Zijn er meer dames die een partiele mola hebben gehad? Op 28 maart had ik een positieve test in handen, kindje stond niet op het programma en was niet handig gepland i.v.m. starten bij een nieuwe werkgever, maar wat was ik blij. Vooral toen ik op 24 april een kindje met hartactie zag was ik in de wolken. Aangezien wij alle babyspullen al hadden weggedaan begon ik alvast rond te neuzen voor babyspullen en stuitte op een mooie kinderwagen dus deze alvast gekocht. Op 14 mei de termijnecho, lichtelijk gespannen zoals altijd maar had geen enkele reden tot paniek. Tot de echo… helaas een levenloze vrucht zonder hartactie wat ongeveer een week na de eerste echo is gestopt met leven. Zit je net op je roze wolk, word je er keihard vanaf gegooid. Mijn man bleef ondertussen roepen dat hij dit niet nog eens wilde meemaken en hij 2 kinderen wel prima vond. Dus ik was verdrietig om de baby die ik was verloren en omdat mijn man niet meer wilde. Voelde me erg alleen in mijn verdriet Uiteindelijk nog even gewacht of het zelf los komt om het daarna met cytotec te proberen, helaas heeft dit na 3x ook niet voldoende uitgehaald (vrucht verloren, maar nog veel weefsel). Dus helaas een curettage en wat zag ik daar tegenop. De ingreep viel me reuze mee, amper bloedverlies gehad alleen de angst voor restweefsel en Asherman bleef aanwezig. En dan het lange wachten op de nacontrole (6 weken) ik heb voortdurend angst gehad voor restweefsel, heb ook in die 6 weken bijna dagelijks buikpijn gehad (en nog steeds) en uiteraard de angst voor verklevingen. Toen ik 4 weken en 1 dag na de curettage ongesteld werd was ik enerzijds teleurgesteld want het liefst was ik direct weer zwanger, maar ook blij want met een menstruatie had ik vast geen verklevingen. Helaas duurde deze menstruatie 1,5 dag en zat ik dus wederom in angst voor verklevingen en begon ik me steeds meer af te vragen of het wel goed gaat daarbinnen. Aangezien mijn man toch nog wel voor een kindje wilde gaan haalde ik ovulatietesten, want met een eisprong had ik vast geen verklevingen. Dus ben aan de slag gegaan met ovulatietesten. Gisteren had ik eindelijk de nacontrole en ik had zoveel vragen, is de operatie goed gegaan? Is er nog restweefsel? Staat er een ei op springen? Had echt gehoopt dat hij een echo zou doen en me gerust zou stellen. Maar helaas, uit het restweefsel wat na de curettage is verwijderd is partiele mola uitgekomen en nu zwanger worden mag sowieso 6 maanden niet. Wat een domper, ben er echt kapot van! Gisteren direct bloed laten prikken op HCG en een longfoto. Ik krijg gelukkig vandaag de uitslag, maar ik zit nu met nog veel meer onzekerheid. Hoelang gaat dit duren? Gaat mijn HCG snel genoeg zakken of moet ik chemo? Heb ik nou überhaupt wel een eisprong (nog niet gevonden met ovulatietesten en stop ook maar met testen) of heb ik verklevingen? Normaal voel ik wanneer mijn eisprong eraan komt (slijm, zin in seks en buikpijn) maar dat heb ik nu helaas niet. Kortom: Een hoop ellende bovenop het verlies van ons kindje. Nog meer die partiele mola hebben gehad en hoe is alles verlopen? Ik hoor dat de meeste het herkennen door heftige zwangerschapssymtomen of bloedverlies, dit heb ik allemaal niet gehad.
Wat een verdrietig verhaal. Ik heb er geen ervaring mee, maar wilde je sterkte wensen. Toch begrijp ik één ding niet: bij een (partiële) mola-zwangerschap is er toch geen sprake van een levensvatbaar vruchtje? Dit staat er op Freya: 'Bij het maken van een echo wordt in plaats van een vruchtzakje met een embryo (en een kloppend hartje) vele kleine blaasjes gezien die de baarmoederholte opvullen. (...) Er is uiteraard geen hartactie.' (https://www.freya.nl/kinderwens/zwangerschap-en-kind/mola-zwangerschap/) Weten ze honderd procent zeker dat het om een partiële mola-zwangerschap gaat?
Heel veel sterkte! Ik heb er een gehad! Ik had idd met 8wk ook een kloppend hartje en met 13wk niet meer.. Wat betreft die 6mnd niet zwanger worden, daar zijn de meningen over verdeeld. Bij mij zei de gynaecoloog: wekelijks bloed prikken tot je 3x onder de 3 hebt geprikt. Dan mag het weer.. Mocht je wat willen weten, vraag maar raak.
Een vriendinnetje had dit zelfde.. haar hcg bleef stijgen, maar wel met kleine beetjes. Elke week zeiden ze dat het moest gaan dalen en als het de volgende keer niet lager was ze aan de chemo moest. Dat wilde ze uiteraard niet, ze mocht dan een jaar niet zwanger worden. Na een paar weken met dit nieuws naar huis zei de arts dat het die week erna echt de laatste x zou zijn. En wat bleek... hcg daalde. Dit heeft een paar maanden geduurd. Ik geloof dat in sept hcg 0 was en in januari was ze weer zwanger. Ik hoop dat het bij jou al laag is of zelfs weg!!
Ik heb 2 partiële mola’s gehad. Beide keren een kloppend hartje gezien. Beide keren pas na curettage erachter gekomen. Wat ik hier al eerder las klopt: zodra jouw hcg 3x op 0 staat mag je weer zwanger worden. Je gynaecoloog leest de richtlijn van het Radbout niet goed. Heel veel sterkte. De rollercoaster aan emoties is mij helaas meer dan bekend. Je gaat van blijdschap, naar verdriet, naar angst. Doordat ik het 2x heb meegemaakt en daarnaast nog 5 miskramen heb gehad en wij speciaal onderzoek hebben gehad in België naar de oorzaak van de partiële mola’s weet ik er behoorlijk veel van. Mocht ik je ergens mee kunnen helpen dan doe ik dat heel graag. Ik hoop dat je hcg netjes zakt. Bij mij duurde het gemiddeld een week of 8-10. Dikke knuffel!
Och zonnebloem, wat naar zeg. Ik moet er niet aan denken dat ik bij de controle zulk nieuws had gekregen. Je hoopt toch dat je het na de controle kan afsluiten en dan weer opnieuw onzekerheid. Hopelijk hoef je inderdaad niet te lang meer te wachten en zakt je hcg snel. Laat je maar goed informeren, hopelijk kan je snel met je vragen ergens terecht. Veel sterkte!