Waarom niet? Mijn moeder zette mij net zo goed de deur uit hoor, zonder gegronde reden. Ik was niet agressief, niet aan de drank drugs, etc. Studeerde gewoon, bijbaantje.. nee, ze was me gewoon zat. Ik was 18. Ik zou haar (of ieder ander die mijn leven zo zou beheersen) er echt uitgooien. En idd, gewoon die oppas inhuren to.
Maar sorry, dit vind ik ook niet gezond... Ik zou mijn moeder nooit zomaar de deur wijzen. Wel een goed gesprek aangaan en als dat niet mogelijk is een brief schrijven. En ook duidelijk benoemen wat het met je doet.
Het is toch logisch dat jij haar eruit gooit dan? Maar gewoon ik kan me niet voorstellen dat mensen dat zouden doen in de situatie van TS(jaaaa op basis van deze info voordat we die weer krijgen), of een situatie waarbij het niet zo heftig is. Ik zal er voortaan op uitzonderingen na bij zetten.
Probeer even mee te denken....een woning (stacaravan bv) op een vakantiepark, is dat geen mooie tijdelijke oplossing voor je moeder? Lijkt me zeker de moeite waard om serieus over na te denken. Lijkt me voor jullie beiden ook beter. Zo kan ieder haar eigen leven weer gaan leiden. En er zijn slechtere locaties om te wonen dan een vakantiepark...
Ik zou wel een oppas regelen, al is het alleen maar om je moeder te laten inzien dat je je ook wel zonder haar red. Ik geloof dat dat best een eyeopener voor haar zou kunnen zijn.
is ook niet gezond hoor, de relatie tussen mijn moeder en mij is nogal "bijzonder". Maar realiseer je dat er zat situaties zijn waarin praten of een brief echt niet helpen hoor... als ik dat zou doen zou mijn moeder me een zwakkeling vinden en me voor een hoop uitmaken dat gewoon niet waar is. Ook als ik het puur bij mezelf zou houden en geen kritisch woord over haar zou zeggen/schrijven. Wat jij zegt is gewoon niet altijd reëel helaas. to, je moeder wil niet weg dus, dus een woning vinden is niet je grootste probleem. Je kunt er niet voor zorgen dat zij weg wil, want je kunt een ander niet veranderen. Dan zijn er dus twee dingen die je kunt doen: Of je gaat hiermee door, of je stelt echt grenzen en houd je daaraan.
Klopt, het werkt ook echt niet altijd. En met sommige mensen valt er ook niet te praten, helaas. Maar soms kan het wel een optie zijn.
Draagt ze financieel bij aan vaste lasten, boodschappen enz? Hoog tijd voor wat regels in huis lijkt me. Ik zou afspreken dat ze welkom is, maar zich heeft aan te passen aan jouw huisregels. Jouw huis immers. 1x in de week is het voor een ieder een avondje vrij. Dus de 1 is thuis en de ander op pad. Zo heb je allebei even tijd voor jezelf. En zo kun jij naar je vriend of je vriend naar jou. Wil ze dat niet? Prima dan gaat ze met spoed op zoek naar wat anders. Huurt ze maar een kamer/studio. Zij zal ook water bij de wijn moeten doen. Wil ze niet oppassen? Ook haar goed recht maar dan komt er een oppas. En laat je niet afbekken. Misschien moet je juist een keer boos worden, want je laat over je heen lopen.
Maarre.... als ze geen inkomen heeft dan vraagt ze toch gewoon een uitkering aan... en hoppaaaaa dan kan ze een eigen huisje zoeken
Mam, dit gaat niet meer. Als je dit en dit niet aanpast, zal je ergens anders onderdak moeten zoeken. Daarnaast zou ik gewoon een. Oppas inhuren ook al is je moeder thuis. Jammer dan voor haar! Kom op zeg. Wat een gedoe. Ik zou dit echt niet pikken
Maar niet lullig bedoeld. Waarom ben je zo onderdanig naar haar toe? Ja, dan zet je haar de deur uit. Nou en? Je bent geen meisje meer. Ze heeft niks meer over jou te zeggen. En ze hoeft er niet uit ( van jou, ik had m'n moeder uberhaüot niet in huis genomen) als ze zich aanpast. En dan is ze boos en beledigd... Kan gebeuren.
Ik weet dat ik nog teveel pik van haar maar er is nu gewoon geen land met haar te bezeilen. Praten op een rustige manier wilt ze niet, ze doet volledig waar ze zelf zin in heeft. Ik kan hier dan wel gaan stampvoeten dat ik het anders wil maar daar kom ik ook niet verder mee. En ik weet dat anderen er anders over denken maar ik kan mijn moeder niet zomaar het huis uit zetten, vooral niet na alles dat ze voor me gedaan heeft.
Ik heb inderdaad ook besloten een oppas te gaan zoeken zodat ik een avond weg kan. Dit heb ik haar ook gezegd. Zoals iemand hier eerder al zei: misschien is het een eye opener voor haar als ik iig laat zien dat ik mijn eigen zaken oplos.
Probleem is dat ze geen inschrijfadres geeft momenteel dus dan heb je geen recht op een uitkering. Maar ze is nu bezig met werk via een uitzendbureau dus ik hoop dat dat wat uithaalt.
Ik begrijp niet zo goed dat je bewust alleenstaande moeder bent en dan wel je moeder in huis haalt. Dan woon je toch alsnog samen? En je moeder kwam bij jou wonen om te helpen met je dochter en je gaat minder werken voor haar en vervolgens wil ze niet oppassen? Hoe woonde je moeder dan voordat ze bij jou kwam, en had ze toen ook geen inkomen? Hadden jullie van te voren een tijd afgesproken voor hoe lang je moeder bij jou zou komen?
Idd! Je ontwijkt steeds vragen ts, want je moeder heeft geen werk en jij maar 1 dag? Vraag me af hoe je rond komt?
Ik zou eerst een cursus assertiviteit boeken. Jij bent de baas over je eigen leven hè? Jij bepaalt je geluk. Niet je moeder, niet je nieuwe vriend. JIJ!
Goed van je dat je een oppas gaat zoeken. Snap dat je je moeder niet zo maar eruit kan zetten, maar je kan wel weer de regie in eigen hand nemen. Dus zorg dat je een oppas achter de hand hebt en ook als je weer meer gaat werken. Straks heeft je moeder het weer op haar heupen en kun je niet naar je werk als zij ineens besluit niet op te passen. Denk dat als je laat zien dat je alles onder controle hebt, zij ook minder macht over jou heeft. Zal jou uiteindelijk ook sterker maken en denk uiteindelijk ook de relatie weer gelijkwaardig maken zoals die tussen een moeder en dochter hoort te zijn. Ik proef aan jouw kant dat jij veel rekening met haar houdt vanwege dingen die gebeurd zijn en haar heel dankbaar bent voor alles wat ze voor je gedaan heeft. Helaas proef ik dat alleen maar van jouw kant en houdt zij geen rekening met jou en jouw gevoelens.