niet helemaal redden; de vleugels blijven wel boven drijven.. dus je kind is te zien/te vinden...
Echt mijn grootste angst... Verschrikkelijk dat het is gebeurt, ik denk dat de moeder zich de rest van haar leven schuldig zal voelen en dat we haar niet hoeven te veroordelen.
Dan vallen de reacties op Zwangerschapspagina nog wel mee. Wat een commentaar onder het nieuwsbericht. Zo fijn dat een ander het altijd beter doet en weet. Je kind verliezen, het ergste wat er is maar al die meningen.. dat moet toch ongelooflijk pijn doen
Ik ben echt een zenuwachtige muts met zwembaden, ik voel mij dan net een havik die constant haar prooi in de gaten houdt... Vorig jaar was ik met onze dochter zwemmen. Omdat we naar huis zouden gaan, deed ik haar bandjes af (pierenbad, 10cm diep, ik zat er letterlijk naast en naar te kijken!). In letterlijk twee seconden, springt ze uit het pierenbad en springt zo voor mijn neus het recreatiebad/stroomversnelling in. Geloof mij, ze lag per direct op de bodem! Gelukkig stond ik er dus naast en heeft ze maximaal 2 seconden onder water gelegen. Maar zelfs in die 2 seconden lag zij al op de bodem! En dat zonder enig geluid van haar kant, behalve dus de plons... Ik heb mij wekenlang vreselijk schuldig gevoeld....
Maar dan vindt de badmeester jouw kind toch niet? Jij ziet haar zelf springen. En nee ik beweer dus niet dat wat jou gebeurd is mij niet zal gebeuren. Maar ik blijf erbij dat wanneer een badmeester een verdronken kind op de bodem vindt dat kind echt veel te lang zonder toezicht was.