Als ik jou reacties zo lees, denk ik dat je kinderen niet veel "last" hebben van het feit dat ze begaafd/HB zijn? Mijn dochter is wat dat betreft ook redelijk veerkrachtig en past zich redelijk gemakkelijk aan aan de situatie. Mijn zoon is echter compleet het tegenovergestelde; hij ondervind echt last van de situatie op school en i de klas. Het aanpassen aan zijn klasgenoten kost hem enorm veel energie en hij heeft constant uitdaging nodig (echt nodig). Geloof me, als je 6 jarige "depressief" is, elke dag huilend naar school gaat en huilend en gefrustreerd uit school komt, dan heb je (automatisch) niet meer zo een milde mening en ga je er dus niet zo relaxt meer mee om...
wordt hij gepest? uitsluiting is ook een manier van pesten. dat was het geval bij mijn zoon. en hij vertelde het niet, de juf zag het niet omdat de kinderen echt uitkijken of de juf het ziet. echt een goed gesprek voeren, zelf kijken bij een pauze. Een meisje van zijn groep heeft het aan haar moeder verteld wat er aan de gang was en had ik dus de zekerheid. zoontje zei dus weinig hierover en de juf zei steeds 'nee dat is niet het geval' maar ik vermoedde dat steeds.
Dl heeft behoorlijk last gehad bij de start op de bassischool. Klapte volledig dicht, at en dronk de hele dag niet meer, huilde alleen maar (dat hoorde ik ook vooral van vriendinnetjes). Ik heb moeten dreigen haar thuis te gaan houden als school het niet op kon lossen. Het is goed opgelost. Voor dl was het een enorme opsteker. (Ik heb de discussie met school in haar bijzijn gevoerd). Ik heb haar uitgelegd dat de onderbouw vooral is om te leren samenwerken, en voor de sociale contacten, dat school graag ziet dat je alle werkjes een keer doet (ook de saaie) en dat ze daarna altijd naar de leerkracht kan voor leukere werkjes Wat zegt je zoon zelf, als je hem vraagt hoe het leuker zou kunnen worden op school? Hier hebben speelafspraakjes met ouderejaars die ze leuk vond ook wel geholpen, om onzekerheid weg te halen. Maar constant uitdaging nodig hebben, dat klinkt alsof er meer aan de hand is eigenlijk. Heb je daar al naar laten kijken?
Gelukkig is pesten hier niet het geval, hij heeft veel vriendjes en sociale contacten op school. Zodra we de school inkomen duiken er altijd wel een paar jongens bovenop hem en aan speelafspraakjes ook geen tekort. Wel zie ik dat hij het soms moeilijk heeft met aanpassen aan zijn vrienden in de klas. Sommige jongens zijn volgens hem ontzettend irritant in de klas (overal doorheen praten, niet opletten...) en dan begrijpt hij gewoon echt niet dat ze maar door blijven gaan totdat de leerkracht echt boos is. Tegen het einde van het jaar liet hij die vriendjes ook steeds meer links liggen, ik ben sus wel heel erg benieuwd hoe zich dat verder gaat ontwikkelen in groep 4. Ik ga hier nav jou post dus wel even goed opletten.
Voor zijn gevoel leerde hij niks in groep 3 (kon al lezen en beheerste de rekenstof al voordat groep 3 begon); hij had zijn gewone werk en pluswerk in een mum van tijd af en zat dus halve dagen te lezen Volgens school was er voor kinderen in groep 3 gewoon verder niks meer aan uitdagend werk.... Omdat hij echt niet goed in zijn vel zat (wilde na school bijv. niet meer spelen en hing alleen nog maar op de bank) wilde ik geen ‘gedoe’ in de vorm van allerlei testen. Hij begreep zelf niet echt waarom hij zich zo rot voelde; school was gewoon stom en verschrikkelijk, punt uit. Ik wilde dus (met nog maar 7 weken te gaan) dat hij het schooljaar zo goed mogelijk zou afsluiten. Uiteindelijk is hij met groep 4 stof begonnen en heb ik zelf extra werkboeken aangeschaft (o.a. Rekentijger), de instructie deed ik iedere ochtend om 8.30 ook zelf. We zagen hem vrijwel direct opbloeien en ook zijn juf zag ineens een compleet ander kind in de klas. Ze hebben toegegeven dat ze het niet goed aangepakt hebben, in groep 4 mag hij op zijn eigen niveau gaan werken en zijn groep 3 juf gaat hem extra begeleiden in groep 4 (werkt ook als klassenassistent). School wordt volgens hem leuker, wanneer hij leuker werk krijgt Onzekerheid speelt hier inderdaad ook mee, hij wil vooral niet opvallen in de klas en bij de juf. Dat hij zoveel uitdaging nodig heeft (leerkracht noemt hem ‘onverzadigbaar’), komt imo door heit feit dat hij zich al die tijd in groep 3 kapot heeft zitten vervelen.....
