Zelfs als dit sarcastisch bedoeld is vind ik het vreselijk ongepast . Je hebt geen flauw idee wat er gebeurt is en bent nu alleen onzinnige vooroodelen aan het rondspuien, terwijl er een kindje overleden is. Er zijn al genoeg domme vooroordelen in de wereld, daar hoeft niemand online or offline aan bij te dragen. Bah! On topic: vreselijk!! Arm kindje en arme moeder. Het is echt iedere ouders grootste nachtmerrie. Een ongeluk in het water is zo snel gebeurt. Ook een nuchtere, oplettende ouder kan zoiets overkomen.
Ik heb er later in het topic al verder op gereageerd. Kan nu deze post niet meer aanpassen helaas, maar wellicht even verder lezen...
Een kind glijdt inderdaad gelijk naar de bodem. Een volwassene zie je spetteren en doen. Maar een kind valt dus niet op, en die kan een badmeester daardoor inderdaad pas op de bodem vinden. Pas zelf ook gezien met peuterzwemmen. Kindje glwwdy van de mat, zo zonder ook maar ene sparteling richting bodem. Natuurlijk stonden we er nu allemaal naast (In het water) en is er niets gebeurd, maar in een vol zwembad valt dit echt niet op
En veel mensen hier proberen uit te leggen dat dat dus helemaal niet zo hoeft te zijn. Een kind glijdt gelijk naar de bodem en binnen 2min ben je verdronken als je in paniek water gaat inademen. Ze hebben het jongetje niet voor niks proberen te reamineren, het was geen lichaamlijk overschot wat ze vonden. Je doet alsof het kind uren daar lag. Ik ben op mijn 5de van het luchtbed in zee gevallen. Mijn vader zwom mee en hield mij op het luchtbed vast. Toen ik afgleed is hij achteraan gedoken om me te vangen. En ik zakte zo snel naar beneden (ook door de stroming) dat ze me ook moesten reanimeren. Ook een reden waarom men mij nooit in diep water zal tegenkomen, zodra mijn voeten de bodem niet kunnen raken raak ik in paniek.
Jeetje, dit wist ik niet. Waarom is dat? Want baby’s hebben bijvoorbeeld het instinct om te spartelen, toch?
Baby's vinden het water nog niet eng en gaan daarom niet spartelen. Een jong kind kan in 15 cm water al verdrinken omdat ze nog niet automatisch hun hoofd omhoog doen. Bandjes helpen in zo'n situatie niet alleen toezicht.
Vreselijk, mijn grootste nachtmerrie. Kinderen zijn zo snel en kunnen snel uit je vizier zijn en vooral in een druk zwembad. Ik vind al dat speculeren en oordelen altijd zo ontzettend walgelijk. Je bent er niet bij geweest en dan nog... De ouders zijn echt niet naar het zwembad gekomen om hun kind maar eens lekker te laten verzuipen. Die mensen moeten hun hele leven dit kruis met zich meesjouwen en dan zitten er een stel van die betweters op een forum die denken alles beter te weten en te kunnen. Zelf ben ik altijd enorm bezorgd met de jongste bij water en in het verkeer maar dat wil niet zeggen dat ons dit nooit zou kunnen gebeuren. Ze zeggen immers niet voor niets dat een ongeluk vaak in een klein hoekje zit hoe je ook je stinkende best doet. Een beetje empathie zou sommigen niet misstaan.
Verschrikkelijk Onze jongste stond tussen mij en mijn man in, een jaar of 5 geleden. Mijn man met de oudste in het balaton meer, de jongste wou ik net zijn bandjes om doen ( we kwamen net aan ) en hij rent op standje turbo het water in. Hij struikelde en zakte direct naar de bodem. Terwijl hij gewoon kon staan !! Er zat misschien 4 meter tussen en het duurde hooguit 10 seconde maar het voelde als een half uur en ik heb nachten er van wakker geleden. Het water was behoorlijk troebel en ze verdwijnen dan gewoon Sindsdien oordeel ik helemaal nergens over met kindjes en zwemmen. Ik ben wel heel erg blij dat mijn kinderen allebei a b en c hebben, al de reddingsbrevetten, kunnen snorkelen EN nog 1 keer in de week zwemles hebben. In de zee hou ik ze in de gaten en mogen ze niet verder dan borsthoogte zonder ons. Zwemmen in het IJsselmeer mag de oudste inmiddels alleen met z’n vriendjes naar het strand. Ideale stranden trouwens voor kleine kinderen. De eerste 300 meter is enkeldiep ongeveer
Je merkt dat als ze geen lucht krijgen een tijdje, dat de meeste wel wat gaan trappelen met de beentjes - maar dan nog zijn ze niet sterk genoeg om hun relatief zware hoofd, boven water te krijgen. Bij zwemlessen zie je dat dit meestal pas lukt bij kinderen van minstens 3,5... uitzonderingen daargelaten natuurlijk. En die 3,5 jarigen zijn dan nog de geoefende kinderen. Enige manier om zichzelf te redden is als ze geleerd hebben om op hun rug te draaien en op dit manier te ademen.
Mijn dochter is zelfs tijdens zwemles in een nogal heftige situatie beland. Ze kregen instructie dus alle kinderen zaten met de rug tegen de muur, zwemleraar met het gezicht naar ze toe. Dochter was alleen nog aan de overkant en dat had hij niet door. Dochter verloor grip op de kant en probeerde uit allemacht haar hoofd boven water te houden. Bij deze zwemles kijken ouders toe en mijn man waarschuwde de zwemleraar waarna hij binnen 3 slagen bij haar was. Ze was al bijna onder (kwestie van een minuut ofzo?). Het gaat heel snel en ongemerkt als je niet continu je ogen op je kind hebt.
Mijn ergste nachtmerrie! Mijn man heeft een erfelijke kans op hartstilstanden, nooit maar dan ook nooit zal ik hem alleen met dochter in het water laten als ze geen drijfmiddel om heeft (swimtrainer in ons geval). Ze gaat ook zsm op zwemles.
Bij een kind van 4 is elke seconde natuurlijk te lang, Maar iedereen kan zijn kind een keer uit het oog verliezen, ook jij. Kinderen zijn pijlsnel.