In die tijd konden we het nog heel goed met elkaar vinden en het leek me geweldig om het hele avontuur van een kindje met haar mee te maken. Helaas krijg ik een pnd en heeft zij besloten om wat langer te blijven om te helpen. Intussen is er veel gebeurd maar onze relatie is er in ieder niet beter op geworden. En we zijn al een tijd bezig met een andere woning voor mijn moeder maar het wil door allerlei omstandigheden niet echt vlotten.
Dat vind ik dus ook. Hoe ik rond kom is voor mijn vraag niet relevant en is daarbij ook iets wat ik hier niet wil bespreken
Wij hebben ooit een oproep je op fb gezet voor tijdelijk een woning, hadden binnen een dag een stacaravan op een vakantiepark, daar konden we een aantal maanden in. Misschien ook wat voor je moeder, dan hebben jullie in ieder geval een rustige situatie om vanuit daar verder te zoeken. Of misschien particulier een studio huren ofzo? Ik ken ook iemand die haar bovenwoning verhuurt bijvoorbeeld. Er is vast wel iets te vinden.
Ik lees in bijna alle reacties van TS alleen maar excuses waarom ze iets niet zou doen of waarom iets niet zou kunnen. Je moet eerst stoppen met alles goed te blijven praten als je wilt veranderen of als je wilt dat de situatie veranderd. Wellicht hulp zoeken bij een coach of idd een oppas zoeken maargoed.. Ik krijg zo'n gevoel dat dat door allerlei omstandigheden ook niet zou kunnen
Dan heb je mijn eerdere berichten denk ik niet gelezen want ik gaf al aan dat ik inderdaad besloten heb wel een oppas te zoeken En bij een therapeut loop ik al, maar bedankt.
Het gevoel wat ik er een beetje bij krijg. Is dat je denkt dat je dit gaat kunnen oplossen zonder conflict. Ik denk niet dat dat erin zit. Jouw moeder heeft ook door dat je niet tegen haar ingaat omdat je geen ruzie wil, en gebruikt dat nu om haar zin te krijgen en te doen en laten waar ze zin in heeft. Zolang jij met haar mee blijft bewegen zal ze dat blijven doen. Je zal vroeg of laat toch grenzen moeten gaan stellen een keer. Dat kun je wel voor je uit blijven schuiven maar dat is juist hetgeen waar je niet verder mee komt. En je grenzen stellen op een assertieve manier, is iets heel anders dan 'stampvoeten' dat je het anders wil.
Heb ik idd gelezen maar dan nog lees ik daarna allemaal weer excuses. Dus ik hoop dat het je lukt om hier verder mee te komen. En wat @iMoeder ook zegt, ik denk niet dat dit opgelost wordt zonder conflict. Maar een conflict is ook niet erg, kun je alleen maar van leren en hopelijk over praten
Ik lees helemaal geen excuses. Ik denk dat je gewoon echt de niet weet wat je met de situatie aan moet. Dat je doorzet om een oppas te zoeken geeft juist aan dat je wat met het advies hier doet. Zet het wel door allemaal he! Ik denk dat als je moeder ziet dat je haar niet meer nodig heeft, ze gauw een andere houding aanneemt. Doet zij dit niet dan leer jij er sowieso van en wordt je leven alleen maar beter.
Dat is het ook, ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen. Het stomme is dat ik social work gestudeerd heb en juist heel oplossingsgericht ben. Ook kan ik precies zien waar het fout zit. Ik weet alleen niet meer hoe ik dit ook op moet lossen...
Ts, dat jouw moeder heel veel voor je heeft gedaan is fijn maar geeft haar absoluut niet het recht om nu over jouw leben te gaan bepalen. Dus of je pakt door, hetzij met een conflict of het blijft ellende lang doormodderen zo. Ja het is je moeder,ja ze heeft je geholpen maar nee, ze beslist niet over jouw leven. In een gezonde relatie zou zij zelf ook willen dat jij je leven verder weer oppakt en zodoende zij zelf weer ook.
Ja dat las ik ook. Dus zonder vaste woon en verblijfplaats? Er zit hier veel meer achter anders was er gewoon wel ingeschreven. TS: je hebt goede tips gekregen. Ik zou vooral beginnen met het vastleggen van regels alsof jullie huisgenoten zijn, en je moeder straks niet als vaste oppas twee dagen in de week laten zijn want dan heeft ze je weer in de tang.
Zoals al eerder gezegd denk ik dat het komt omdat je haar gewoon niet wil kwetsen en je oprecht waardeert wat zij voor je heeft gedaan. Maar dat betekent niet dat zij daar 'misbruik van kan maken. Ga lekker een keer met zn 3tjes uiteten en laat haar nogmaals weten dat je waardeert wat ze voor je heeft gedaan. Maar dat het nu beter met je gaat en je leven weer wil oppakken. En dat kun je het beste laten zien door je 'plannen' door te zetten. Zo kan zij ook zien dat je het meent!
Jouw moeder kwam bij je WONEN om te helpen tijdens de zwangerschap, en je kunt niet een kind bij een vrouw achterlaten omdat ze zwanger is?? Het is geen levensbedrijgende ziekte hoor , zwangere vrouwen zijn prima in staat om ook tegelijk voor andere kinderen te zorgen en voor zichzelf te zorgen. Daarnaast begin ik te snappen waarom een oppas 'niet kan'. Zowel je dochter als jij lijken niet zo gewend aan flexibiliteit. Ze is bijna 3, laat haar naar psz of kdv gaan zodat ze went om met verschillende mensen om te gaan, dan hoeft ze niet zo lang te wennen aan 1 nieuw gezicht zoals nu. Over een jaar moet ze dat ook.
Tweemaal genoemd; wat vind je, en uiteraard je moeder, de optie om op een vakantiepark te wonen. Lijkt mij echt zo slecht nog niet. Mooie, tijdelijke oplossing die op vrij korte termijn realiseerbaar is.
In 3 jaar heb je toch wel wat opgebouwd om kans op een flatje te gaan maken zodra er wat geld binnen komt. Zolang je niet op hele populaire plekken wilt gaan zitten.
Met zo iemand was ik snel klaar. Je hebt 4 weken de tijd om andere woonruimte te vinden. En als iemand dan mekkert dat dat niet kan omdat ze geen geld heeft of omdat er nergens woonruimte te krijgen is dan krijgt diegene de opmerking "dat is dan jouw probleem" keihard van me terug. Is ze helemaal belatafeld.