Net schrok ik mij helemaal de tandjes. Er viel of sprong ineens 'iets' op mijn buik wat best met een harde smak neerkwam. Ik gaf een harde gil, sprong hysterisch op, hart bonkte in mijn keel en voor ik kon zien wat het was was het alweer foetsie. Ik zoeken op de grond, mijn tas schudden want die stond op zijn vluchtroute, achter mij kijken op de muur. En ja hoor daar zat het. Een dikke vette sprinkhaan. Van wat voor onzinnig klein iets ben jij je ooit weleens helemaal wezenloos geschrokken Dingen, gebeurtenissen, beesten waarvan je achteraf denkt, doe normaal, niets aan de hand.
Vorige week had ik samen met de kinderen zo'n kauwgom tatoeage opgeplakt. Op mijn bovenbeen, zodat het niet zichtbaar was onder mijn jurk. De volgende ochtend met mijn slaperige kop naar de wc, heel dat ding vergeten natuurlijk, en er gewoon heilig van overtuigd zijn dat die zwarte vlek een spin was Was meteen wakker
Een jaar geleden (of langer) stond mijn dochter ineens in dr deuropening van de slaapkamer. Ze heeft lang haar en ze keek naar haar voeten. Ik werd ergens wakker van, maar wist niet waarvan. Ik kijk naar de deur en zie mijn dochter staan. Alleen door haar lange haar leek ze sprekend op het meisje van de horrorfilm ‘The Ring’ Ik schrok me rot en begon bijna te gillen tot ik doorhad dat mijn dochter daar stond.
In ons vorige huis ging ik naar de wc midden in de nacht. Maar het licht uit het badkamerraam was precies zo dat toen ik wegliep uit de badkamer ik mijn eigen schaduw zag. Ik ben mij echt rot geschrokken.
Ik zou een sprinkhaan geen onzinreden vinden om te schrikken hoor Ik schrik zelf trouwens áltijd van paspoppen
Wij hebben een camera in de huiskamer... met nightvision. Tijd geleden hoorde we iets rommelen, dus mijn man opent de camera app op zijn telefoon en ik zie iets kleins in het wit rondlopen. Ik schrok me helemaal het laplazerus.. Zegt me man doodleuk... ooh die kleine meid loopt rond te spoken. Ooohjaaaa... zwart wordt wit met nightvision.... zou zweren dat ik een geest zag rondlopen toen!
Heb een keer gehad dat ik in bed ging liggen, en op het moment dat ik de deken over me heen trok, lag ik oog in oog met een spin, die op de rand van mn deken zat op paar cm afstand van mn ogen. Haha heb nog nooit zo snel de deken van me afgegooid en mn bed weer uitgesprongen. Weet alleen niet wat erger was; de ervaring zélf of dat ik daarna die hele spin niet meer kon vinden
Ik hoorde mijn zoon uit zijn bed komen dus ik ga luisteren aan de trap. Ik doe de deur open en steek mijn hoofd en bovenlichaam het hoekje om om te kijken of ik zijn lamp zie. (Stond gebogen naar voren) Die brande dus ik wou naar boven lopen en voel opeens wat kriebelen waardoor ik naar onder kijk en mijn zoon onder aan de trap zie zitten...Ik schrok zo erg dat ik een kei harde gil gaf en de deur helemaal open gooide
Mijn ouders waren nogal makkelijk met mij ‘s avonds als kind alleen thuis te laten. Ik lag op de bank t.v. te kijken en zie langzaam de woonkamerdeur open gaan. Ik dacht echt dat er iemand in ons huis was. Bleek het de kat, maar ik kon de onderkant van de deur niet zien toen ik op de bank lag. Laatst zat er een zilvervisje in mijn nachthemd bij het ontbijt, ik heb gillend mijn nachthemd uitgetrokken en ben halfnaakt als een gek naar boven gerend, terwijl de kinderen hard moesten lachen.
Bij mij viel er tijdens het autorijden een spin achter de achteruitkijkspiegel vandaan. Het was maar goed dat ik niet zo hard reed (ging een woonwijk in), anders waren auto en ik denk ik in de naastliggende sloot gereden vanwege de ruk die ik in mijn schrik aan het stuur gaf. En bijna nog gelukkiger reed er ook niemand voor of achter me.
