Ja hoop ik ook, ben vooral benieuwd wat de echo zondag laat zien, en of ik misschien dan een punctie datum weet...
Ze hebben mij altijd verteld dat de kwaliteit beter is als het er minder zijn. Dus goede hoop houden! Ik had mijn allereerste punctie maar 2 eicellen maar dat was een domper , daarvoor heel er zoekend geweest naar de juiste dosis omdat ik overstimulatie had en die keer er na maar 1 eicel. 2 mislukte pogingen zonder resultaat maar wel alle hormonen gehad. Heb ook een keer 31 eiblaasjes gehad waar dan 10-12 eitjes uit kwamen. Erg verschillend hier., En een keer 17 eitjes.. @Kimberley92 Ik hoop met je mee Meis!! Ben zelf ook zwanger geweest na terug plaatsing van 2 embryo’s. Er is er toen ook 1 blijven zitten (nou ja tot de miskraam). En meerdere keren cryo’s per 2 terug gehad
Jah heb ik idd vaker gehoord, nou ben benieuwd morgen, vandaag mn verjaardag, dus ben denk ik heel de dag druk met iedereen die me feliciteert
Eerst op 1 augustus de bloedtest. Dat willen ze toch altijd. Dan wachten tot mijn menstruatie en een echo om te checken of er geen cystes ofzo zijn...
Aww balen meis! Ik hoop dat het hcg gewoon nog erg laag is en de bloedtest positief is. En mocht het toch niet zo zijn dan hoop ik dat je gelijk verder kan! Dikke knuffel ❤️
Na poging 3, ruim voor de start van poging 4. Dat soort tussenmoment waar niemand iets mee kan. Een ultra negatieve test. Maar weten dat je niet ongesteld wordt door de medicatie... Dus nu moet ik nog 2 dagen wachten tot ik 2 uur in de auto mag zitten om bloed te laten prikken, om uren daarna gebeld te worden door de vriendelijkste stem van de planeet: “sorry, mevrouw, ik heb geen goed nieuws voor u”. Alsof ik dat niet weet, probeer ik iedere keer teleurgesteld te klinken, maar eigenlijk is dat moment een grote opluchting. Het betekent namelijk dat ik kan stoppen met mezelf valse hoop aanpraten... Dat ik kan stoppen met om het half uur bedenken of mijn borsten niet toevallig toch zeer doen, of dat ik misschien niet toch misselijk ben? De kans was immers “maar” 87 procent dat de test klopte. Net genoeg om te weten dat hopen nergens meer op slaat, net te weinig om niet meer te hopen. En dan, na die dag, kan ik weer door. Bij wiskunde moesten we altijd grafieken maken van sinus en co-sinus functies. Dat is precies wat dit traject met mij doet. Ik word een op en neer gaande grafiek. Van kans, naar hoop, naar overtuiging, naar angst, naar teleurstelling, naar frustratie en dan weer naar 0. Dat tussenmoment waarin niets gebeurt maar ook niet kan gebeuren. En dan weer opnieuw. En opnieuw. Het tussenmoment is wel het enige moment waar ik zelf invloed op heb overigens. Ik kan kiezen uit: stoppen of doorgaan. Een zeer beperkte keuze. Maar dat is het. Nog 1 ronde doorgaan. Dan weer wachten tot ik weer opnieuw kan kiezen. Stoppen of doorgaan? Maar ik wil niet meer kiezen. Ik wil stoppen met dit hele traject om de goede reden, niet omdat ik te zwak ben... Maar omdat iets of iemand of toeval of wat dan ook heeft besloten dat het genoeg is en het tijd is voor iets prachtigs. Voor nu heb ik dus gekozen voor doorgaan en nu ga ik me wentelen in de naarheid van stilstaan. Al is het maar een paar dagen. Ik haat het. Door met die handel!
Super mooi geschreven.. Ik heb ook nagedacht over stoppen na de 4e iui... maar de wens voor een kindje was toch te sterk, en ben toch door gegaan en zelf nu met ivf... hoop dat de volgende ronde gewoon hartstikke raak is meis voor je!
Dames hoe is het met jullie? Ik ben zo blij dat ik bij de gyneacoloog ben geweest. Heb nu de eerste ronde met Clomid erop zitten en wordt nu in de gaten gehouden met echo's en als mijn follikel groot genoeg is dan een ovitrelle injectie om de eisprong te timen. Als deze ronde weer niets wordt dan start ik weer met injecties zoals bij de icsi's. Ik hoef er ook niet eens om te vragen hij stelde alles zelf voor Ohh dames ben zo blij