Ik vind het wel belangrijk dat mijn zoon de uitdading krijgt die hij nodig heeft. Al is het maar om te leren 'leren'. Dit hoeft heus niet allemaal op de perfecte manier te gaan, dat hoort ook bij het leven. Maar ik vind het wel belangrijk dat er naar zijn behoeften wordt gekeken. Misschien omdat ik, nu zo door mijn zoon, mij opeens heel erg herken in alles. Opeens begrijp ik waarom ik ben vastgelopen met als resultaat dat ik totaal geen uitdaging heb in mijn werk. Ik vind het echt super frusterend en moeilijk te accepteren om nooit dat te kunnen doen wat ik qua intelligentie zou kunnen. Daarom hoop ik dat mijn zoon wel die mogelijkheden krijgt, naast dat hij zich zou moeten aanpassen aan anderen.
He jakkes, wat herkenbaar. Ik word er nog verdrietig van als ik er aan terug denk. Waarom heeft toen nooit iemand actie ondernomen vraag ik me wel eens af.
Met een dochter is ik vooralsnog als "gewoon" begaafd kwalificeer, zal ik ongetwijfeld niet degene zijn met de meeste ervaring maar ik schrik vreselijk van sommige aanmatigende en belerende reacties. Het Nederlandse schoolsysteem is zo opgezet voor de overweldigende gemiddelde meerderheid. Bijzondere gevallen zijn daardoor erg moeilijk te behappen voor de gemiddelde basisschool. Daar is een hoop van te vinden maar zo is het nu eenmaal opgezet. If anything kun je eigenlijk alleen de overheid verwijten dat ze het zo hebben opgebouwd. Scholen, uitzonderingen daargelaten, doen hun best met de riemen die ze hebben. Ik vind het oprecht verschrikkelijk dat sommige kinderen er psychisch problemen aan hun schooltijd overhoud en ik hoop dat dit mijn kind zal worden bespaard maar ik geloof ook dat sommige reacties enorm gekleurd zijn door persoonlijke ervaring, wat erg begrijpelijk is. Ik denk alleen niet dat de problematische benadering van sommige situaties geldt voor het hele schoolsysteem. Hoogbegaafdheid is geen pretje en al helemaal geen streven. Zolang mijn dochter zich gedraagt zoals ze nu doet zie ik ook geen reden om haar anders te behandelen als de andere kindjes in haar klas. Ze gaat als herfst kind over naar groep 2/3 om zodoende "best of both worlds" te hebben en dat is vooralsnog voldoende. Ik vind ook dat school haar moet ondersteunen maar geloof ook zeker in het eigen flexibel en sociaal vermogen. En vooralsnog is dat geen probleem.
Het onderwijs heeft overigens wel een behoorlijke ontwikkeling gemaakt op gebied van hb kinderen. Mijn broer ('74 en hb) is nooit geholpen, gediagnosticeerd (tijdens zijn jeugd) of überhaupt gezien als hb-er tijdens de basisschool of het voortgezet onderwijs. Eén leerkracht had in de jaren tachtig door dat hij behoorlijk ondergemiddeld presteerde en veel meer kon, maar dat heeft op de langer termijn weinig verschil gemaakt. Onze moeder was ook niet op dat niveau bezig met ons (ingewikkelde tijd, ik bespaar jullie de details ). Dus hij is aan zijn lot overgelaten. Resultaat is dat hij nu als een kluizenaar leeft, in de 40 is en geen relatie heeft en op sociaal gebied echt problemen ervaart. Maar dat waren ook echt andere tijden, samenloop van omstandigheden, eigenlijk ook gewoon domweg pech. Gelukkig is ons contact heel goed, we filosoferen en discussiëren veel als we samen zijn en hij adviseert mij op gebied van hun ontwikkeling op basis van zijn ervaring. Wat ik eigenlijk wil zeggen, is dat we nu wel sprongen hebben gemaakt in het onderwijs en de (h)erkenning van hb kinderen. Het zal zeker niet altijd goed gaan en helaas zullen kinderen nog vast blijven lopen in het reguliere onderwijs, maar er is echt progressie geboekt.