Dat klinkt allemaal wel logisch eigenlijk, fijn dat school hetzelfde ziet. Ik snap dat je niet bent gaan testen. Zou eigenlijk ook niet nodig moeten zijn; elk kind is uniek en heeft aandacht nodig. Juist de kinderen die liever niet opvallen Ik hou het bewust heel simpel; als ze ooit echt niks te doen heeft op school, doen ze iets niet goed. En hou ik haar desnoods wel een dagdeel thuis, of brengen we haar elders. Tot nog toe roept dl zelf wel dat ze niks te doen heeft en alles al weet, maar in gesprek met juf blijkt die toch vaak nog wel wat uitdagends te hebben voor haar.
je bent echt grappig meid. dat meen ik echt. en zeker niet zo op de hoogte van de veranderingen sinds einstein op het gebied van onderwijs/ ontwikkelingspsychologie/ pedagogie/ genetica etc. maar goed, we doen het ook heel erg rustig aan hoor. waarschijnlijk met veel minder uren bij de juf/ib er dan jij. wie weet. want ik ken geen juffen meer tegenwoordig die relaxt durft te reageren, als een leerling een keertje onder eigen niveau scoort(=valt). want dat mag niet meer helaas.(als je valt, dan ga je verplicht van richting veranderen, en dan zijn de mogelijkheden totaal anders. je moet onderwijs van tegenwoordig je niet als een open veld met vrijheid en ruimte voorstellen. je kind staat niet meer in de wereld, of in een vrijeruimte waar je alle kanten op kunt gaan, en vrij kan bewegen, soms rennen, soms kruipen etc zoals je kunt bij een open veld. het is meer te vergelijken met een metrosysteem onder een stad, alles rijdt op voorgelegde sporen, verplichte haltes, ondergronds, en je komt af en toe ergens naar boven, en het lijkt bijna overal alsof er slechts 2 richtingen zijn= heen en weer. ) de begeleiding waar je voor betaalt en onderzoek advies etc; dat is niet voor mijn kind. hij heeft het niet nodig. wij ook niet. IS voor de juf en de IBer van tegenwoordig. die hebben het nodig, anders zijn ze totaal verloren als ze een kindje krijgen dat niet in hun draaiboekjes staat. de juf heeft het nodig. en ze waarderen het enorm. strak wetenschappelijke gegevens, praktische oplossingen, tips en waarschuwingen. En dan nog heb je je ouderwetse vallen en opstaan. de tijden veranderen, steeds sneller dan het vroeger kon. kinderen gaan vooruit, massaal, sneller dan vroeger. elk jaar moet je intelligenter zijn om bij die 2% te kunnen horen qua IQ, maar kennis/inzicht van de gemiddelde leerlingen gaat achteruit. toch is het leren veel makkelijker dan vroeger, op internet voor degene die het leuk vindt. Ik ga dus niet gefrustreerd naar de juf. de juf vraagt urgent een gesprek steeds; Bijvrbeeld: zoontje begon de school net, en 2 maanden later vraagt de juf aan ons: 'wat vinden jullie van het idee= elk jaar ipv 1, 2 groepen te laten doen'. en gaat door met voordelen en nadelen van zoiets, het kindje is net 4! we zeggen niets, ze gaat door 'wat denken jullie van dat hij nu naar gr3 gaat met verrijking?' Ik vraag dan aan haar of tenminste 1,5 jaar kleuteren niet verplicht is. ze zegt hierop: 'nee, we kunnen wel een uitzondering maken'. Ik zeg dan ' verplicht voor de school naar de leerling toe, ik bedoel dus, heeft hij geen recht op kleuter tijd van minimaal 1,5 jaar? Dat is dan wel JA. maar ze weten niet wat ze hem nog kunnen leren. Kan hij dan niet gewoon de hele tijd spelen? nee zo werkt het niet, speeltijd heeft hij al. in het begin waren ze een handelingsplan aan het maken, ik vroeg dan daarnaar. wat is er gebeurd met het plan? Antwoord 'hij heeft alles al gehaald binnen 2 maanden tijd, eigenlijk voordat zijn plan echt af was, was hij verder, dus we weten het echt niet meer' . dan ga je naar iemand anders om het uit te zoeken, wat hij nog kan leren bij de kleuters, en hoe. de juf is blij met het verslag. gaat meteen aan het werk. maar als je denkt dat het voor jouw kind anders werkt, is ook prima. maar goed; waarom denk je dat men Einsteins hersenen nog steeds in een potje bewaart?
Dat klinkt vermoeiend. Ik probeer een luchtige noot aan te brengen. Wij hebben zelf wel bewust een hele eigenwijze (en vrij ouderwetse) school uitgezicht. Die lucht en ruimte is er dus gewoon en daar zijn we heel blij mee. (Ik moet wel toegeven dat het een vrij elitaire school is, met 0% gewichtenleerlingen en > 80% vwo uitstroom.)
