Als jij wat leuks pland. Gaat hij dan nog liever zijn eigen gang en wenst hij jou veel plezier of gaat hij dan morren dat hij niet mee wil?
Hij zou liever dan een fiets tocht doen, maar als we eenmaal op pad zouden zijn zou hij moet meer gaan morren. Die fietstochten zijn ook niet zo vaak per jaar, dus dat snap ik ook wel.
Jep. De tocht was van haren (nl) naar haren (de). Die was ongeveer 165 km, maar hij is ook nog heen en terug naar huis gefietst.
Ik herken het wel. Als iemand niet leuk is als persoon/partner dan is het ook heel lastig om iemand nog aantrekkelijk te vinden. Bij mij hangt dat heel erg samen iig. Zijn jullie al lang samen? Of het te laat is kan alleen de tijd uit wijzen denk ik. Ik zou het iig minimaal een jaar aankijken. De komst van de tweede heeft hier ook veel veranderd trouwens. Je bent vooral ouders en minder partner. Misschien een weekendje weg zonder kinderen?
Heel hard gezegd, eigenlijk hadden wij nooit voor een tweede moeten gaan. Maar dat is mosterd na de maaltijd en zou onze zoon ook echt voor geen goud willen missen! Wij zijn 6 jaar samen. Ik heb hem heel lang echt héél onaantrekkelijk gevonden als persoon, partner en vader. Dat laatste misschien nog wel het meest. Ik kijk het inderdaad nog ff aan en hoop dat het beter wordt
Ik heb er nog een paar. Ik erger mij aan mijn zus, altijd als ik een afspraak met haar wil maken zit de agenda vol of kan haar vriend niet. Geld is daar altijd een issue, ze sparen voor de bruiloft, Meneer is op hoog niveau voetbalscheidsrechter. Dus verdient per wedstrijd meer dan ik in een maand bij elkaar weet te schrapen. Als we elkaar dan een keer zien is het voor een uurtje, het is al langer om naar elkaar toe te rijden. Ik heb er spijt van dat ik terug ben gegaan naar mijn oude werkgever nadat ik mijn andere baan had verloren. Ik heb het er absoluut niet naar mijn zijn, terwijl ik echt toffe collega's heb (sommige dan)
Mijn biecht van de dag. Stiekem een kroket opgegeten. En dan straks heeeeel verbaasd kijken als mijn bloedsuiker afwijkt maar houd mij nu al maanden in en af en toe winnen de hormonsters Hihi
Haha gelukkig wel. Heb ook even flink gelachen maandag toen hij op de fiets stapte en hij niet meer wist hoe ie moest zitten.
MIjn hemel inderdaad 208 km. Heb 2 weken geleden een dag rondgefietst in San fransisco en kon daarna al een dag niet normaal lopen van de pijn in mijn kont.
Ben blij dat ik niet enige ben die het veel vind haha. Het is ook meteen de hele dag met zo'n afstand.
Dat ik wel eens vriendinnen heb gemaakt en daarna zoiets heb van oei... je bent toch wel heel anders dan ik dacht en ik vind je minder leuk dan in t begin en ik zou t liefst de vriendschap stopzetten... wat je ook niet zomaar even doet zonder de ander te kwetsen. Dus proberen dood te laten bloeden... best moeilijk en elke keer denk ik weer wtf zijn er toch weinig normale mensen op de aarde
Heerlijk topic dit Ik biecht op dat ik echt heel slecht tegen domme mensen en luie mensen kan. Of tegen zelfmedelijden....pffff Ik denk dat ik soms te hard ben voor anderen en wellicht íets meer sympathie voor ze moet opbrengen. Alleen de dommigheid of dikke, luie reet werken gewoon aversie op. Of ziek zijn en werkelijk elk pijntje en symptoompje benoemen...ieder uur
Volgende biecht.. Sinds ik kinderen heb, ben ik echt een watje. Ik heb echt zwarte humor en kan best een bitch zijn, maar ben wel snel geëmotioneerd. Dochter heeft een vriendinnetje te spelen en ze zijn zó lief samen, dat ik in de keuken stiekem een traantje wegpink omdat het zo aandoenlijk is