Hallo! Ik zit even met mezelf in de knoei en weet niet zo goed wat ik er mee moet. Mijn man werkt van maandag tot vrijdag overdag. Ik ben momenteel 32 weken zwanger en zit in de ziektewet. We hebben een zoontje van 3, mijn man is niet de biologische vader maar heeft hem wel erkend. Afgelopen zaterdag is hij naar een verjaardag geweest, komende vrijdag heeft hij een BBQ van zijn werk, zaterdag weer een verjaardag en over 2 weken zaterdag avond ook een verjaardag. Nu merk ik dat ik hier best wel irritaties door krijg omdat hij steeds alleen dingen gaat doen en ik dan thuis zit met een kind op bed. Ik zit heel de week al thuis en ben daardoor juist zo blij als het weekend is en mijn man ook thuis is. Nu komt het ook doordat ik alleenstaande moeder ben geweest dat mijn leven er nou eenmaal al heel anders uit zag dan dat van hem en ik niet zo snel vaak iets zal gaan doen omdat ik dit niet meer gewend ben, maar ik denk dat ik misschien van hem ook wel verwacht dat ie vaker thuis is, hij heeft tenslotte ook voor kids gekozen. Hoe denken jullie er over? Wat is vaak en hoe gaat het er bij jullie aan toe? Het komt denk ik ook wel deels door de hormonen en al mijn kwaaltjes enz dat ik me zo druk maak om dingen. Heb soms ineens echt een beetje het gevoel dat ik weer een alleenstaande moeder ben en continue alleen met mijn kind ben maar twijfel tegelijkertijd ook aan mezelf of ik me niet aan het aanstellen ben.
Heb je dit al aan je man voorgelegd? Mijn man gaat ook regelmatig alleen op stap (naar een verjaardag, of naar vrienden of de kroeg in ofzo), gemiddeld 1 x per week denk ik. Zelf heb ik daar niet zo'n probleem mee. Ik ga zelf ook graag met vriendinnen 's avonds wat leuks doen. Maar als jij dit te veel vindt, vind ik wel dat jouw man daar rekening mee kan houden. Al zijn verjaardagen in mijn ogen geen dingen die je afzegt, als je wel gewoon kunt.
Wat ik in jouw verhaal niet lees: wat is de reden dat je niet gewoon mee gaat naar een verjaardag of barbecue? Waar zit precies de irritatie? Je schrijft dat hij steeds alleen dingen onderneemt. Maar waarom ga je dan niet mee?
Mijn man gaat gemiddeld 1x per week ook wel een avondje weg met vrienden. Soms is het 3 avonden in een week en soms even 2 weken niet. Ik ga zelf ook wel eens een dagje weg met zoontje en vriendinnen. Niet zo vaak, maar ik heb er een stuk minder behoefte aan. En verjaardagen doe je ook niet zoveel aan, je kan moeilijk niet komen bij vrienden toch? Kan je niet s middags met z'n alle gaan? Dat doen wij vaak. Heb je het er al over gehad met je man? Ik snap namelijk wel als je ziek thuis zit, de dagen wel heel lang zijn.
nou, en in de zin van stappen niet zo heel vaak, ik denk dat hij 2x pj met collega's gaat stappen, en dat doe ik zelf ook met mijn eigen collega''s. Hij gaat wel 3x per week naar de sportschool 's avonds en ik baal daar ook best van. Ik werk zelf 's avonds tot half 8, dan is hij net weg of bijna weg, haal de kinderen dan bij mijn schoonvader op, race naar huis, stop de kinderen onder de douche en naar bed. En dan heb ik nog geluk dat mijn kinderen (6 en 8) gewend zijn om niet om half 8 in bed te liggen, meestal liggen ze er pas 9 uur in wat natuurlijk behoorlijk laat is. Zelf kan ik op deze manier nauwelijks weg voor een leuke sport, niet dat ik dat perse hoef, maar ik vind een avond voor mezelf ook fijn, ipv 3 avonden doordeweeks te moeten rennen....En hij moet ook echt, ivm ernstige rugklachten, het is niet eens dat hij het voor de lol doet (al vind het het best leuk om te doen, dus ik gun het hem ook wel. Moet ik er wel bij vermelden dat wanneer ik eens een avond of een middag naar een vriendin wil of zo hij daar echt niet moeilijk over doet.
Zijn vrienden zitten in hele andere levensfasen dan wij. Ze zijn bijna allemaal nog vrijgezel en die verjaardagen zijn dan ook van 10 tot laat in de nacht met veel drank, dat maakt het vooral vervelender. Zeker als dan daardoor die zondag ochtend ook behoorlijk stroef verloopt. Vind het lastig wan gun het hem wel hij werkt ook heel hard maar ik vind het soms echt heel vervelend. En dan gaan we naar een vriendin van mij die jarig is ofzo en dan gaan we wel altijd als gezin en die hebben dan meestal wel een partner en kids. Is echt heel anders...
Mijn man onderneemt wekelijks 1-2x zoiets zonder mij. Ben ik alleen maar blij om, want ik heb helemaal geen zin in barbecues bij collega's en dat soort dingen Hij gaat ook wel eens in zijn eentje naar de sauna of uit eten. Vindt hij mooi. Ik vind dat helemaal prima. Jij lijkt het niet prima te vinden. En daar gaat het om. Want wat wij normaal of acceptabel vinden zou niet leidend moeten zijn voor jou. Als het voor jou niet goed voelt, mag je dat altijd aangeven en een gesprek over hebben met je man, toch?