Mijn zoon heeft ook kort gekleuterd en gaat nu ook met 6,5 naar groep4. Ik beschouw dat niet als versnellen.
Ik heb erop gegoogled. Wat erg zeg, een “beter tot je recht klas”. Kan je je kind vrijwillig aan laten deelnemen voor €3059,15 per jaar. Dan komt je kind in een klasje van ca. 15 kinderen en krijgt hij meer aandacht. En voor de mindergestelde kinderen hebben ze klassen van van ca. 30 leerlingen.
Uit de grond van mijn hart, eens! Je kunt beter leren vallen in een vertrouwde omgeving. De rest van de wereld zal zich nooit aan kunnen, willen een hoeven passen dus dat moet je zelf leren.
Nee, vind ik niet. Ik vind @Uuz haar reacties juist heel rustig en evenwichtig. Ik sta er ook zo in. Sterker nog, ik laat mijn kinderen niet testen of door toetsen. Ze krijgen op basis van observatie wel wat er nodig is en voor de rest moeten ze zich aanpassen. Ik snap ook de verschillen niet die ouders aanleggen tussen begaafd, hoogbegaafd, uitzonderlijk hoogbegaafd. Het lijkt wel een wedstrijd waarbij iedereen het IQ van zijn kind kan vergelijken. Ik kijk naar mijn kinderen, niet naar hun IQ. Maar op basis van hun prestaties en gedrag zal dat wel flink hoog zijn volgens de leerkrachten. Het heeft mij ook nooit iets geholpen dat ik mijn IQ weet.
Uitsluiting herken ik van mezelf. Daarom ben ik misschien zo luchtig er mee. Ik vind het belangrijker dat mijn kinderen zich sociaal ontwikkelen en leren om te gaan met de andere kinderen dan dat ze zich cognitief nog verder ontwikkelen. Ik heb een afschuwelijke lagere school tijd gehad vanwege mijn intelligentie en dat ik daarom niet wist om te gaan met andere kinderen. Ik was altijd alleen, nooit spelen, nooit uitgenodigd voor feestjes, altijd als laatste voor de gym gekozen. Alle klassieke dingen. En ook dat is goed gekomen. En ik ben daardoor zo gekleurd en fel geworden dat ik niet vind dat je hb kinderen in Plus klassen of apart onderwijs moet zetten. Als je ze iets moet geven is het misschien verplicht sociaal aanpassing onderwijs.
Een wedstrijd waarin iedereen het iq van zijn kind wil vergelijken herken ik niet. Wel zit er echt een groot verschil in begaafd, hoogbegaafd en uitzonderlijk hoogbegaafd hoor, of jij dat nou snapt of niet.
Het komt echt niet door je intelligentie dat je niet wist om te gaan met andere kinderen hoor. Ik herken de dingen die noemt ook totaal niet als klassieke dingen die bij een hoge intelligentie horen. Een bekend vooroordeel, dat wel.
Ik ben meer voor onderwijs sociale aanpassing voor de rest van de kinderen. Mijn kinderen hebben, vind ik, vaak teveel begrip voor anderen en anderen te weinig voor hen. Daardoor kunnen ook problemen ontstaan. In de ideale situatie krijgen ze inderdaad op basis van observatie wat ze nodig hebben, in de praktijk loopt het helaas vaak heel anders. En zijn veel kinderen zich continu aan het aanpassen. En net als dat dat voor volwassenen niet prettig is (en daarnaast niet nodig is! want als volwassene heb je veel meer vrijheid en kun je over het algemeen een baan zoeken die (enigszins) bij je past), is het dat voor kinderen ook niet. Super fijn dat het voor sommigen zo makkelijk loopt, maar neem alsjeblieft in gedachten mee dat dat niet voor iedereen geldt. En dat dat niet altijd ligt aan hoe de ouders er mee om gaan. Conclusies trekken op basis van N=1 is nooit verstandig.
Ik ben/was trouwens ook van het type 'doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg' en 'pas je maar aan' ed. Maar daar ben ik steeds meer van af aan het stappen, omdat ik zie wat het met mijn kinderen doet. En nee, ik ben geen ouder die zijn kind fantastisch, geweldig, super speciaal vindt en ook geen ouder die dagelijks op school van alles eist ed. En ik geloof nog steeds dat ze bepaalde dingen moeten leren en moeten accepteren ed omdat ze later nou eenmaal ook met allerlei mensen samen moeten werken ed, om die reden zitten ze ook op een reguliere school (zelfs niet één met 80% vwo uitstroom). Maar dat laatste kan alleen als er ook tegemoet gekomen wordt aan hun behoeften. En dat is iets wat ik steeds duidelijker ga zien en waar ik dus ook steeds meer voor 'op kom' (op een normale op samenwerkinggerichte manier). En ik ben heel blij dat school hier dat ook op die manier aanpakt. Al betekent ook adt niet dat het altijd goed gaat helaas.