Schrikken hè. Hier een keer precies hetzelfde meegemaakt met Mn dochter. Ik moet daar nog zo vaak aan denken. Brrrr schrok zo erg toen
Oh ja. Toen ik nog alleen woonde. Ik had een glazen tuindeur die ik 's nachts vaak op de kiepstand had staan. Mijn vader had me al vaak gewaarschuwd. Doe dat niet want inbrekers zijn dan meteen binnen. Ik dacht, dat loopt niet zo'n vaart. Totdat ik boven in bed lag en een enorm kabaal hoorde. Het enige wat ik kon bedenken was dat mijn vader toch gelijk had. Ik heb, niet gelogen, meer dan een half uur verstijfd in bed gelegen. Nornl maal schiet ik in de vechtmodus wanneer het spannend is maar die keer kon ik totaal niets. Ik was bang dat de inbreker mijn ademhaling zou horen. Na een half uur alle moed verzameld en toch maar gaan kijken. Bleek het wasrekje aan de deur naar beneden te zijn gevallen. Tuindeur heeft nooit meer op de kiepstand gestaan
Ik ben vreselijk schrik gevoelig. Echt drama is dat! Mijn moeder net zo. Dit weet mijn vriend dus ook.. zo zit ik ontspannen op het toilet en slaat ie wel eens met vlakke hand op de deur. Ik vlieg nog net niet tegen het plafond aan. Iedereen weet hier in huis dat als ik boven ben, aan het stofzuigen ben, kortom iets aan het doen ben dat ze even moeten roepen. Ineens een hand op mijn schouder leggen of naast me staan dat zorgt voor acute hartkloppingen en jankbuien. Kan gewoon huilen van de schrik soms. Gek genoeg schrik ik niet van beestjes
Ik zat tijdens studie in de klas (3 hoog) en voelde ineens iets op mijn arm. Kijk ik naar mijn arm zie ik zo'n gifgroene sprinkhaan zitten, loeigroot! Ik schrok me dood en sprong uit mijn stoel. De klas lag ik een deuk natuurlijk ...
ja, ook hier last van een heel erg slecht geweten blijkbaar. Één van de kinderen heeft er een handje van om regelmatig in ninja modus door het huis te sluipen. Vlieg regelmatig tegen het plafond aan. Ooit eens midden in de nacht, nog geen kinderen en man was een week op cursus. Hoor ik geluid beneden alsof er inbrekers zijn. Snel broek aan gedaan (stel je voor dat ze me in mijn onderbroek vinden) en stuk hout gepakt en naar beneden gegaan. Blijkt één van onze katten over de televisie te zijn gelopen waar ook een bedieningspaneel op zat. Mijn moeder was heel boos dat ik naar beneden was gegaan een niet de politie had gebeld. Blij toe, achteraf...had dit niet uit kunnen leggen. Mijn kinderen leren nieuwe dansjes van mij opdat ik regelmatig in de tuin wilde rare bewegingen maak omdat er iets vliegt. Meestal iets onschuldigs.
Ja ik ook wel eens van een enorme sprinkhaan die op mijn rug zat. Ik was aan het tandenpoetsen en keek in de spiegel, draaide me iets om en zie via de spiegel een hele grote groene sprinkhaan doodleuk op mijn rug zitten. Die verwacht je niet
Een keer op een 3 baans snelweg toen ik op de middelste baan reed kwam er echt een mega spin tussen de voorruit en het dashboard vandaan. Ik schrok me helemaal wild, gelukkig nog wel het besef gehad om achter me te kijken voor ik naar de vluchtstrook ging. Tot overmaat van ramp wandelde de spin over de lucht filter bij de voorruit en werd deze over mijn schouder achter in de auto gelanceerd. Een maal op de vluchtstrook direct uitgestapt, gelukkig kwam er een brandweer in persoonauto voorbij die is gestopt en heeft de auto leeggepakt tot de spin gevonden was. Hij was zelf ook niet zo gecharmeerd van het voormaat en gaf toe dat hij eerst dacht het zal wel meevallen, maar hij gaf me toch een compliment over mijn handelen... Daarna weken lang onrustig naar het dashboard gekeken tijdens het rijden, of zelfs mijn vriend laten rijden als we samen weg gingen. Ik ben normaal niet bang voor spinnen, ook niet groot maar wil wel afstand houden en weg kunnen lopen... Verder een keer geschrokken van een kat die ik pas in huis had, ik was op de bank ik slaap gevallen en werd wakker met zijn neus ongeveer tegen de mijne gedrukt. Dat was wat mij betreft iets te snel en iets te close
Ik gaf net een gilletje , tot hilariteit van mijn collega's, toen ik mijn telefoon wilde opnemen en er een zilvervisje onderuit liep. Mijn hart bonkt nog. Stomme beesten