Ik vind het gewoon heel erg kwetsend hoe @Uuz schrijft dat we maar relaxed moeten doen, want kinderen zijn flexibel en je moet ze gewoon laten vallen en opstaan. Sommige hoogbegaafde kinderen fietsen gelukkig door de basisschool heen maar niet alle hoogbegaafde kinderen hebben dat geluk. En mijn dochter was echt niet onbeschadigd gebleven als ik het ‘bewust simpel had gehouden’. En dan komt er ook nog de suggestie achteraan dat ze mijn zorgen meekrijgen alsof ik haar daarmee zou hebben geschaad. Ik vind het echt heel fijn dat het met andere kinderen zonder veel aanpassingen wel goed gaat op school maar ga niet zeggen dat de kinderen waarbij het niet werkt maar gewoon moeten vallen. En om het dan even nog kwetsender te maken komt er nog een reactie van @Juul75 achteraan dat die mening evenwichtig is en dat plusklassen beter ingeruild kunnen worden voor verplicht sociaal aanpassing onderwijs. Mijn kinderen hebben veel vrienden, worden veel uitgenodigd voor feestjes, zijn erg sportief en worden daardoor echt niet als laatste gekozen met gym. Maar als ze in een reguliere klas desondanks toch niet gelukkig zijn moeten ze maar training krijgen zodat ze zich aan leren passen En dan ben ik misschien ook fel door mijn ervaringen, maar die maken dus dat ik dit erg kwetsend vind.
Oh, ik heb ook mijn mening hierover compleet aan moeten passen. Het ene kind is het andere niet en daar kom je in de praktijk pas achter. Nu zoveel jaar en een aardige strijd verder, piep ik wel anders. Bovendien verschilt het dan ook nog zo per school hoe ze er mee omgaan, dat je moeilijk alles over één kam kunt scheren.
Inderdaad, en dat geld uiteindelijk voor ieder individu, hb of juist laag begaafd. Soms is er ook sprake van comorbide problematiek en dan heb je weer met andere problemen te maken.
Alhoewel ik je wel begrijp vind ik het persoonlijk wel erg jammer... Ik vind je reacties juist altijd waardevol en respectvol. Mensen die roepen dat sociaal aanpassing onderwijs zou moeten worden ingevoerd voor kinderen met een voorsprong of die (hoog)begaafd zijn kunnen beter zelf beginnen met een cursus inlevingsvermogen... Dat het end kind volkomen normaal kan functioneren (zich aanpassen, aanpassen, aanpassen....) op normaal onderwijs zonder extra hulp in welke vorm dan ook, betekent niet dat het andere kind dat ook kan. Sorry maar dat vind ik gewoon kortzichtig. Verder zeg ik er ook niks meer over, maar ik begrijp helemaal dat het je zo raakt
kan t nog algemener, ik denk van niet...)) waar gaat dit over meid? neem jij maar deze topik over lieve angel. ik ga ook weg.
En zullen we weer terug gaan naar elkaar tips geven gespitst op de individuele situatie. We willen elkaar graag helpen (dacht ik tenminste) ipv alleen maar in discussie gaan. We willen allemaal het beste voor ons kind, maar wat het beste is, is niet voor ieder kind hetzelfde. Maar aangezien jullie allemaal ervaringen hebben, kan je misschien wel elkaar helpen.
Ik heb juist helemaal geen ervaring, het is ons overkomen dit schooljaar en toen moest ik wat mee, niks doen was geen optie. Maar of ik juist gehandeld heb moet nog blijken. Ik heb in ieder geval de gang van zaken op school als zeer onprettig ervaren en geleerd dat je als ouder absoluut niet moet vertrouwen op de juf/school. Even een vraag, hoe kan het dat her probleem pas in groep 5 tot uiting is gekomen? Was mijn kind t/m groep 4 zich zo aan het aanpassen?
Wat bijzonder dat je dit zegt een vervolgens een link stuurt waarin verschillende soorten hoogbegaafdheid staan waar nota bene zelfs ingekaderd staat: "uitzonderlijke begaafdheid vergroot de complexiteit van sociale aanpassing. Hoe hoger het IQ, de te groter het probleem'
dat vind ik dus echt jammer. het klopt; in de afgelopen jaren zijn veel veranderd in HB onderwijs. maar dat kwam niet tot stand door de mensen die relaxten en relativeerden. niet dus door mensen die dachten dat het vroeger slechter was, maar door mensen die denken dat het steeds beter kan. dat t beter moet.
Jaa je moet zeker de discussie aangaan om te blijven ontwikkelen en groeien en verbeteren en veranderen. Maar niet met de mensen hier. Brainstormen kan wel. Ideeën opperen ook. Frustratie uiten naar het onderwijssysteem, prima. Maar sommige reacties komen nu heel negatief over naar een ander toe en dat moet niet de bedoeling zijn. Dat is het lastige met geschreven woorden. Dus moeten we mee oppassen.
Dit slaat werkelijk nergens op Belize. Maar ik ben blij dat je weg gaat, ben behoorlijk klaar met jouw gedrag in dit topic.