Omdat zijn vrienden vrijgezel zijn en ik me daar niet echt lekker tussen voel. Als het iets van mijn vriendinnen is zijn er wel vaak partners bij en neem ik hem mee en vaak ook mn zoontje omdat zij ook kids hebben, maar zijn vrienden zijn nog niet zo ver en het is dan echt een zootje ongeregeld met bier en voetbal bij elkaar.
Ik zou het fijn vinden als hij ook eens iets overdag doet ofzo of doordeweeks 's avonds, maar het is steeds laat in het weekend. En die avonden met vrienden zijn nou eenmaal op die dagen vind het dan aan de ene kant zo lullig om er over te beginnen want gun het hem wel. Moest het vooral even van me af schrijven ofzo denk ik XD
Ik neem aan dat je dit ook uitspreekt naar je man, dus wat vind hij daarvan? Verder herkende ik het wel, maar dat kwam omdat gezinstijd daardoor in de knoei kwam en als ik een keer weg wilde, werd dat altijd lastig. Dat is inmiddels anders Nu gaat ie denk ik 1 keer per week zoiets, naast sporten doordeweeks. Maar omdat ik ook de ruimte krijg EN we dingen met het gezin samen ondernemen is het nu geen enkel probleem.
Ik vind niet dat je man veel weg gaat. Denk dat dat heel normaal en gezond is als hij regelmatig weg is. Is toch juist lekker als iemand ook eens wieberen is? Wat ik wel denk, is dat jullie misschien samen te weinig doen (zonder of met kinderen). En dat jij ook eens alleen weg zou moeten gaan en dat je man dan bij de kinderen blijft. Want nu klinkt het meer een beetje als afgunst. Dat je man behalve vader zijn ook nog gewoon een leven heeft. Dat kun je ook omdraaien en zelf wat meer gaan doen i.p.v. alleen maar moeder zijn. Als je nu hele dagen thuis zit, weinig in je eentje de deur uit gaat. Ja dan ga je je irriteren aan iemand die wel de hort op gaat. Alleen dat ligt niet aan je man, dat doe je zelf.
Ik vind wel dat je je aanstelt, zovaak gaat hij niet weg. Maar als het voor jou niet werkt moet je er iets aan doen.
Oh ja, dat is niet zo leuk om met kindje heen te gaan. Ja lastig, ik zou het een keer met hem over hebben. Misschien zijn er kleine aanpassingen mogelijk waardoor het makkelijker is voor jou.
Mijn man is soms wel 4 avonden per week weg, bestuursfuncties, sport, werkgerelateerde zaken die bij een directeur horen. Ik regel oppas en ga sporten, nodig vriendinnen uit of heb tijd voor mezelf. We zijn knabbel en babbel niet.
Mijn man sport 3 a 4 x per week savonds daarnaast gaat hij af en toe voetbal kijken met vrienden Doe je zelf nooit eens iets zonder hem? Als je het vervelend vind gewoon bij hem aangeven en een middenweg vinden Maar ik vind het niet echt veel
Hier ben ik degene die regelmatig weg is, man heeft daar niet zo veel behoefte aan. Gelukkig heeft hij daar totaal geen problemen mee.
Stappen doet hij nooit daar houden wij gewoon niet van. 3x per week gaat hij naar de karate. Heel simpel als ik hem nodig heb voor wat dan ook blijft hij thuis. Vaak ziet hij het zelf al en vraagt dan of hij een avond over zal slaan op de sport.
Ben je al eens mee geweest naar zo'n BBQ of verjaardag? Ik bedoel, misschien zijn ze juist super netjes en rustig als jullie er als gezin bij komen. Ik vind persoonlijk niet dat je man heel veel weg gaat maar dat is denk ik voor iedereen weer anders. Schelen jullie zoveel van leeftijd dat zijn hele vriendengroep nog vrijgezel is? En ga je zelf ook niet eens wat leuks doen? Misschien zou je op de momenten dat hij doordeweeks thuis zit zelf even lekker met vriendinnen op stap moeten gaan, lekker een dagje naar een spa of lekker uit eten ofzo. Maar de belangrijkste vraag, weet je man dat je je zo voelt? Mannen ( de meeste ) zijn nu eenmaal niet zo snugger dat ze opmerken dat jij je even niet goed voelt, je moet het dus echt voor ze voor kouwen en aangeven wat je er van vind anders snappen ze het echt niet. Mijn man gaat trouwens niet extreem veel weg, mag van mij veel vaker hoor Maar als mijn man dit zou doen zoals in jouw geval dan zou ik er geen problemen mee hebben in ieder geval.
Nooit eigenlijk en ik ook vrijwel nooit. We doen beiden niet aan een sport (behalve sponsoren haha), en houden ook niet van op stap gaan. Toevallig is mijn partner dit jaar met zijn collega naar het formule 1 weekend in Oostenrijk geweest en gaat hij in augustus met dezelfde college weer naar het f1 weekend in België. Dat is hier allemaal geen probleem en vind ik ook niet erg. Zelf vind ik het weleens leuk om naar bingo te gaan, ga ik eens in het jaar naar de Friese Hengstenkeuring of een middagje terrasje met mijn beste vriendin. Verder doen we het liefst alles samen.